เพลงผีเสื้อ กระต่ายใต้เงาจันทร์
มวลดอกไม้ร่ายลีลาร่าเริงขาน
ดอกเปล่งบานเย้ายวนดมชมสีสัน
มวลพฤกษาระริกไหวใต้ตะวัน
เหมือนนิยามบทเพลงนั้นในวันนี้
หริ่งเรไรร่ายลำนำคำขานขับ
เสียงสายลมขานรับเหมือนดีดสี
ฝูงมัจฉาวนเวียนว่ายในวารี
เพลงผีเสื้อบรรเลงดนตรีร่ายลีลา
ผีเสื้อเอ๋ยกางปีกบางกลางโลกกว้าง
ทุกก้าวอย่างมีความหมายให้ค้นหา
บางครั้งเจ้าบินโบกโบยดูโรยรา
บินข้ามป่าใต้ท้องฟ้าภูผาชัน
มองนัยน์ตาผีเสื้อสวยช่างแสนเศร้า
คล้ายหญิงสาวที่งดงามตามหาฝัน
ผ่านทุกข์โศกโลกเงาสารพัน
เหมือนเจ้าบินฝ่าฟันเย้ยหยันความหวาดกลัว
ปีกบางบางบินลงอย่างอ่อนแรง
หัวใจเคยกล้าแกร่งเป็นแผลทั่ว
เจอพายุแดดลมฝนความหม่นมัว
เพียงผ่านชั่วพ้นค่ำคืนเพียงลมพัด
เจ้าผีเสื้อแสนสวยหมดอายุขัย
ผ่านช่วงวัยคล้ายผู้หญิงโดนเขาสลัด
ด้วยเปราะปรางหัวใจจึงเซซัด
เจอเรื่องราวสารพัดอย่างเดียวดาย
จบกันทีเพลงผีเสื้อในความเศร้า
แฝงความเหงาเฝ้าครุ่นคิดตามความหมาย
ผีเสื้อสวยเคยกางปีกบินกรีดกราย
แต่สุดท้ายเหลืออะไรในชีวิต
ไม่มีความเห็น