โฮจุนก็คงคล้ายกับเปาบุ้นจิ้นตรงที่ลึกๆภายในใจเต็มไปด้วยความขัดแย้ง.. เป็นความขัดแย้งระหว่างหน้าที่กับความอ่อนไหว บ่อยครั้งเราจะเห็นท่านเปาเลือกที่จะลงโทษคนผิดทั้งที่รู้ว่าเขากระทำไปเพราะความจำเป็นเพียงใดจนตัวเองต้องมานั่งระทมทุกข์หลังจบจากการลงโทษแล้ว ที่ผมพาดพิงไปถึงท่านเปานี้ ผมหมายความอย่างไร คุณธเนศคงจะวินิจฉัยได้เอง (กร๊วกเอ๊ย) 555
ธรรมชาติของมนุษย์มันไม่ชิวๆอย่างที่คุณเรียกร้องดอกคับ.
อ้อ.. อีกเรื่อง
ผมไม่สู้จะแน่ใจนักกับคนที่อะไรๆก็ฟุ้งทางสายกลางไว้ก่อนว่าหมอนั่นเข้าใจความหมายของคำคำนี้มากน้อยเพียงใด ความหมายของ "ทางสายกลาง" ยังมีอะไรให้ต้องค้นลึกลงไปอีกมาก (ไม่อย่างนั้นอาจารย์พุทธทาสคงไม่หมดความอดทนกับดงขมิ้นบางดงในบ้านเราดอกคับ) อย่าไปพิพากษาคนนู้นคนนี้เลยคับว่าเขาสุดขั้วเพียงเพราะพฤติกรรมที่ไม่ลงรอยกับจารีตที่เราได้รับการปลูกฝังมา
อ่านจบแล้วจะด่าผมสถุลก็ได้นะคับ .. ฮาๆๆ
หมอโฮจุนนิสัยดีมากๆ ปลื้มที่เขามีความอดทนกับปัญหาที่เข้ามารุมเร้า ดูหนังแล้วอยากเป็นหมอที่ดีอยากเป็นหมอหญิงคอยดูแลโฮจุนและคนไข้ทุกคน