การทำอะไรที่เรียกว่าสุดยอดนั้นหรือคือความพอดีความลงตัว ความเหมาะสม ความสมดุลนั้นแล.

ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเราที่เกิดมาแล้วในชาตินี้ ล้วนผ่านพบเห็นมากสิ่ง ทั้งที่ไม่ดีและดี ในวิถีชีวิตคนเราเมื่อเรียนรู้เข้าใจอะไรถูกอะไรผิดอะไรดีงาม อะไรทำให้ใจเป็นสุขเราควรเลือกที่จะกระทำในสิ่งเหล่านั้น

วันนี้ยามเช้า ๆ ได้ออกไปริมทะเลฝั่งอ่าวไทยอยู่หน้าบ้านพักในเขตอำเภอหัวไทร จังหวัดนครศรีธรรมราช ยูมิไปทำอะไรหรือ..? ออกไปวิ่งเล่นตามชายหาดครับ

ทีแรกวิ่งไปบนเนินทรายที่เต็มไปด้วยเศษเปลือกหอยเล็ก ๆ ด้วยเท้าเปล่ารู้สึกว่าไม่ปลอดภัยอาจโดนเศษคม ๆ ของเปลือกหอยบาดเอาได้เลยย่อง ๆ วิ่งลงไปติดริมคลื่นริมทะเลที่ค่อยๆ ไหลอาบทาบทาผืนทรายละเอียด

ขณะวิ่งไปเห็นการกลืนซึมซับน้ำทะเลลงไปในผืนทรายอย่างแผ่วเบา มองเห็นธรรมแห่งกฎไตรลักษณ์ที่ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นดำรงอยู่และเสื่อมสลายไปในที่สุด

ขณะวิ่งไปมองทิศตะวันออกทางทะเลดูดวงอาทิตย์สีแดงกลมโตเหมือนรูปไข่ดาวในจานข้าวยามเช้า ๆ ที่ทอดออกมาแล้วเห็นไข่แดงกลอมล้อมด้วยไข่ขาวอย่างนั้น

พอวิ่งไปตามริมทะเลได้ไม่นานเห็นหญิงวัยกลางคนลงมาเดินออกกำลังกายกำลังเดินสวนมามองแล้วยิ้มทักทายกันด้วยภาษา รอยยิ้มแย้มแจ่มใสซื่อ ๆ ของหญิงชาวบ้านประมงริมทะเลแถบนี้ดูแล้วมีมิตรไมตรีที่ดีงามแม้เราอยู่คนละศาสนาแต่เราก็ก้าวผ่านกำแพงศาสนานั้น

เป็นการยกวิถีทางศาสนาไว้กับเฉพาะของแต่ละบุคคล ส่วนความเป็นคนไทยด้วยกันเองนั้นสำคัญมากในการเชื่อมโยงความมีมิตรไมตรีอันดีงามต่อกัน

ด้วยชาวบ้านริมทะเลแถบนี้ส่วนมากนับถือศาสนาอิสลาม จะมีไทยพุทธบ้างก็นับหลังคาบ้านได้ มองดูนาฬิกาโอ...7 โมงเช้าแล้วมองดวงตะวันเป็นสีขาวแวววาวสะท้อนแสงแรงเจิดจ้าแล้ว เราออกมาได้ 1 ชั่วโมงแล้วรึนี่

ได้เวลาทำหน้าที่อย่างอื่นต่อไปแล้วละ แง่คิดวันนี้...การทำอะไรที่เรียกว่าสุดยอดนั้นหรือคือความพอดีความลงตัว ความเหมาะสม ความสมดุลนั้นแล.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #umi#วัฒนธรรมท้องถิ่น#อุทัย เอกสะพัง

หมายเลขบันทึก: 448235เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2011 10:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน