วันนี้เป็นวัันแรกของชีวิตที่ได้สอนหนังสืออย่างจริงจัง ห้องที่ได้สอนคือ นักเรียนชั้น ม 2/1 (ห้องชายล้วน) สอนวิชาคณิตศาสตร์พื้นฐาน ม.2 ชื่อเสียงเรียงนามไม่ต้องพูดถึง ถ้าบอกว่าห้อง 1 ชั้นม.ต้น ทุกเป็นอันต้องยิ้มกันเป็นแถวทั้งครูและนักเรียน
นาทีแรกที่ก้าวเข้าห้องเรียนห้อง 224 อย่างมั่นใจขณะนั้นมีนักเรียนที่นั่งอย่างเป็นระเบียบเพื่อรอการสอนจากอาจารย์ประมาณ 7 ใน 37 สักพักนักเรียนก็พากันวิ่งเข้าชั้นเรียนและที่นั่งของตัวเองอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ข้าพเจ้าแอบดีใจว่าทำวันนี้เด็กเรียบร้อยผิดปกติ สักพักก็ได้ยินเสียงมาจากข้างหลังแล้วพูดว่า อ่ะนักเรียนนั่งที่ เป็นเสียงที่หนักแน่นและเต็มไปด้วยอำนาจ พอได้ยินเสียงนี้ก็พอสรุปได้ว่าเป็นเสียงของคุณครู ปรีชา ปิ่นตา คุณครูประจำวิชานั้นเอง วันนี้ครูพี่เลี้ยงมาดูการสอนของข้าพเจ้าด้วยโดยท่านนำเข้าสู่บทเรียนให้ โดยการให้ข้าพเจ้าแนะนำตัวเองจากนั้นก็เริ่มปล่อยให้ข้าพเจ้าจัดการกับห้องเรียนนี้เอง
ข้าพเจ้าสนทนากับนักเรียนก่อนเพื่อให้ได้รู้จักกับเด็กขึ้นจากนั้นก็เริ่มเข้าสู่บทเรียนโดยการตั้งคำถามเกี่ยวกับอัตราส่วนในชีวิตประจำวันที่เด็กคุ้นเคยแล้วก็ค่อย ๆ สอนเนื้อหาต่อไป
วันนี้เด็กให้ความร่วมมีดีมาก ถึงแม้ว่าจะเสียงดังเป็นพัก ๆ ข้าพเจ้าพยายามให้เด็กได้มีส่วนร่วมในชั้นเรียนเพื่อให้เด็กไม่เบื่อ เด็กห้องนี้ถึงแม้จะเรียนช้าหน่อยแต่ในด้านของความกล้าแสดงออกจะดีมาก ข้าพเจ้าให้เด็กอาสาขั้นมาทำแบบฝึกหัดเองกระดานแต่หากไม่มีคนอาสาก็จะขานชื่อของคนที่ซนที่สุดมาแก้โจทย์และให้เพื่อนช่วยกันคิดด้วย วันนี้ข้าพเจ้าสอนในเนื้อหาเรื่องอัตราส่วนที่เท่ากัน
ไม่มีความเห็น