ครูสุนิสา
ครู วิทยฐานะชำนาญการพิเศษ ครูสุนิสา ยายืน

ห่วงเชียงคาน


คนเชียงคานฮักเมือง

พี่หนอม

   แจ้วแจ้ว.. แว่วสำเนียงเสียงเสนาะ
ระรื่นเพราะ โอ้.. ผู้ได๋ ไขขับขาน
เว้าสำเนียงไทบ้าน ย่านเชียงคาน
จากวันวาน ถึงวันนี้... ยังมีเธอ
   ยังเป็นเธอ สาวชาวบ้าน.. ทันยุคสมัย
ด้วยดวงใจ อันอิ่มบุญ อยู่เสมอ
มิใช่สาวชาวกรุง.. ผู้ฟุ้งเฟ้อ
ไม่หลงเห่อ ตามกระแส แห่ตามกัน
    กับวันคืนที่ล่วงผ่าน
กับวันวานที่ผ่านผัน
แม้นกาลจะ.. ผ่านล่วง คืนและวัน
ให้เชียงคาน... ในวันนี้ ดีดังเดิม
    มิหลงใหล ใฝ่สูง ดั่งยูงเหิน
ไม่ล้นเกิน เพลินแต่งตัว มัวเห่อเหิม
เป็นเชียงคาน เช่นไร เป็นเช่นเดิม
ไม่แต่งเสริม เติมจริต คิดเมามัว
    ยังคงรัก... ฮักเชียงคาน แม้บ้านเก่า
ให้รอยร้าวเล่าเรื่องราว... ที่ริมรั้ว
แม้พายุ... พัดแรงผ่าน ปะทะตัว
ก็ไม่กลัว ยืนหยัด สัจธรรม
   เป็นเชียงคาน ในวันนี้
ในวันที่ ไมตรี มีเสมอ
ไม่คิดเลือก ว่าเป็นเขา หรือ เป็นเธอ
ขอเพื่อนเกลอ มาเยือน ฉันท์เพื่อนกัน
     ทำใจให้สงบ และ ทำตนให้เสงี่ยม
แล้วมาเยี่ยม มายาม บ้านในฝัน
หยุดเวลา ไว้ตรงนี้ พร้อมโดยพลัน
ร่วมสร้างสรรค์ เชียงคานงาม อร่ามจริง

   

                                                     เป็นอย่างที่ฉันเป็น                        

                                                      สะใภ้ใหญ่ไทเชียงคาน

  •      ฉันก็เป็นอย่างที่ฉันนั้นเคยอยู่
  • แม้ฤดูที่เปลี่ยนผ่านเส้นทางใหม่
  • คนเชียงคานยังคงอยู่ทั้งกายใจ
  • ไม่เคยให้ใครต้องแต่งเสแสร้งทำ
  •       ถ้อยภาษาสูงต่ำน้ำคำเพราะ
  • เจรจาเสียงเสนาะแม่งามขำ
  • พูดสั้นบ้าง พูดยาวบ้าง ยังจดจำ
  • ทุกวันย้ำ ว่าวันนี้ มีเชียงคาน
  •              เคยเป็นอยู่ เช่นไร เป็นเช่นนั้น
  • ทำจังหัน เตรียมใส่บาตร เสียงไขขาน
  • เรียกน้องพี่ มารอพระ คงไม่นาน
  • ได้ทำบุญ ให้ทาน ผ่านท่านไป
  •       ทุกวันวาน เราก็ทำ ไม่ผันเปลี่ยน
  • เป็นบทเรียน สามัญ ไม่หวั่นไหว
  • แม้เริ่มมี แสงสีเสียง เสียดแทงใจ
  • ยังคงใช้ วิถีพุทธ หยุดแต่งเติม
  •      ไม่หลงใหล ใจเตลิด หรือไขว่คว้า
  • ฝืนอัตตา แต่งจริต คิดสร้างเสริม
    อนุรักษ์ บ้านเราไว้ ถ้าต่อเติม
  • รูปทรงเดิม ซ่อมแซมให้ ไม่ทรุดโทรม
  •       ยังคงรัก บ้านเรา แม้เก่าแก่
  • ความรักแท้ ต้านพายุ ที่ถาโถม
  • พสุธาหยุด สะเทือนไหวและสั่นโครม
  • ด้วยเราโน้ม ใจน้าว คราวภัยเยือน
  •      คนเชียงคาน ยังคงเป็น อยู่เช่นนี้
  • มิตรไมตรี มีเมตตา หาใครเหมือน
  • ขอต้อนรับ เพื่อนใหม่ ที่มาเยือน
  • เราย้ำเตือน อยู่เสมอ อย่าทำลาย
  •       รอลูกหลาน คนเชียงคาน มาสานสร้าง
  • ปล่อยบ้านร้าง เสียโอกาส.. ยังไม่สาย
  • ช่วยชูเชิด ศักดิ์ศรีงาม มิเสื่อมคลาย
  • เมืองเหนือ ใต้ พ่ายถิ่นดินแดนเรา
  •  

 

รักเธอ.. อย่างที่เธอเป็น                      Posted by ดวง...ดวง ธนภูมิ

  •       ด้วยรักและห่วงหวง...
  • แม้กาลล่วง เลยผ่าน ยุคสมัย
  • ซาบซึ้ง อบอุ่น ละมุนละไม
    กรุ่นกลิ่นไทย กลิ่นอาย... ไทเชียงคาน
           แจ้วแจ้ว.. แว่วสำเนียงเสียงเสนาะ
    ระรื่นเพราะ โอ้.. ผู้ได๋ ไขขับขาน
    เว้าสำเนียงไทบ้าน ย่านเชียงคาน
    จากวันวาน ถึงวันนี้... ยังมีเธอ
           ยังเป็นเธอ สาวชาวบ้าน.. ทันยุคสมัย
    ด้วยดวงใจ อันอิ่มบุญ อยู่เสมอ
    มิใช่สาวชาวกรุง.. ผู้ฟุ้งเฟ้อ
    ไม่หลงเห่อ ตามกระแส แห่ตามกัน
           กับวันคืนที่ล่วงผ่าน
    กับวันวานที่ผ่านผัน
    แม้นกาลจะ.. ผ่านล่วง คืนและวัน
    ให้เชียงคาน... ในวันนี้ ดีดังเดิม
           มิหลงใหล ใฝ่สูง ดั่งยูงเหิน
    ไม่ล้นเกิน เพลินแต่งตัว มัวเห่อเหิม
    เป็นเชียงคาน เช่นไร เป็นเช่นเดิม
    ไม่แต่งเสริม เติมจริต คิดเมามัว
           ยังคงรัก... ฮักเชียงคาน แม้บ้านเก่า
    ให้รอยร้าวเล่าเรื่องราว... ที่ริมรั้ว
    แม้พายุ... พัดแรงผ่าน ปะทะตัว
    ก็ไม่กลัว ยืนหยัด สัจธรรม
           เป็นเชียงคาน ในวันนี้
    ในวันที่ ไมตรี มีเสมอ
    ไม่คิดเลือก ว่าเป็นเขา หรือ เป็นเธอ
    ขอเพื่อนเกลอ มาเยือน ฉันท์เพื่อนกัน
              ทำใจให้สงบ และ ทำตนให้เสงี่ยม
    แล้วมาเยี่ยม มายาม บ้านในฝัน
    หยุดเวลา ไว้ตรงนี้ พร้อมโดยพลัน
    ร่วมสร้างสรรค์ เชียงคานงาม อร่ามจริง
             รักเธอนะ รักเธอ รักเสมอ
    รักที่เธอ เป็นเธอ ในทุกสิ่ง
    รักเชียงคาน เป็นเชียงคาน อันงามยิ่ง
    รักเธอจริง รักแท้... แด่เชียงคาน

 

อ.สุนิสา แต่งตอบกลอนพี่หนอม แล้วผมแต่งตอบของอาจารย์อีกทีครับ

 

 

คำสำคัญ (Tags): #ครูภาษาไทยเลย
หมายเลขบันทึก: 450353เขียนเมื่อ 22 กรกฎาคม 2011 00:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะ กลอนเพราะมากๆ เลยนะคะ มองเห็นภาพของคนเชียงคานได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ

เก่งสมกับเป็นครูภาษาไทยมาก มากเลยค่ะ อย่างนี้สิครูไทเลย

สวัสดีค่ะ กลอนเพราะมากๆ เลยนะคะ มองเห็นภาพของคนเชียงคานได้อย่างชัดเจนเลยค่ะ

 

บทกลอนไพเราะลึกซึ้งกนิใจมากๆๆคะขอเป็นหนึ่งในการอนุรักษ์

ชอบผ้านวมเชียงคานครับ

คนที่บ้านธาตุเขานำมาให้

สมัยนั้น หนาวจัด จนชาวบ้านเรียก

"สวิสเซอร์เลย"

(ยังคงรัก... ฮักเชียงคาน แม้บ้านเก่า

ให้รอยร้าวเล่าเรื่องราว... ที่ริมรั้ว

แม้พายุ... พัดแรงผ่าน ปะทะตัว

ก็ไม่กลัว ยืนหยัด สัจธรรม)

สวัสดีครับครูเขียนกลอนจนทำให้ผู้เฒ่านึกเสียใจ ที่ไม่ตัดสินใจไปเชียงคาน เมื่อวันไปทำธุระที่ วังสะพุง

22กค.นี้ เพราะรีบกลับมางานศพ อ.หนานเกียรติที่ ตาก

เดินทางไกลไกล้ถึงเชียงคาน คงมีโอกาสไปนั่งฟังครูร่ายกวี ริมเขาแดนลาว(ด้วยหวังและตั้งใจ เฒ่าพัทลุง)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท