บันทึกที่ ๔ ... "1 มิถุนายน 2554 : นี่คือเด็กห้อง 3"

กิจกรรมของโรงเรียนในวันนี้เป็นไปตามปกติ    หลังจากที่นักเรียนทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จแล้ว ก็มีการแนะแนวนักเรียนระยะสั้นตามจุดต่าง ๆ ของโรงเรียนวันนี้ครูพี่เลี้ยงก็ได้ให้ข้าพเจ้าแนะนำตัวเองกับเด็กชั้น ม.1/3 ซึ่งเป็นเด็กในที่ปรึกษาของครูพี่เลี้ยง ท่านบอกเด็กว่าห้องเราจะมีครูที่ปรึกษาเพิ่ม   เด็ก ๆ ต่างดีใจกันยกใหญ่ข้าพเจ้าจึงแนะนำตัวเองอย่างคร่าว ๆ เช่น ชื่ออะไร มาจากไหน และสอนในรายวิชาอะไร

พอหมดคาบแนะแนวข้าพเจ้าจึงรีบขึ้นไปสอนนักเรียนชั้น ม. 2/3 ข้าพเจ้าสอนในเรื่องอัตราส่วนที่เท่ากันโดยใช้หลักการคูณ และหลักการหาร เด็กห้องนี้ส่วนใหญ่ไม่ดื้อและไม่ จึงง่ายต่อการสอนข้าพเจ้าสอนเรื่อย ๆ โดยคิดว่าเด็กจะเข้าใจเพราะในห้องเงียบมาก แต่พอถามตอบเด็กก็เงียบเหมือนเดิม ถามว่าใครไม่เข้าใจให้ยกมือขึ้นก็ไม่มีคนยก ในใจคิดว่ามันหมายความว่าอะไรสอนก็เงียบ ถามก็เงียบ ข้าพเจ้าจึงตั้งเงื่อนไขโดยการตั้งโจทย์อย่างที่สอนผ่านมาแล้วให้เด็กอาสาขึ้นมาทำ ใครกล้าแสดงออกก็จะได้คะแนนเพิ่ม 1 คะแนน เด็กก็ยังเงียบเหมือนเดิม ที่พึ่งสุดท้ายคือใบรายชื่อ ข้าพเจ้าจึงสุ่มขานชื่อเด็กให้ออกมาทำโจทย์ คนแรกก็ยังไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ ข้าพเจ้าก็เลยให้เด็กช่วยกันคิด ข้าพเจ้าก็ให้บวก 1 คะแนนกับเด็ก  พอคนแรกผ่านไปคนที่ 2 และ คนที่ 3 ก็เริ่มกล้าขึ้นและก็ทำโจทย์ได้ถูกต้องตามลำดับ จากนั้นข้าพเจ้าก็แจกใบงานให้เด็กทำในห้องแต่หมดคาบเสียก่อนข้าพเจ้าก็เลยให้ทำต่อเป็นการบ้านแล้วให้ส่งในวันถัดไป

จากนั้นเวลา 9.30 am ทางโรงเรียนก็จัดกิจกรรมนิเทศนักศึกษาฝึกสอนให้แก่นักศึกษาทุกคนสิ่งที่คุณครูสอนพอจะสรุปได้ก็คือ
1.เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
2.เข้าเช้ากลับเย็น
3.เป็นครูมืออาชีพกับอาชีพครู
4.ไม่เห็นแก่ตัว ไม่แร้งน้ำใจ
5.บริบทต่าง ๆ ของโรงเรียน และบุคลากร
6.กฎกติกา  มารยาทต่าง ๆ ในการเป็นครู และกฎกติกา มารยาทในโรงเรียน