เทคนิคการพูดที่ทำให้ "ยอมทำตาม"

     เมื่อวานนี้ดิฉันตั้งใจไปจากบ้านว่าจะจัดแจงวาระการประชุมหลายนัดที่จะมีขึ้นในสัปดาห์หน้าสายหน่อยได้รับโทรศัพท์จากสำนักประกันคุณภาพ ผู้พูดมีเทคนิคในการพูดที่ทำให้ดิฉันประทับใจและยอมทำสิ่งที่เขาร้องขอทันที
...... "คุณเมตตาหนูเห็นข้อมูลสุดท้ายที่สำนักประกันประมวลแล้วยัง" 
ดิฉัน "ยังเลยหนูค่ะลองเข้าไปหาดูในเว็บไม่เห็นแขวนไว้เลยถามคนที่เข้าประชุมแล้วเห็นว่าโอเคนี่คะ "
......."ตัวบ่งชี้ที่หนูดู มันขาดเป้านิดนึงคือรบกวนช่วยดูให้หน่อยนะคะ พี่จะแขวนเว็บมหาวิทยาลัย เอาว่าพี่จะแขวนตัวอื่นที่เรียบร้อยไปก่อน ของหนูเรียบร้อยเมื่อไหร่ช่วยแขวนด้วยนะ ว่าแต่หนูจะทำทันหรือเปล่า ปัญหามันอยู่ตรงไหนเอาเด็กฝึกงานไปช่วยมั๊ย"
ดิฉัน   "รับคำทันที "ค่ะ"" เพราะเทคนิคการพูดที่ให้ความสำคัญกับผู้อื่น ที่จริงแล้วสำนักประกันจะสื่อสารกับดิฉันว่า "สำนักประกันประมวลแล้วข้อมูลมันขาดเป้าไปจงไปรื้อข้อมูลดูซิว่ามันตกหล่นไปตรงไหนรีบด้วยเพราะมันเป็นงานของเธอ"  แต่ทุกอย่างนุ่มนวลเพราะมีเทคนิคการพูด
        ตลอดเดือนที่ผ่านมาดิฉันและหลายๆคนในมหาวิทยาลัยใช้สมาธิกับการรวบรวมข้อมูลสำหรับการประเมินรอบสองจากสมศ.(เคยบันทึกไว้ที่นี่ครั้งหนึ่งแล้ว ที่นี่ )  
การทำข้อมูลรอบนี้   
     1.ทำให้ดิฉันมี "เที่ยวบิน"เพิ่มขึ้นในเรื่องการประสานกันผู้คนที่หลาก  หลายให้ได้งาน
         2.ทำให้ดิฉันได้ทบทวนขั้นตอน ระบบ การเก็บข้อมูลตรงกลางในภาพมหาวิทยาลัยภาพจากคณะหน่วยงานได้นัดคุยกันถึงวิธีการที่จะให้ได้ข้อมูลที่ตรงความเป็นจริงที่สุด
       3.ทำให้ดิฉันได้เห็นความร่วมมือร่วมใจกันในองค์กร เห็นความต่างเห็นวิธีการทำงานของผู้อื่น เห็นความยากของการทำงาน ฯลฯ
         นั่งสอบทานข้อมูลเพื่อวิเคราะห์จุด error  อยู่นั้นรู้สึกเจ็บตาเพราะต้องใช้สายตามากระยะนี้ต้องเพ่งไปในเว็บของทุกคณะ ตัวหนังสือเล็กมาก เปรยๆกับรุ่นพี่ที่โต๊ะข้างๆ ว่า"งานชิ้นนี้ยากจังต้องลงทุนใจทำอย่างมากจึงจะเรียบร้อย"
พี่เขาตอบว่า"จงภูมิใจที่ได้ทำงานยากเพราะงานยากเมื่อทำสำเร็จ จะให้ความภูมิใจและทิ้งรอยของประสบการณ์ไว้ให้เรา" 
เออจริงซินะ! จริงดังพี่เขาว่าทุกครั้งที่เราทำงานยากและซับซ้อนผลที่ได้ทันทีคืองานเสร็จและที่นอกเหนือคือผลตอบแทนที่เป็นกำไรชีวิต "เพิ่มเที่ยวบินในการทำงานระหว่างทาง กว่าจะสำเร็จ.......ได้มาจริงๆ"  
ว่าแล้ววานนี้ทั้งวันก็ไม่ได้ทำสิ่งที่ตั้งใจมาจากบ้าน ด้วยเพราะ "ผู้พูดทำให้ดิฉันประทับใจและยอมทำ"

[ขจิต ฝอยทอง]

•  มีกี่มาตรฐานและตัวบ่งชี้ครับ
• แวะมาให้กำลังใจครับผม

[เจนจิต รังคะอุไร (ตูน)]

• บุคลิกภาพและการสื่อสารของบุคลากรที่รับผิดชอบ QA ของมหาวิทยาลัยค่อนข้างมีความสำคัญค่ะเพราะต้องประสานงาน (ไม่ใช่ประสานงา) และขอความร่วมมือกับทุกๆ หน่วยงานใน ม. การจะได้รับความร่วมมือที่ดีก็จะทำให้งาน QA ของ ม. ดีไปด้วยค่ะ
• ปีนี้การประเมินกพร. ใช้เหมือนกับเกณฑ์ของ สมศ. ประมาณ 80 % (เพราะ กพร. เปลี่ยนจาก Tris มาให้สมศ. เป็นผู้ร่วมประเมิน) หากมีการเตรียมข้อมูลอันใดอันหนึ่งดี ก็จะสามารถมาเอื้อกับการประเมินอีกอันหนึ่งได้ค่ะ