"จะว่าไปแล้วเหตุที่ผมไม่ค่อยตื่นเต้นมากนักกับความละลานตาจากสีสันของดอกไม้ไม่ว่าจะที่ใด
นั่นน่าจะเป็นเพราะชีวิตตั้งแต่เด็กผมก็อยู่ใกล้ชิดกับดอกไม้นานาชนิดมาโดยตลอด
จำได้ว่าเมื่อสมัยเป็นเด็กผมจะเป็นผู้นำดอกไม้จากบ้านไปใส่แจกันที่โต๊ะครูแทบทุกวันครับ...
บ้านผมที่ดอยมูเซอ มันคือดงดอกไม้ดี ๆ นี่เอง
นอกจากดอกไม้ซึ่งเป็นไม้เมืองหนาวแล้ว ยังมีดอกไม้ป่า และหากย้อนไปในวัยเด็กดอกฝิ่นก็มีให้เห็นละลานตา
ปู่และย่าเฌวาเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ โดยเฉพาะจำพวกไม้ดอก และน้องชายคนเล็กก็ชื่นชอบกล้วยไม้เป็นพิเศษ
ที่บ้านจึงมีไม้ดอกและกล้วยไม้จำนวนมาก
บรรดาพืชพรรณเหล่านี้ทยอยออกดอกสร้างมีสันให้กับบ้านตลอดทั้งปี
ไปดูดอกไม้ที่ไหนก็ไม่ “งาม” เท่าที่บ้านครับพูดแล้วจะหาว่าคุย..."
หนานเกียรติ
"ดอกไม้บานรับลมหนาวที่บ้าน"
03 ตุลาคม 2553 11:40 น.
http://www.gotoknow.org/blog/kiat08/400573
ถ่ายภาพโดยหนานเกียรติ บทกลอนจากคอมเม้นท์ของอิงจันทร์
จากบันทึก แด่คนดี : หนานเกียรติ โดย พระมหาแล อาสโย ขำสุข
ถ่ายภาพโดย "หนานเกียรติ" บทกลอนจากคอมเม้นท์ของท่าน
วิโรจน์ พูลสุข จากบันทึก ฤาไกลเกินปลายปีก โดยอิงจันทร์
ถ่ายภาพโดย "หนานเกียรติ" บทกลอนจากคอมเม้นท์ของท่าน
วิโรจน์ พูลสุข จากบันทึก คุณหนานเกียรติครับผมยังติดหนี้คุณ
อยู่นะ โดย คุณเบดูอิน
ถ่ายภาพโดย "หนานเกียรติ" บทกลอนจากคอมเม้นท์ของ
คีต์ตะวัน จากบันทึก งานฌาปนกิจศพพี่เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร โดย ขจิต ฝอยทอง
ถ่ายภาพโดย "หนานเกียรติ" บทกลอนจากคอมเม้นท์ของ
ป่าไม้เลื้อย/พาดีซอ จากบันทึก งานฌาปนกิจศพพี่เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร โดย ขจิต ฝอยทอง
ถ่ายภาพโดย "หนานเกียรติ" บทกลอนจากคอมเม้นท์ของสันติสุข
สันติศาสนสุขจากบันทึก ความตายคือบั้นปลายของทุกคน
โดยสันติสุข สันติศาสนสุข
ขอบพระคุณค่ะสมาชิกที่ให้กำลังใจ: มหาศรีบรรดร, และ วิรัตน์ คำศรีจันทร์
อีกมุมหนึ่งที่อาลัยในหนานเกียรติของน้องครูอิง
เจริญพรคุณครูอิงจันทร์
คุณครูเขียนกลอนได้เพราะมาก
มาร่วมรำลึกถึงคนดีที่โลกไม่มีวันลืม
สวัสดีค่ะพี่อิงจันทร์
คุณความดีที่ท่านหนานเกียรติได้ทำไว้ หอมไกลและหอมนาน
สบายดีนะค่ะพี่อิงจันทร์
อ่านแล้ว อ่านล่าว ทุกเรื่องราวมิรู้เบื่อ
เธอ"หนานเกียรติ"จากไปให้ธัมมะ ผู้ชนะยืนยงคงศักดิ์ศรี
ถึงกายจากชื่ออยู่คู่ปฐพี คุณความดีนี่แหละค่ามนุษย์เอย
คุณหนานเกีบรติ คนดีมีแต่ให้
ทั่วทิศไทยท่องไปไม่ท้อถอย
จากเหนือ ออก ตก ใต้ ป่าดงดอย
เรื่องใหญ่น้อยเป็นร่องรอยที่จดจำ
ต้องขอบคุณพี่อิง...(ขออนุญาตเรียกพี่..นะครับ) ที่ชักนำให้มาพบบันทึกนี้
ดีใจครับทีี่่ส่วนหนึ่งของบทกลอนที่ไว้อาลัย....ส่งดวงวิญญาณของ "อาจารย์"
ในวัน 25 ก.ค.54 มีคนนำมาต่อยอดให้กลายเป็นภาพสวยงาม ดูมีความหมายขึ้นอีกเยอะ... ขอบคุณครับ...