บันทึกริมทาง(18)


คนดี....โลกนี้ช่างอ้างว้างและเงียบเหงา ขอบคุณ....ที่เธอห่วงใยและเข้าใจฉัน ขอบคุณ....ที่อยู่เป็นเพื่อนเสมอมา

 

 

 

 

 

 

59

 

ฉันเดินทางมาจากที่อันแสนไกล
ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความหวังและความฝัน
ข้ามขุนเขา....ข้ามขอบฟ้ามาหลายพันไมล์
ก็เพื่อแสวงหาคุณค่าให้กับชีวิต

ตลอดเวลาของการเดินทางที่ผ่านมานั้น

ฉันได้แต่หวังว่า........
  สักวันหนึ่ง ฉันคงจะค้นพบคุณค่าของความเป็นคน
และหลีกพ้นไปจากความสับสนที่รุมล้อม

แต่บนรอยทางแห่งกาลเวลาที่ผ่านไป
ฉันไม่อาจจะค้นพบสิ่งที่ฉันหวังและใฝ่ฝันเลย
นอกจากความเหงาและความว่างเปล่าที่ปวดร้าวและทุกข์ทน

                            จนฉันเองรู้สึกเหนื่อยหน่าย.... ท้อแท้....  สิ้นหวัง                          

และอยากจะกลับไปยังที่ๆ ฉันได้เดินทางผ่านมา

ตลอดคืนวันที่ผ่านพ้นมาเหล่านั้น
แม้จะไม่มีใครห่วงใยและเข้าใจฉันเลย
แต่ฉันก็ยังรู้สึกอบอุ่นอยู่เสมอ
เพราะอย่างน้อยก็ยังมีเธอ…ที่พอจะเข้าใจฉันบ้าง

 

คนดี !…..โลกนี้ช่างอ้างว้างและเงียบเหงา

ขอบคุณ…..ที่เธอห่วงใยและเข้าใจฉัน

ขอบคุณ…..ที่อยู่เป็นเพื่อนเสมอมา

 

(นิวเดลี,อินเดีย/เมษายน 2542)

 

 

เพลง      "เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม"

ร้องโดย    "วงทีโบน"

 

 


หมายเลขบันทึก: 451118เขียนเมื่อ 27 กรกฎาคม 2011 18:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

โรแมนติกสุด ๆ อยู่เสมอครับ

ชอบครับ

สวัสดีครับ คุณหมออดิเรก(ทิมดาบ)

ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับกำลังใจที่มีให้เสมอมา

ผมว่าคุณหมอเองก็มีความโรแมนติกมากเหมือนกันนะครับ

มิเช่นนั้นคงมิอาจจะสัมผัสหรือเข้าถึงบทบันทึกที่ผมเขียนขึ้นได้เป็นอย่างดี

หากคุณหมอคัดสรรบทเพลงดีๆ ไปลงประกอบบันทึกของคุณหมอบ้าง

ผมว่าคงจะทำให้บันทึกของคุณหมอแต่ละบทมีความโรแมนติกขึ้นอีกเยอะแยะเลยนะครับ

ขอขอบคุณ.... และขอเอาใจช่วยเสมอครับ

แวะมาอ่านกลอนเปล่า เพราะๆ เพื่อเก็บไว้ในความจำ ครับผม

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์โสภณ

เมื่อสักครู่ผมก็เพิงแวะเข้าไปอ่านบทกวีของท่านอาจารย์มานะครับ(สาวน้อยริมหน้าต่าง) อ่านบทกวีของท่านอาจารย์ทีไร ก็รู้สึกสัมผัสได้ถึงความสุขที่อาจารย์มีอยู่ตลอดเวลา

ขอบพระคุณมากๆ เลยครับ

สวัสดีค่ะ

รู้สึกและเรียกตัวเองว่าเป็น "นักเดินทาง" เช่นกันค่ะ

เราทุกคนเป็นนักเดินทางในห้วงสังสารวัฏ

อย่ากลัว อย่าท้อ อย่าเสียขวัญ.... เรามีเพื่อนร่วมทางมากมายค่ะ :)

สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจ

ก่อนหน้านั้น ผมเคยเดินทางเพื่อแสวงหาอะไรบางอย่าง

แต่แปลกมากที่ผมไม่เคยพบกับสิ่งนั้นเลย

จวบจนเมื่อผมหยุดเดินทาง(ทางจิตวิญญาณ)แล้ว

ผมจึงได้พบกับสิ่งที่ผมพยายามค้นหามาตลอด

นั่นก็คือ "ความสุขแห่งปัจจุบันขณะ" ซึ่งมีอยู่ในทุกๆ หนแห่ง

ขอบคุณครับ.... สำหรับกำลังใจที่มอบให้

ขอบคุณมากๆ ครับ.....ที่ทำให้ผมมีเพื่อนร่วมทางเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง

ขอบคุณจริงๆ ครับ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

(◠‿◠✿)❤•♥

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนครับ

ความสุขแห่งปัจจุบันขณะ ขอบคุณความสุขในปัจจุบัน

สวัสดีค่ะคุณอักขณิช

ถนนสายนั้นที่ทอดยาว มีเรื่องราวของความเป็นจริง

ทุกตัวอักษรงดงาม ชื่นชมค่ะ

เพลงเพราะมากค่ะ

  

 

สวัสดีครับ คุณคนไม่มีราก

ผมเองก็รู้สึกยินดีมากๆ เช่นกันครับ ที่มีโอกาสได้รู้จักกัน

ขอบคุณมากๆ สำหรับมิตรภาพที่มอบให้ครับ

สวัสดีครับ คุณวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่กรุณาแวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจ

ขอให้ท่านมีความสุขกับทุกๆ ขณะ และพบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ ตลอดเวลานะครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ คุณถาวร

ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับรูปภาพสวยๆ และกำลังใจที่มอบให้

ขอให้มีความสุขทุกๆ ขณะ และพบเจอแต่สิ่งที่ดีๆ ตลอดทางนะครับ

ขอบคุณมากครับ

  • ทักทายด้วยไมตรีจิต
  • เหมือนญาติฉันท์มิตรชิดใกล้
  • ขอบคุณหนึ่งในกำลังใจ
  • ดอกไม้...แห่งมิตรไมตรี

 

สวัสดีครับ คุณคีย์ตะวัน

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ขอบคุณมากๆ ที่กรุณาแวะเข้ามาเยี่ยมและให้ดอกไม้

ขอบคุณจริงๆ ครับ

มาให้กำลังใจค่ะ..โลกนี้ไม่อ้างว้างแลเงียบเหงาหรอกค่ะ

สวัสดีครับ คุณบัวชมพู

ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับกำลังใจที่มอบให้

ในอดีต...เมื่อ 10 กว่าปีก่อน ผมเคยเกิดความรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะครับ

เนื่องจากมีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพบ่อย(เคยผ่าตัดถึง 9 ครั้ง)

แต่ปัจจุบัน....ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้วครับ

หากแต่ชีวิตของผมกลับมีแต่ความสุข อบอุ่น รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะอยู่ตลอดเวลา

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท