กลอนตลาด...ถึงเวลา..?

วันเวลาผ่านผันไปรวดเร็วนัก

สุดจะหักห้ามใจจิตคิดไฉน

วันเวลาพาโบยบินทิ้งถิ่นไป

ในฤทัยยังหวนคิดจิตอาวรณ์

 

ยังสนุกคลุกเคล้าดินถิ่นบ้านนอก

ยังเย้าหยอกแย้มยิ้มยวนกวนครูสอน

ยังลงเล่นรอบรั้ววัดรับศีลพร

ดินดงดอนเดินเที่ยวเล่นเย็นกายใจ

 

มุมชีวิตลิขิตตนคนกล้าแกร่ง

ยังมีแรงท่องเที่ยวทุ่งมุ่งเมืองใหญ่

บางกอกน้อยลอยล่องใต้ประเทศไทย

เข้าอยู่ในเมืองสงขลาปัตตานี

 

ได้เที่ยวไปใครลิขิตชีวิตแน่

ความเที่ยงแท้แน่นอนในใจสุขขี

ทุกอย่างต้องตัวตนเราเข้าใจดี

ทำชีวีมีมาเองเท่านั้นพอ

 

การเดินทางของชีวิตล้วนสั้นนัก

ไม่นานรักจักสลายกายใจหนอ

แม้นมากมีเมื่อมอดม้วยหมดเพียงพอ

ไร้รีรอพอเวลามาถึง..เอย.

[นางสาว วลัยลักษณ์ หญิง งามวิไล]

ชอบกลอนอาจารย์คะ อ่านง่ายเข้าใจง่าย แฝงไปด้วยปรัชญานะคะ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ นางสาว วลัยลักษณ์ หญิง งามวิไล

เป็นไปตามอารมณ์นะครับผม

มีความสุขมาก ๆ นะครับ

ขอบคุณครับ