การเจริญรอยตามบรรพบุรุษ ตอนคุณแม่ของฉัน

ภาพที่น่าจดจำ:  คุณแม่ กับ พระธาตุขามแก่น 

                           ในวันที่ 14  สิงหาคม 2549 

ภาพในวันวาน ที่ทุกคนต้องจดจำ วันนี้เราขอ Show คุณแม่  ที่สร้างตัวเรา(น้องเล็ก) และพี่ชาย 3 คน พี่สาว 1คน ที่ล้วนแต่เป็นลูกที่ดีและเจริญรอยตามบรรพบุรุษ(เตี่ย และอากง) ในวัย 83 ปีที่ท่านอยู่เป็นร่มโพธิ์เงิน โพธิ์ทองให้ลูก ๆ หลานได้พึ่งพา ท่านเป็นคุณแม่ที่สานสร้างทางบุญอย่างเยี่ยมที่สุด และใจใหญ่ ทำน้อยไม่อยู่ในความคิด เป็นคุณแม่ที่เสียงดัง ฟังชัด อารมณ์ดี และเป็นนาฬิกาปลุกที่เยี่ยมยอด ทุก ๆ 5 นาทีเตือนให้ทำโน่น ทำนี่  ในตอนเช้าถ้าบ้านที่อยู่ในหมู่บ้าน จะมีเสียงไก่ปลุก(เอ้ก อี้ เอ้ก หรือโอ้ก อี้ โอ้ก)ถ้าอยู่ตามบ้านในเมือง จะมีเสียงนาฬิกาปลุก แต่บ้านของดิฉันมีคุณแม่ที่ต้องตื่นตอนเช้ามืด (เวลา 05.00 น.) ของทุกวัน เพื่อมาสวดมนต์และเตรียมใส่บาตรในเวลา 06.30 น.ทุกวัน ยกเว้นวันพระ ซึ่งดิฉันและพี่สาวต้องพาท่านไปใส่บาตรข้างนอกบ้าน ท่านจะทำหน้าที่เรียกเวลา 06.45 น. ทุกวัน ถ้าไม่ตื่นก็จะมีเสียงดังสักหน่อยว่าโกรธแล้วนะ แม่ของดิฉันไม่เพียงแต่ใจบุญ แต่ถ้ามีบ้านไหนมีของมาฝาก อีกไม่เกิน 2-3 วันต้องกระตุ้นให้ลูก ๆ หาของกลับคืนไปฝากทันที  และเมื่อมีโอกาสในปีนี้ ดิฉัน พี่สาว พี่สะใภ้ พาคุณแม่ไปกราบขอพรจากพระธาตุขามแก่น ซึ่งเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้าน คู่เมือง ขอนแก่นมาช้านานแล้ว ได้พบเห็นผู้มาเยี่ยมเยือนบรรพบุรุษ และถือโอกาสมากราบขอพรด้วย ได้เห็นความเจริญเติบโตของต้นสาระ ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา พระบรมราชกุมารี ได้ทรงปลูกไว้  แต่สิ่งหนึ่งที่อยากขอแสนอแนะ ในเรื่องเกี่ยวกับดอกไม้ที่ให้ผู้มากราบขอพรพระธาตุขามแก่นบูชา ค่อนข้างจะไม่มีผู้ดูแลและจัดการ และอีกสิ่งที่ขอเสนอแนะและอยากเห็นภาพที่ชัดเจน คือ การขาดการพัฒนาในเชิงการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างวัดเติยภูมิและชาวบ้านขาม  สิ่งสารพันเกี่ยวกับแม่และสรรพเพเหระขอเอวังด้วยประการฉะนี้