...จิตใต้สำนึก...
สวัสดีค่ะ ท่าน ศน ลำดวน ขอบคุณมากค่ะที่แวะเข้ามาเยี่ยมกัน คงจะเหงาถ้าไม่มีใครเข้ามาคอมเม้น
สวัสดีค่ะท่าน ศน ลำดวน รู้สึกดีใจและมีกำลังใจขึ้นมาอีก จึงคิดที่จะเขียนเรื่องต่อไปอีก เรื่องใหม่ได้พิมพ์เสร็จแล้วค่ะว่างๆ ถ้าผ่านมาอย่าลืมให้กำลังใจบ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ
ตอนเป็นเด็ก คุณพ่อผมเอากีตาร์มาเล่นแล้วร้องเพลงเต่ากับงู ให้ผมกับพี่สาวฟังและร้องตามเหมือนกันครับ
"ก่อนแต่ครั้ง เก่าพอดู เต่ากับงูหากินในนา เต่าโตไว ใหญ่ในนา ผักปูปลาหากินพออยู่
ฝ่ายเจ้างู อยู่ในนา ขาดเมตตารุกรานน่าดู หากมีใครใหญ่กว่างู โกรธน่าดูถึงสู้กันใหญ่
อยู่มาวัน เต่าเดินไป เหยียบอะไรเอ๊ะลองมาดู ฝ่ายเจ้างูโกรธเป็นไฟ เก่งอย่างไรไหนลองมาสู้
เต่าตกใจกล่าวโดยไว โปรดอภัยฉันไม่ทันดู ฝ่ายเจ้างูฉกทันใด เต่าหดไปในกระดองอยู่
ฝ่ายเจ้ากา เจ้าปัญญา โฉบลงมาใช้วาจาดู เต่าปลอดภัยใหญ่กว่างู เต่ามีครูหัวยืดหดได้
ฝ่ายเจ้างู บอกกับกา โปรดช่วยพาฉันไปพบครู ฝ่ายเจ้ากาชอบกินงู โฉบคอชู งับงูจนตาย"
ไม่รู้จะมีใครเคยร้องเคยฟังแบบผมไหมครับ
ปล. ผมเสนอชื่อว่า "รู้อยู่แก่ใจ" ครับ
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์ ภาณุวัฒน์ สกุลสืบ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านอาจารย์เข้ามาชมเรื่องเบาๆ และยังเขียนเนื้อเพลงให้อ่านอีก ได้ฟื้นความจำอีกครั้งหลังจากลืมไปนานแล้วค่ะ เมื่อก่อนนี้ก็เคยฟังแต่ไม่รู้ว่า ใครแต่ง และใครร้องไว้แต่ทำนองก็ยังคุ้นหูอยู่ ลองร้องดูก็เมือนจะใช่ค่ะ ยังมีนิทานมหาสนุกอีกเรื่องหนึ่งคือ เรื่องลิงกับจระเข้ ขอเชิญอาจารย์ลองอ่านดูนะคะ
สวัสดีค่ะ ท่าน ศน ลำดวน ขอบพระคุณมากค่ะ ที่ยังไม่ลืมมาเยี่ยม ตอนนี้เรื่องใหม่พิมพ์เสร็จแล้วค่ะ คือเรื่อง ลิงกับจระเข้ ขอเชิญท่านลองอ่านดูนะคะ
สวัสดีค่ะ หนุ่มกร ตอนนี้นิทานเรื่องใหม่ได้พิมพ์เสร็แล้วอ่านแล้ว อย่าลืมช่วยตั้งชื่อเรื่องให้ด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะท่าน วอญ่า ผู้เฒ่า ขอบคุณค่ะที่กรุณามาอ่านทานเบาๆ