จะ "ทุ้มอยู่ในใจ" ตลอดไป
ทุกเรื่องราวที่ได้บันทึกลงไปในบล็อกนี้ ความจริงแล้วมันเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ในรายวิชา นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา โดยมี อาจารย์องค์คุลีมาร เป็นผู้ให้ความรู้ และเป็นผู้ยัดเยียด ไม่ใช่สิ! ต้องบอกว่าเป็นผู้มอบประสบการณ์ในการทำงานที่ดีให้ลูกศิษย์คนนี้ ถ้าไม่ได้เรียนกับ อ.องค์คุลีมาร คงไม่มีทางที่จะได้รู้จัก "gotoknow" แน่นอน
ตลอดเวลาสองเดือนที่ได้เรียนวิชานี้ มีทั้งความรู้สึกที่
แย่ ที่อาจารย์สั่งงานเยอะมาก เหนื่อย กับการทำงาน เครียงานของอาจารย์ ท้อ ทรมาน ทุกข์ ในเวลาที่เครียงานไม่ทัน หรือ ใกล้กำหนดส่งแล้ว
ในเวลาเดียวกันมันก็ยังมีความรู้สึกที่ดี ๆ อยู่เหมือนกัน
มี "สุข" เมื่องานเสร็จ มี "เสียงหัวเราะ" ท่ามกลางบรรยากาศที่เคร่งเครียด ได้ "ความรู้" จากการเรียนรู้ โดยมี อ.องค์คุลีมาร เป็นครู ได้ "ประสบการณ์" ที่ดี ได้รู้จักความพยายาม ความอดทน ได้ "กำลังใจ" จากผู้ที่ร่างกายไม่เอื้อต่อการดำเนินชีวิต แต่มีความคิดที่ดี ได้เรียนรู้ที่จะก้าวไปข้างหน้า และ ได้มิตรภาพที่ดี จากทั้ง ครู และ นักศึกษาด้วยกันเอง
ขอบคุณ "อ.องค์คุลีมาร" ที่เป็นผู้ให้
ขอบคุณ "เพื่อน" ทุกคนที่แบ่งปันประสบการณ์ในการทำงาน
จะไม่ขอสัญญาว่าเมื่อเรียนจบไปแล้วจะเป็นครูที่ดี แต่จะขอพยายามในการทำหน้าที่ของความเป็นครูให้ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ เพราะคำสัญญาเป็นแค่คำพูด การที่จะพิสูจน์ความเป็นครูของฉันได้นั้น คือ การได้ลงมือทำ ด้วยความเต็มใจไม่ใช่ด้วยแค่หน้าที่ จะนำคำสอน แนวคิด ความรู้ที่ได้ในรายวิชานี้ไปใช้ให้มากที่สุดเท่าที่ "ว่าที่คุณครู" คนนี้ จะทำได้
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ ชอบค่ะ ที่มองอะไรทั้งสองด้าน และชอบอีกอย่างคือ การไม่สัญญาแต่จะพิสูจน์ให้เห็นจริง พี่ขอเอาใจช่วยนะคะ
สวัสดีครับ คุณ moowarn
ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ ครับ
สวัสดีคะ พี่แตน
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านความรู้สึกดี ๆ
ขอบคุรคะ
สวัสดีคะ คุณพิททยา
ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านความรู้สึกดี ๆ
ขอบคุณคะ
รอการพิสูจน์ครับ ;)...