โรงเรียนดีประจำตำบล(ขนาดเล็กๆ)

บนความขาดแคลนยังมีผู้ใจบุญ

บทที่ 1 เรื่องเล่าของ ผอ.ร.ร.บ้านหมอมุ่ย

โรงเรียนบ้านหมอมุ่ย ตั้ังอยู่ในเขตอำเภอปลวกแดง จังหวัดระยอง

นักเรียนส่วนใหญ่มีฐานะค่อนข้างยากจน ผู้ปกครองมีอาชีพรับจ้าง

เป็นโรงเรียนตั้งอยู่ตำบลละหาร ในตำบลนี้มีโรงเรียนอยู่ 2 โรงเรียน เป็นโรงเรียนประถมขยายโอกาส 1 โรง(โรงเรียนในฝัน) และัโรงเรียนบ้านหมอมุ่ยเป็นโรงเรียนขนาดเล็กมีนักเรียนร้อยกว่านิดๆ (แต่เป็นโรงเรียนดีประจำตำบลรุ่นที่ 3นะ)เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาล 1 - ป.6  มี 8  ชั้นเรียน มี ผู้บริหาร 1  ข้าราชการครู  4             ครูจ้างสอน 1 (อบต.ละหารจ้างให้) นักการฯ (SP2)   1  และพี่เลี้ยงเด็กวุฒิ ปวช.    1 คนช่วยครูดูแลนักเรียนชั้นอนุบาล1-2

มีอาคารเรียน แบบ ป.1 ก  จำนวน 2 หลัง (1 หลัง มี 3 ห้องเรียน) รวมทั้งโรงเรียนมี 6 ห้องเรียน ปัจจุบันขอรื้อถอน 1 หลังเพราะว่าเก่ามากๆ ก่อสร้างเมื่อปี 2520และมี ตัวปลวกขึ้นไปอาศัยอยู่บนหลังคาแล้ว ขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างดำเินินการของบประมาณสร้างอาคารใหม่ทดแทน (หรือรอผู้ใจบุญสร้างให้) และมีอาคารโรงอาหารมุงหลังคาด้วยสังกะสี 1 หลังก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ.2520 เช่นกัน ปลวกก็ขึ้นไปอาศัยอยู่เหมือนกันสภาพเสาโย้แล้ว เวลาที่มีลมพายุพัดแรงๆ จะไม่อนุญาตให้นักเรียนเข้ามาใช้อาคารโรงอาหารเพราะกลัวว่าหลังคาจะพังลงมาทับเด็ก  เวลานี้ขอรื้อถอนแล้วแต่ยังไม่มีงบสร้างใหม่แต่มีผู้ใจบุญบริษัทหนึ่งสัญญาว่าจะมาสร้างให้ใหม่ ก็กำลังรอๆอยู่อย่างใจจดใจจ่อ (ทั้งผู้บริหาร คณะครู นักเรียน ผู้ปกครอง รวมทั้งคณะกรรมการสถานศึกษา กำลังรอท่านอยู่นะ......คำสัญญา...)

 

แต่.....บนความขาดแคลนนี้ยังมีผู้ใจบุญ

มาช่วยสร้างฐานพระพุทธรูปและพระพุทธรูปประจำโรงเรียนให้รวมราคาก็หลาย      หมื่นบาทนะ   จัดสร้างโดย  เจ้าอาวาสวัดพลับพลา จ.จันทบุรี  คณะของท่านเจ้าอาวาสวัดป่าประดู่(พระอารามหลวง) พร้อมญาติโยม และเจ้าอาวาสวัดหมอมุ่ย

นอกจากนี้ยังมีผู้ใจบุญคณะอื่นๆ ที่นำข้าวสาร อาหารแห้งมาสนับสนุนโครงการอาหารกลางวันแก่นักเรียน และนำอาหารมาเลี้ยงเด็ก ๆ ตลอดจนนำสิ่งของมามอบให้โรงเีรียน...

สิ่งของที่ผู้ใจบุญเหล่านั้นนำมามอบให้โรงเีรียนบางคณะจะนำอุปกรณ์กีฬามามอบให้โรงเรียน (อยากจะบอกเขาว่า..โรงเรียนมีเยอะแล้วค่ะ...) แต่ถ้าเขาติดต่อหรือประสานมาก่อนโรงเรียนก็จะขอเป็นข้าวสาร อาหารแห้ง เครื่องปรุงอาหาร สำหรับประกอบอาหารกลางวันให้แก่นักเรียนแทน (ในปัจจุบันรัฐจัดสรรให้นักเรียนหัวละ 13 บาท/คน/วัน แต่ข้าวสารและอาหารสดต่างๆที่ต้องซื้อมีราคาสูงขึ้นมาก )

เรื่องเล่า.. มีวันหนึ่งร้านบ้านค่ายเฟอร์นิเจอร์เห็นภาพถ่ายอาคารโรงอาหาร พอเขาเห็นสภาพที่คว่ำจานทำด้วยไม้ยกพื้นขึ้นมา 4  เสา สภาพเสาโย้เย้ เขาสงสารเด็กๆก็เลยทำที่คว่ำจานอลูมิเนียมให้ใหม่

....ก็มีโรงอาหารนี่แหละที่ต้องทำใหม่อย่างเร่งด่วน(ไม่รู้จะพังเมื่อไร...ได้แต่ช่วยกันภาวนาให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยคุ้มครองไปก่อนนะ...รอจนกว่า...บริษัทที่เขาสัญญาไว้จะเข้ามาสร้างให้ใหม่...แต่...เมื่อไรจะมานะ..... และรอคอยอาคารเรียนอีก 1 หลัง

......นอกนั้นสภาพโดยทั่วๆไปของโรงเรียนสวยงามระดับหนึ่งแล้วนะ....

                                       จาก  ผอ. ปีกว่าๆ