ผลงานของใคร


ไม่รู้ว่าจะมีใครที่ทำงานวิชาการแล้วเจอเหตุการณ์แบบนี้หรือเปล่า ก็เมื่อให้ลูกน้องทำงานวิจัยหรือเขียนงานวิชาการก็จะต้องเอาตัวเองเป็นชื่อแรกและคนที่ทำก็เป็นชื่อถัดๆๆไป ซึ่งเมื่อได้ฟังอาจารย์พิเศกพูดว่าคนที่จะมีชื่อในการลงวารสารต้องมีคุณสมบัติดังนี้ คือ เป็นคนวางแนวคิดตั้งแต่เขียนโครงร่าง รูปแบบวิจัย วิเคราะห์ข้อมูล จัดการกับข้อมูล รวมถึงเขียนบทวิจารณ์ของบทความ ซึ่งถ้าหากใครไม่ได้ทำก็ไม่ควรมีชื่อในการทำวิจัย ซึ่งในการทำแต่ละครั้งก่อนจะลงมือทำหรือเขียนโครงร่างจะต้องตกลงกันก่อนว่าใครจะชื่อแรกหรือชื่อหลัง เพื่อจะได้ไม่เกิดปัญหาภายหลัง

26568_reply

ในการประเมินผลงานและมีการให้น้ำหนักในการทำผลงานจะมีการแบ่งเป็น 50% ของคนชื่อแรก อีก 50% คนที่เหลือก็ต้องมาหารเฉลี่ยกัน ซึ่งเมื่อมาคิดถ้าหากคนทำวิจัยมีแค่ 2-3 คนก็คงไม่มีปัญหาแต่ถ้าหากงานนั้นทำกันเป็นกลุ่ม 5-10 คนจะแบ่งยังไง เฮ้อน่าปวดศีรษะนะ การประเมินผลงานน่าจะมีเกณฑ์อื่นมาพิจารณานะคะ

 54356_reply

โดย ปิยะวดี ฉาไธสง

 
คำสำคัญ (Tags): #อบรม
หมายเลขบันทึก: 44201เขียนเมื่อ 10 สิงหาคม 2006 21:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • มีสิครับ ผมก็เคยเจอครับ
  • และเคยอยู่เป็นชื่อต้น ๆ บ่อย ๆ ครับ แต่ทำจริง ๆ นะครับ อย่าเพิ่งตกใจ
  • แต่ประเด็นที่คุณปิยะวดีพูดน่าคิดมาก ๆ ครับ เพราะมีอยู่เยอะมาก ๆ ครับในสังคมไทยและเมื่อก่อนผมก็เคยเจอมาบ่อยครับ
  • แต่ตอนนี้หายเครียดแล้วครับ เพราะสิ่งที่ผมเจอในตอนนั้นเมื่อมาถึงตอนนี้สอนผมว่า "ใครทำใครได้ครับ"
  • ความรู้นั้นเป็นสิ่งที่ยั่งยืนที่สุดกว่าสิ่งใด
  • ความรู้จากการที่ใครได้ปฏิบัติ หรือทำวิจัยแล้วนั้นไซร้ จะติดตัวผู้นั้นตลอดไป และเป็นสิ่งที่ติดยิ่งยืนนานครับ
  • อย่าลืมนะครับ "ใครทำใครได้" ความรู้เสมอครับ
แมวก่อนทำต้องตกลงกับนายก่อนค่ะ

ทำบุญ ทำทาน(อภัย) เถอะนู๋ ได้บุญเยอะนะ สิบอกไฮ่

เห็นใจครับ...เห็นใจ

แต่อย่างที่คุณปภังกรกล่าว...

          "ใครทำใครได้(ความรู้)"

          รู้อะไรก็ไม่สู้รู้วิชา ^_________^

ขอบคุณคุณปภังกรที่แสดงความคิดเห็น คิดว่าในปัจจุบันคงจะมีแบบนั้นน้อยลงคะ เพราะอย่างว่าใครทำใครได้ความรู้และผลงานของตนเองคะ แถมชื่อเสียงที่ตามมาอีกต่างหาก

          พี่ปิ่งได้พูดกับพี่มอมบ่อยๆ ถึงกระแสพระราชดำรัสที่ว่า "การปิดทองหลังพระ......จะช่วยทำให้พระผุดผ่องและสวยงามทั้งองค์"  รู้นะคะ "บางครั้งทำใจได้ยาก" แต่ฝึกทำบ่อยๆ ก็เกิดความสุขจากการกระทำได้   และข้อคิดเห็นของ "คุณปภังกร" ที่ว่า "ใครทำใครได้" ก็เป็นจริงและกาลเวลาจะสามารถพิสูจน์สิ่งเหล่านี้ได้เสมอค่ะ.......... เป็นกำลังใจให้นะคะ

  • ปลงเสียเถอะ..โยม
  • หากมีผู้สงสัยและซักถามคนที่ไม่เคยแตะงานวิจัย แล้วตอบคำถามไม่ได้ เขาจะเริ่มละอายใจเองล่ะ แมว...เอ๊ย...
  • อย่างที่หลายคนเห็นด้วย ..ใครทำใครได้จ้ะ

ขอสนับสนุนความคิดคุณปภังกรคะ เพราะเรารู้อยู่แก่ใจ    ได้ความรู้และประสบการณ์มากมายในการทำวิจัยมีแต่ได้กับได้   แต่บางครั้งก็ล้าเหมือนกันเนาะ กับการปิดทองหลังพระ-----แต่ยังมีคนเดินอ้อมไปเห็นนะคะ ถ้าติดด้านล่างฐานพระนั่งทับไว้ซิแย่เลย  ทำไปก็ไม่มีใครเห็น

น้องเอย  พี่เจอมาก่อนแล้ว แต่ก็เอา Idea อ.ราม มาผสมผสานนะจะดี-----ท่านบอกว่าชื่อท่าน (ผู้บริหาร) ทำให้คนพิจารณางานวิจัยเรา จะหยิบมาพิจารณาก่อน แต่ถ้าNo Name อาจไม่บอกเลยก็ได้  ทำๆ ไปก่อนนะ ได้กับได้นะจ๊ะ-------------คิดอะไรดีมันก็ดี ใจก็ไม่เป็นทุกข์ คิดสะว่าทำให้องค์กรแล้วกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท