จงทำกับเขา เพื่อนมนุษย์
เรื่องหนึ่งที่ท่าน"พุทธทาสภิกขุ " ได้เขียนฝากเอาไว้และเชื่อว่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับมวลมนุษย์โลก คือ การทำตัวกับเพื่อนมนุษย์เพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งใดๆ
จงทำกับเขา เพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า
เขาเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายของเรา
เขาเป็นเพื่อนเวียนว่ายอยู่ในวัฏสงสารด้วยกันกะเรา
เขาก็ตกเป็นผู้อยู่ใต้อำนาจกิเลสเหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง
เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา
เขาย่อมพลั้งเผลอบางคราวเหมือนเรา
เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไมเหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา
เขาโง่ในบางเรื่องที่เหมือนเรา เราเคยโง่
เขาก็ตามใจตัวเองในบางเรื่อง เหมือนเราที่เคยกระทำ
เขาก็อยากดีเหมือนเรา ที่อยากดี อยากเด่น อยากดัง
เขามีสิทธิที่จะบ้า - ดี เมาดี หลงดี จมดี เหมือนเรา
เขาก็เป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่นถือมั่นอะไรต่างๆ เหมือนเรา
เขาไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์หรือตายแทนเรา
เขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนากะเรา
เขาก็ทำอะไรด้วยความคิดชั่วแล่นและผลุนผลันเหมือนเรา
เขามีหน้าที่รับผิดชอบต่อครอบครัวของเขา เหมือนเรามีหน้าที่รับผิดชอบต่อครอบครัวของเรา
เขามีสิทธิที่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา
เขามีสิทธิที่จะเลือก ตามความพอใจของเขา
เขามีสิทธิที่จะใช้สมบัติสาธารณะเท่ากันกับเรา
เขาก็มีสิทธิที่จะเป็นโรคประสาท หรือเป็นบ้าเท่าๆกับเรา
เขาก็มีสิทธิที่จะขอความช่วยเหลือเห็นอกเห็นใจจากเรา
เขาก็มีสิทธิที่จะได้รับอภัยจากเรา ตามควรแก่กรณี
เขาก็มีสิทธิที่จะเป็นสังคมนิยม หรือเสรีนิยมตามใจเขา
เขาก็มีสิทธิที่จะเห็นแก่ตัวก่อนเห็นแก่ผู้อื่น
เขาก็มีสิทธิแห่งมนุษยชน เท่ากันกับเรา สำหรับจะอยู่ในโลก
ถ้าเราคิดกันเช่นนี้ จะไม่มี " การขัดแย้ง "ใดๆเกิดขึ้นเลย
อ่านแล้วเข้าใจเขามากขึ้นมากเลย
ความเห็น (3)
นำต้นขี้เหล็กขอบสระปลูกปีกลาย
ต้นนี้โตกว่าเขาเพื่อนเลยครับ
***.... จงทำใจยอมรับเพื่อนมนุษย์....เพื่อสันติสุข ..... ***
คงเหมือนเอาใจเขา มาใส่ใจเรานะคะ