สมสุข สุขใจ: แชร์ลูกโซ่ โอ้โฮเฮะ

ลูกข่ายระดับสุดท้ายอาจเป็นพันๆ หรือหมื่นๆ คน แล้วคนที่เสียประโยชน์ก็เป็นคนสุดท้าย ไม่อาจหาสมาชิกได้เพิ่มอีก

 

 หลังจากสุขใจหายดีจากการเป็นงูสวัดที่หน้าแล้้ว และได้ไปเที่ยวดอยอินทนนท์แล้ว สุขใจไม่ได้พบสมสุขหลายวัน ที่ตลาดแห่งเดิม ที่มีร้านขายกล้วยทอด และร้านกาแฟอาโกเจ้าเดิม

สุขใจตรงรี่ มายังสมสุข จับมือสมสุขเขย่าจนสมสุขรู้สึกว่ามือตนแทบหลุด เขย่าอยู่เป็นนาที สมสุขงงอยู่พักใหญ่และพยายามชักมือหนี สุขใจก็ไม่ยอมปล่อย

สักครู่...สุขใจเพิ่งจะรู้ตัว...และพูดขึ้นว่า "โอขอโทษที ด้วยอารามดีใจ เลยเผลอตัวไปหน่อย...  ขอบใจมากเพื่อน ผมเกือบตกอยู่ในวงการแชร์ลูกโซ่ซะแล้ว" สมสุขทำหน้างงไม่หาย ไม่รู้ว่าเพื่อนจะมามุมไหน เลยรอฟังว่าสุขใจจะว่าไงต่อไป

"ก็เรื่องแชร์ลูกโซ่ที่เพื่อนเคยเตือนผมเอาไว้เมื่อช่วงก่อน ระหว่างที่ไปเชียงใหม่ไง" สุขใจพยายามอธิบายให้สมสุขได้เข้าใจเรื่องราว ว่าเป็นมายังไง

สมสุขกล่าวตอบ หลังจากเพิ่งจะหายงงว่าทำไมสุขใจถึงมาเขย่ามืออย่างแรงเช่นนี้ "อ๋อ... เรื่องนี้นี่เอง เป็นยังไงละ ช่วยเล่าให้ฟังหน่อย อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นๆ ก็ได้นะ"

สุขใจกล่าวตอบ "ก็เรื่องการลงทุนที่เพิ่งเป็นข่าวครึกโครมนี่ยังไง ตอนแรกก็มีคนติดต่อมา เสนอให้ลงทุนเป็นระบบสมาชิก คือมีค่าธรรมเนียมแรกเข้าหนึ่งพันบาท ถ้าหาสมาชิกได้หนึ่งคนเป็นลูกข่ายเรา เราจะได้เงินคืนตอนสิ้นเดือนสามร้อยบาทต่อลูกข่ายหนึ่งคน ดีนะที่เพื่อนเตือนก่อน เพราะถ้ามองแบบผิวเผินแล้ว ถ้าดูแต่ที่ตัวเอง แค่มีลูกข่ายแค่สี่คน ก็ได้กำไรสองร้อยบาทแล้ว คือ 300 (เงินคืนต่อลูกข่ายหนึ่งคน) คูณด้วย 4 (คือจำนวนลูกข่ายที่ได้)-1000 (ค่าสมาชิก)"

"อ้าว... ก็ดีนี่ ทำไมไม่สมัครละ ทุกทีเห็นชอบเสี่ยง เห็นบอกบ่อยๆ ว่าชอบแบบเร้าใจ เสี่ยงนิดๆ ดูอย่างน้องตาโต..." สมสุขกล่าวสัพยอกทำท่าจะพูดต่อ

สุขใจรีบยกมือห้ามพร้อมรีบพูดแซงขึ้นมาเพราะกลัวสมสุขซ้ำเติมเรื่องเก่าๆ ที่น่าช้ำ สะเทือนใจ "ก็บอกแล้วไงว่า เกือบไป ดีที่เพื่อนบอกเล่าเก้าสิบเอาไว้ก่อน" กล่าวพลางงัดกระดาษที่สมสุขเคยให้ไว้ หน้าตาเป็นยังไงลองดูนะครับ

"อ๋อกระดาษแผ่นนี้เอง แล้วเพื่อนเข้าใจว่ายังไงละ ช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยซิ ว่าเข้าใจได้ถูกต้องหรือเปล่า" สมสุขมองที่กระดาษ

สุขใจอธิบาย "ดูที่กระดาษนะ เริมจากแม่ข่ายคนแรกหนึ่งคน ถ้าต้องมีลูกข่ายสามคนต่อแม่ข่ายหนึ่งคน สมาชิกตัวหนังสือสีส้มที่อยู่ในระดับที่สาม มีแม่ข่ายหนึ่งคน ต้องหาลูกข่ายอีกสามคนต่อแม่ข่าย ในระดับที่สามมีสมาชิกเก้าคนแล้ว ลองดูนะระดับที่สี่มียี่สิบเจ็ดคน ระดับต่อไปก็คูณเข้าไปทีละสาม หรือเป็นทวีคูณของสามนั่นเอง"

สมสุขกล่าว "โอ้โฮเฮะ เพื่อนนี่เข้าใจได้ถูกต้อง นับถือ นับถือ  เห็นไหมว่าถ้าไม่มองในภาพรวม คือมองที่ตนเองอย่างเดียวก็จะมองเห็นแต่ผลประโยชน์ เข้าข่ายผลประโยชน์บังตาทำนองนั้น ก็จะเห็นว่าได้เงินมาไม่ยาก ได้เงินคืนไม่ยาก ดีมากเพื่อน... ที่ไม่เข้าไปอยู่ในวงของแชร์ประเภทนี้ เพราะถ้ามีลูกข่ายหลายระดับ ลูกข่ายระดับสุดท้ายอาจเป็นพันๆ หรือหมื่นๆ คน  แล้วคนที่เสียประโยชน์ก็จะกลายเป็นคนสุดท้ายของเครือข่าย ไม่อาจหาสมาชิกได้เพิ่มอีก"

"บางครั้งอาจจะมีผลิตภัณฑ์ต่างๆ ให้มาบ้าง แต่ก็จะมีมูลค่าไม่มากนัก ต้องระวังเพราะผลิตภัณฑ์อาจเป็นเครื่องสำอาง ข้าวสาร หรือ ลอตเตอรี่ เป็นต้น"

หวังว่าผู้อ่านได้เข้าใจเรื่องแชร์ลูกโซ่ เพิ่มขึ้นมาบ้างครับ

• หมอสุข 

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ คุณหมอสุข
• คนส่วนใหญ่มีจุดอ่อนคือความโลภเป็นพื้นฐาน
  กลายเป็นเหยื่อให้มิจฉาชีพหลอกลวงโดยง่าย
• หากรู้จัก "พอใจและใจพอ" ย่อมไม่มีใครมาหลอกเราได้นะคะ
• ขอบพระคุณบันทึกดี ๆ ที่แบ่งปันความรู้ค่ะ

[หมอสุข]

ขอบพระคุณธรรมทิพย์ที่แวะมาให้ความเห็น

พอใจและใจพอ น่าสนใจมาก ที่จะนำไปส่งเสริมต่อไปนะครับ

หมอสุข