๓ เมษายน ๕๔ มีโอกาสได้เดินทางไปร่วมงานสัมมนาระดับท้องถิ่น เกือบจะเก้าโมงแล้ว ผมลุกเดินกะจะออกไปเหมารถโดยสาร เพื่อเดินทางไปโป่งน้ำร้อน สามสิบนาทีเศษๆ ผมลงจากรถที่ขับด้วยความเร็วสูง ตื่นตากับเนื้องานตรงหน้า งานแสดง "นิทรรศการ ๕๐ ปี ชุมชนของข้าพเจ้า" และ การสัมมนา "โครงการพัฒนา โครงงานทั้งสองโครงงานได้บูรณาการเรียนรู้ร่วมกันระหว่างนักศึกษาปริญญาโทสาขานโยบายสาธารณะ มรภ.บ้านสมเด็จเจ้าพระยา และผู้เข้าอบรมหลักสูตรสัมฤทธิบัตร โดยนักศึกษาปริญญาโท มาขอร่่วมเป็นเจ้าภาพจัดงาน ในการเรียนวิชาการจัดสัมมนา การเรียนรู้ทั้งสองสถาบันดังกล่าวจึงบูรณาการเป็นการสัมมนาระดับท้องถิ่น ในชื่อ เปิดงานโดยการฉายวิดีทัศน์ ๕๐ ปีชุมชนของข้าพเจ้า (บ้านทุ่งม่วง) จากนั้นรองนายก ผู้เข้าสัมมนาร่วม ๑๕๐ คน เป็นนักศึกษาปริญญาโท ๑๔ คน ผู้เข้าอบรมสัมฤทธิบัตร
พบว่า "การพัฒนา" "การจัดการ" ที่เกิดด้วย "ความรู้" ของมนุษย์ได้ทำให้เกิดความ ชุมชนท้องถิ่นไทยในบางคุ้มคามเขตสวนนาไร่ป่าเขาทุ่งไพรและทะเล ค้นพบตนเองว่า ชีวิต-สรรพสิ่งหยั่งรากลงแห่งใดอย่างไรล้วนบ่งเล่าถึงวิถีธรรม ไฉนเราเหล่าท่านจึงหลงลืม "การเรียนรู้" มัวแต่ไพล่หาความรู้นอกแผ่นดินผินน้ำ
ภาคบ่าย, ขมวดเรื่องเป็นเรื่องๆ วิเคราะห์การประกอบสร้างในโครงการของท้องถิ่น ......... ผู้เฒ่าในท้องถิ่น ที่มาในโอกาสของวิทยากรในภาคเช้า เพียงคนเดียวที่ยังคงนั่งร่วม โลกพัฒนาอุตสาหกรรม เป็นการพัฒนาวิทยาศาสตร์ฟิสิกส์ ในที่ประชุมสัมมนา พิธีกรดำเนินรายการในภาคบ่าย คือ นายกเทศมนตรีตำบลโป่งน้ำ "จากกระบวนการเรียนรู้วิชากระบวนทัศน์พัฒนา เราเห็นทาง หรือยัง หากเราเห็นทางเราจะเห็นตน เห็นตนแล้วจักรู้ว่า เราเป็นใคร มาจากไหน อยู่ตรงไหน จะไปไหน ไปอย่างไร โดยวิธีใด 'โดยวิธีของเราเอง' จากในแต่ละชุมชนท้องถิ่นที่เราร่วมนำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั้น
ผมขอกล่าวในที่นี้ว่า ทุกคำกล่าวเล่าบอกขานนั้นๆ อย่าเพิ่งเชื่อ วางใจให้ดีก่อน แล้ว 'ฟัง' สิ่งนั้นอย่างตั้งใจ อย่าด่วนปฏิเสธ อย่าด่วนรับ ไตร่ตรองอย่างแยบคาย ตระหนัก เท่าทัน แต่ที่ท่านผู้เฒ่ากล่าวเมื่อสักครู่ว่า - การพัฒนาที่ยั่งยืน ต้องพัฒนาวิทยาศาสตร์ชีวภาพ ผมเชื่อเช่นนั้น และขอเพิ่มเติมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คือ
|
"การพัฒนา" "การจัดการ" ที่เกิดด้วย "ความรู้" ของมนุษย์ได้ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่สั่นคลอนและหักพัง
พลวัตที่เห็นและเป็นอยู่นั้น มิใช่การอภิวัฒน์โดยปัญญาและความสามารถที่ถูกต้อง
อุตสาหะของการเมืองแห่งศิวิไลที่เดินตามประเทศอื่น ไม่เป็นคำตอบให้เกิดรู้ แต่ได้ทำให้เกิดคำถามถึงวิถี
lสวัสดี อาจารย์ สุดยอดกระบวนกร อ่านแล้วได้รับความรู้มากมาย
คงต้องขออนุญาติ นำไปปรับใช้ในกระบวนการบ้าง
ในฐานคนพัทลุงโดยภรรยา คนพังงาโดยกำเหนิด มาต่อเติมเครือข่ายที่พัทลุง
เป็นนักศึกษาใหม่ของม.ชีวิต แอบเข้ามาอ่านขอยืมบางบทเขียนบันทึกนะคะอาจารย์