จากเรื่องเล่าในโรงเรียนเล็ก www.bannongphue.com แวะไปเที่ยวกันนะครับ
เรียนท่านอาจารย์
แต่ละคนก็เริ่มเบื่อกันแล้ว
เบื่อมาก เบื่อน้อย แล้วแต่ผลกระทบที่ได้รับ
เฮ้อ.....เมื่อไหร่ เราจะได้คนที่ตรงกับความสามารถ มีความสนใจจริงๆ สักที ไม่ใช่ได้เป็นเพราะผลประโยชน์ต่างตอบแทน
ฉันเองก็กำลังเบื่อผู้นำ
ผู้นำที่โรงเรียนหน่ะค่ะ "เจ้าแม่เอกสารจริง จริ๊ง"
ทำอะไรให้ยากเข้าไว้ ส่งงานให้ทีไร ยังไม่เคยมีใครไม่โดนแก้ อิ...อิ..อิ...
วันก่อนนิเทศห้องเรียน มีหยักไย่สองสามเส้น ก็เอามาเขียนลงในสมุดนิเทศ
" ห้องครูอิงสะอาดมาก สะอาดที่สุด แต่ มีอยูนิ๊ดนึง มีหยักไย่อยู่ที่.........นิ๊ดนึง" เจ้านายบอก ดูเหมือนคำว่า แต่ จะมีต่อท้ายทุกครั้ง
"เอาแว่นขยายส่องดีมั้ยคะ เจ้านาย" ฉันถามแบบหัวเราะ ๆ
"ไม่ต้องหรอก ตา ผอ. นี่แหละ เห็นชัดกว่าแว่นขยาย" ( ฮา.............)
เจ้านายครูอิงเป็นผู้หญิงคร้า แอบนินทา ผอ. ให้ ผอ. ฟัง 555555555+
ตราบใดที่ เหนือฟ้า ยังมีฟ้า
ต้องก้มหน้า เดินตาม ทุกยามว่า
จะเป็นใคร มาจากไหน ไม่นำพา
ท่านสั่งมา ก็ต้องเต้น..เล่นตามไป
**ทำไงได้ เกิดมาเป็น ข้าราชการ
ถึง คุณยาย
ขอบคุณ ยาย นะ และขอให้ยายรักษาสุขภาพด้วย
คุณกระติกครับ ผมเบื่อจริงๆ แต่ก็มีพลังใจทำงานได้อยู่
พี่ อิงจันทร์ คิดถึงมากๆเลย อย่าได้แคร์สายตาและคำพูด
ของคนบ้าอำนาจ ไร้จิตวิทยา แบบนั้น ผู้ซึ่งมองเห็นแต่รอยด่างของคนอื่น
ไม่เคยตัดหยักไย่ออกจากใจตน แม้จะมีเอกสารบานตะไท ก็ใช่ว่าจะมีความสุขแท้
ครู ป.๑ ครับ ถ้าไม่มีคำว่า ข้าราชการ ให้เห็น ผมคงหนักอึ้ง
พอคิดว่า เป็น "ข้าผู้รับใช้พ่อหลวง" เท่านั่น ใครจะมาเป็นใหญ่ก็ช่าง (มัน)