วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของเดือน กรกฎาคม เข้าสัปดาห์ที่ 6 ของการเรียนการสอน ในช่วงของต้นเดือน โรงเีรียนต้องมีการตรวจผมนักเรียน ซึ่งตามคาดห้อง ม.2/4 โดนเกือบทั้งห้อง แต่หัวหน้าระดับยังใจดี คือ เตือนให้นักเรียนไปตัดผมมา แต่ทว่าถ้ายังไม่ตัดมาต้องเจอช่างตัดผมของโรงเรียนแน่นอน
ในช่วงตอนเช้านี้ผมไม่มีการสอน ดังนั้นครูพี่เลี้ยงจึงให้ผมไปเยี่ยมบ้านนักเรียนกับครูพี่เลี้ยง เพราะครูพี่เลี้ยงผมไม่ค่อยคุ้นทางแถวหางดง ผมเลยต้องไปเป็นไกด์นำทาง การเยี่ยมบ้านนักเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนที่ต้องทำ เพื่อที่ว่าจะได้ทราบความเป็นอยู่ของนักเรียนว่าเป็นอย่างไร พอไปถึงบ้านนักเรียนคนหนึ่ง ผมก็ต้องแปลกใจมาก เพราะผู้ปกครองคนนี้ตั้งใจที่จะพบครูที่ปรึกษา โดยหยุดงานเพื่อรอครูที่ปรึกษา และผู้ปกครองก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวนักเรียนว่าเป็นอย่างไร ความเป็นอยู่ของนักเรียน พฤติกรรมตอนอยู่บ้าน ไม่น่าเชื่อครับว่า ผู้ปกครองคนนี้จะคุยกับครูพี่เลี้ยงเป็นเวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ผมก็นั่งอยู่ตรงนั้น ผมก็เลยรู้ว่าเราต้องเป็นเหมือนผู้ปกครองคนที่ 2 คนที่จะคอยควบคุมดูแลนักเรียนให้อยู่ในระเบียบ การปฏิบัติตนให้เหมาะสม แต่ผมรู้สึกว่าต้องเป็นมากกว่านั้นอีก เมื่อผมกลับมาจากการเยี่ยมบ้านนักเรียนผมได้แนวคิดหลายอย่างจากการเยี่ยมบ้านนักเรียน คือมุมมองของผู้ปกครองที่มีต่อครูประจำชั้นและตัวของนักเรียน
ไม่มีความเห็น