ริมฝั่ง
ริมฝั่ง
ริมฝั่งฝันใต้ฟ้าในคราหนึ่ง
หวนคะนึงความหลังที่ฝั่งฝัน
ดาวพริบ พริบ ริบเรียงเคียงร่วมกัน
ริมฝั่งฝันสองเราคลอเคล้าเคียง
โอ้..ลมรำเพยพัดเจ้าไปแห่งใดหนอ
ทิ้งให้รอกันได้ไม่แลเหลียว
หากฉันเป็นช่อมาลีมีสีเดียว
มิน่าเลี้ยวรอมาลีหลากสีเอย
หนาวน้ำค้างเยียบเย็นไม่เห็นเพื่อน
นั่งแอบเดือนดวงหมองมาร้องร่ำ
กอมาลีคลายคลี่เป็นสีดำ
มันชอกช้ำเกินจะจดเป็นบทกลอน
ทั่วทั้งฝั่งท้องฟ้าคราย่ำรุ่ง
แจ่มจรุงเจิดจรัสจัดสวรรค์
อันเดือนแรมแจ่มกระจ่างดุจกลางวัน
จรจรัลลาลับยังกลับมา
7 - 2554
คำสำคัญ (Tags): #ริมฝั่ง
หมายเลขบันทึก: 448427เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2011 16:32 น. ()ความเห็น (2)
บทกวีมีวิญญาณวรรณศิลป์
ดุจวารินไหลผ่านธารกระแส
กังสดาลหวานเสนาะเพราะดวงแด
เกินตาแลใจรู้เกินหูฟัง..................น่าชื่นชมบทกวีครับผม
