My job
การทำงานในโรงพยาบาลชุมชนสามปีที่ผ่านมา มีสิ่งหนึ่งที่ประทับใจและพยายามทำอย่างเต็มที่เพื่อให้ประชาชนในพื้นที่ได้เข้าถึงบริการทางทันตกรรมได้อย่างทั่วถึง เนื่องด้วยภูมิประเทศของอำเภอแจ้ห่มส่วนใหญ่เป็นภูเขา และแต่ละตำบลก็อยู่ในพื้นที่ค่อนข้างห่างไกลกันมาก ประกอบกับการทำงานปีแรก เมื่อปีพ.ศ.2551 ต้องทำโครงการฟันเทียมพระราชทาน จึงทำให้คนไข้ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ ทุกครั้งที่เริ่มรักษาก็จะถามถึงการเดินทางว่ามาอย่างไร และมากับใคร ทำให้ข้าพเจ้าเกิดการเรียนรู้ว่าผู้สูงอายุส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่กับลูกและค่อนข้างลำบากในการเดินทางมายังโรงพยาบาล บางท่านถึงกับต้องจ้างคนข้างบ้านมาส่ง ซึ่งในขณะนั้นเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุก็ยังไม่มี เมื่อถามถึงปัญหาในการเดินทางมาโรงพยาบาลบ่อยครั้งเพื่อมาทำฟันปลอมทั้งปากของผู้สูงอายุ ท่านก็จะตอบว่ามาลำบากและไม่มีเงินจ่ายค่ารถ ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกว่าการทำฟันปลอมเหมือนเป็นการเพิ่มภาระให้กับผู้สูงอายุ จึงมีความคิดที่อยากจะออกไปทำฟันปลอมในพื้นที่ห่างไกล เพราะรู้สึกว่าการที่เราออกจากห้องฟันไปยังสถานีอนามัย(ชื่อเดิมในขณะนั้น)น่าจะทำประโยชน์ให้กับประชาชนได้มากกว่า ประกอบกับการเจอผู้ป่วยที่เป็นspace infectionบ่อยครั้งในพื้นที่จนบางครั้ง เป็นLugwig's Angina ซึ่งในวิชาชีพเราจะทราบกันดีว่า ผู้ป่วยที่เป็นLudwig's Angina อาจจะเกิดอันตรายถึงแก่ชีวิตได้ เมื่อได้สอบถามผู้ป่วยทราบว่าเนื่องจากผู้ป่วยเดินทางมาโรงพยาบาลค่อนข้างลำบาก จึงรอจนมีอาการปวดบวมมาก จึงจะมาพบทันตแพทย์ที่โรงพยาบาล จึงทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกว่าสิ่งแรกที่ควรจะทำก็คือการทำให้ประชาชนในพื้นที่เข้าถึงการรักษาทางทันตกรรมก่อน แล้วจึงค่อยควบคู่ที่จะทำงานส่งเสริมสุขภาพช่องปากต่อไป ณ วันนี้ข้าพเจ้าก็ได้ย้ายเข้ามาทำงานที่สาธาร
ณสุขจังหวัดแล้ว ความรู้สึกแรกก็ค่อนข้างที่จะเป็นห่วงงานที่เดิมอยู่ แต่ก็เชื่อว่าสิ่งที่ได้เริ่มดำเนินการนั้นจะช่วยให้เพื่อน พี่ น้องที่ได้เข้าไปทำงานต่อข้าพเจ้าสามารถทำงานได้ง่ายขึ้นและสามารถที่จะทำงานที่ก็รู้สึกว่าได้ทำหน้าที่ของการเป็นทันตแพทย์โรงพยาบาลแจ้ห่มอย่างดีที่สุดแล้ว
ความเห็น (3)
น่าสนใจมากครับ รออ่านอีกครับ
มาสนับสนุนแนวคิด Mobile Unit ทันตกรรมในชุมชนครับ
ขอบคุณค่ะ^__^