กรอบสุดท้าย ( ๒ ) ... เก็บความทรงจำดี ๆ นี้ตลอดไป ;)
................................................................................................................................................
มุมมองของนักศึกษาคนที่ ๒
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
ทุ้มอยู่ในใจ ...
................................................................................................................................................
ระยะเวลาในภาคเรียนฤดูร้อน ๓/๒๕๕๔ เวลา ๒ เดือน ผมต้องสอนพวกเขา วันจันทร์ - พฤหัส วัน ๆ ละ ๒ ชั่วโมง ทำให้ครูกับนักเรียนเหมือนครอบครัวเดียวกัน
ครูต้องเตรียมกิจกรรมดี ๆ ไว้ให้กับพวกเขา ส่วนพวกเขาก็เหมือนทำตัวเหมือนแก้วน้ำครึ่งแก้วที่พร้อมรับความรู้และสิ่งดี ๆ จากครู
ครูต้องพยายามทำให้อุปสรรคทุกอย่างบรรลุความตั้งใจ
เด็ก ๆ ก็พยายามที่จะเรียนรู้และผ่านอุปสรรคนั้นไปให้ได้
"อย่าเพิ่งบอกว่าทำไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ทำ"
เป็นประโยคสุดท้ายที่ผมเขียนทิ้งไว้ใน "แนวการสอน" ที่แจกให้ตั้งแต่วันแรก
คำนี้เป็นคำที่หลายคนจำ และนำไปใช้อย่างได้ผลต่อตนเอง
ไม่ว่าจะสอนดีแค่ไหน หากเด็กไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ก็ยากที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ที่ครูตั้งความหวังเอาไว้
ความทรงจำดี ๆ ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะพวกเขา แต่สำหรับ "ครู" ก็เกิดขึ้นเช่นกัน ;)...
ขอบคุณสำหรับความตั้งใจจะเป็น "ครูที่ดี" เช่นกันครับ ;)...
................................................................................................................................................
โปรดติดตามบันทึกที่ ๓ ต่อไปนะครับ
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
...............................................................................................................................................
บันทึก ชุด "กรอบสุดท้าย"
...............................................................................................................................................
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๑ ) ... เมื่อยมือสุด ๆ ;)
- บันทึก กรอบสุดท้าย ( ๒ ) ... เก็บความทรงจำดี ๆ นี้ตลอดไป ;)
................................................................................................................................................
ป.ล. ลูกศิษย์ของครูคนใดแอบเข้ามาเห็น เงียบ ๆ ไว้นะครับ ;)...
................................................................................................................................................
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
- เห็นด้วยกับน้องนักศึกษานะคะ
- ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี ครูในดวงใจของเรา = ครูที่ดี เสมอ..ไม่ลางเลือน
- โดยเฉพาะ....ครูที่สร้างแรงบันดาลใจ ให้เราใฝ่อยากรู้อยากเห็น ไม่สิ้นสุด
- หมายรวม..ครูคนใหม่ ส่งแรงบันดาลใจทะลุ G2K ถึงคนไกลได้ด้วย
- อ.วัส นั่นแหละค่ะ
สวัสดีเจ้าอ.เสือดุ พูดจริง ทำจริง มิทิ้งจุดยืน ... :)
ชอบๆ กรอบสอง ต้องสู้ อยู่เสมอ
จะมิเผลอ ยอมแพ้ ทิ้งความฝัน
ภาระ๑ กำลังใจ อยู่ทุกวัน
ภาระ๒ ต้องสร้างสรรค์ ฝันเป็นจริง :)
ขอบคุณที่ให้เกียรติระยะไกลนะครับ คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา ;)...
หน้าที่ของครูโดยแท้จริง คือ สร้างแรงบันดาลใจ ... พาลูกศิษย์ไปไต่ฝัน นี่แหละครับ
ขอบคุณมาก ๆ ครับ ;)...
ขอบคุณครับ คุณ Poo แฟนพันธุ์แทะ
ที่ได้วาดบทกวีมาเยี่ยมเยือนผมเสมอ ;)...
จุดยืน และ อุดมการณ์จะอยู่คู่ผมตลอดไป
ไม่มีวันทิ้งครับ ;)...
ช่างคิดได้เนอะจารย์
เยี่ยมมาก 5 คะแนนก็มีค่านะคะดุอย่างการเลือกตั้งสิ 555
แต่อาชีพครูต้องเจอะเจออะไรต่อมิอะไรอีกเยอะค่ะ
สมัยโบราณครูสอนบนดอยจุดเทียนอยู่น่ะเทคโนโลยงเทคโนยีอะไรไม่ต้องไปหา
ใช้สองขาเอาไว้เดิน สองมือทำ สองตาดู สองหูฟัง หนึ่งปากพูด หนึ่งหัวคิด
ก็ทำอะไรได้ตั้งเยอะแยะเหมือนกันแหละ ทั้งดอยครูคนเดียวยังอยู่ได้
เขียนด้วยมือก็มองเห็นว่าลายมือใครเป็นอย่างไรเอาไปทำนายทายทักกันได้อีก
แต่ถ้าจิ้มแป้นล่ะพิมพ์เดียวกันเด๊ะเหมือนคนที่ถูกเอาไปโคลนนิ่งก็อปออกมาอยากให้สวยให้หล่อก็ทำได้
แต่ถ้าอุแว้จากครรภ์มารดาล่ะรูปร่างหน้าตานิสัยใจคอก็ยังแตกต่างกันไปได้หลากหลาย
ขอบคุณครับ ...
- ยิ้มไปอ่านไป...เพราะชื่นฉ่ำใจ...ช่างคิดนะคะนี่
- พร้อมมารับข้อคิดดีดี สำหรับวันนี้...รับกำลังใจ จากครูดีดีเช่นนี้....
- อีก 38 วันจะได้ติดตามต่อ....ค่ะ
แลกเปลี่ยนประสบการณ์กันครับ พี่ ✿อุ้มบุญ ✿ ;)...
จริง ๆ เป็นคนคิดอะไรไม่ค่อยจะออกหรอกครับ
ขอบคุณครับพี่ ;)...