เกลียวเชือก...(หนังสือทำมือ : รักแม่เสมอ)

ผมทำหนังสือทำมือ: รักแม่เสมอ เมื่อ พ.ศ. 2541 ทำเองทุกอย่าง มีจำนวน 30 บท ครับ ตอนนั้น อารมณ์อยากให้ของขวัญวันปีใหม่ สำหรับคนที่ผมรักครับ... โชคดีที่ผมเจอ กำลังจะกลายเป็นขยะไปแล้วครับ...และตอนนั้นผมเขียนเกริ่นว่า (ชอบเขียนกลอนมานานแล้วใฝ่ฝันว่าสักวัน...อยากเขียนเป็นเรื่องเป็นราว แต่...ติดด้วยภารกิจ เวลาไม่ลงตัว และนิสัยที่เชื่องช้า ขี้เกียจ คราวนี้จึงตั้งใจเขียนให้ได้ โดยเขียนเรื่องใกล้ตัวมากที่สุด คงไม่พ้นเรื่องราวของแม่ ที่ทำให้มีแรงบันดาลใจ จนสามารถเขียนให้ลุล่วงด้วยดี "รักแม่เสมอ" ขอบคุณแม่กับทุกสิ่งที่มอบให้ตั้งแต่เกิด รักแม่เสมอครับ และตลอดไป...)

เขียนถ้อยร้อยคำเล่า

แทนเรื่องเก่าจากใจลูก

ความรักถักทอผูก

เพียรเพาะปลูกรากฝังแน่น

กี่ปีที่ผ่านมา

ผ่านเหนื่อยล้าลำบากแสน

เลี้ยงดูหาใดแทน

เปรียบเหมือนแม้นผืนแผ่นดิน

หนังสือสักล้านเล่ม

หรือจะเต็มด้วยรักสิ้น

รักแม่เหนือดวงจินต์

ชั่วชีวินอ่านไม่พอ

วางเหรียญเงินเหรียญทอง

มาท่วมกองปานใดหนอ

แทนรักค่าจักพอ

ต้องคอยรออีกกัลป์กาล

ความในใจทั้งหมด

ล้วนงามงดมหาศาล

ความรักแน่นเนินนาน

ยิ่งใหญ่ปานช้างทางเผือก

เรื่องราวเขียนถึงแม่

มีค่าแค่เศษเกลียวเชือก

แต่ลูกสุขเย็นเยือก

พร้อมจะเลือกผูกใจแม่....

ผมขออนุญาตภาพประกอบจากพี่วินทร์ เลียววาริณนะครับ .... http://www.winbookclub.com/image)

เขียนใน GotoKnow โดย ทิมดาบ
ใน คือ...การร่ายรำของตัวอักษร

คำสำคัญ (Tags): #ขนนก#ชะตากรรม#บทกวี#รักแม่เสมอ#แม่

หมายเลขบันทึก: 440344เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2011 21:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (6)

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2011 21:28 น. ()

สวัสดีค่ะ

กาพย์ยาณี ๑๑ ยายชอบมาก ไพเราะ หนักแน่น ยายเคยหัดเขียนพักหนึ่ง ในนี้แหละหาเอาเองเน่อะ

ลิงค์ที่ยายแนบมาให้ เป็นการติดตามว่าใครเป็นผู้รับจดหมายหรือสิ่งของ คนละเครื่องอาจจะอ่านไม่ได้นะคะ ลืมไปว่ารหัสของยาย หมอคงเปิดอ่านไม่ได้ ลืมจริง ๆ