ไม่มีแม่...(หนังสือทำมือ : รักแม่เสมอ)

ผมทำหนังสือทำมือ: รักแม่เสมอ เมื่อ พ.ศ. 2541 ทำเองทุกอย่าง มีจำนวน 30 บท ครับ ตอนนั้น อารมณ์อยากให้ของขวัญวันปีใหม่ สำหรับคนที่ผมรักครับ... โชคดีที่ผมเจอ กำลังจะกลายเป็นขยะไปแล้วครับ...และตอนนั้นผมเขียนเกริ่นว่า (ชอบเขียนกลอนมานานแล้วใฝ่ฝันว่าสักวัน...อยากเขียนเป็นเรื่องเป็นราว แต่...ติดด้วยภารกิจ เวลาไม่ลงตัว และนิสัยที่เชื่องช้า ขี้เกียจ คราวนี้จึงตั้งใจเขียนให้ได้ โดยเขียนเรื่องใกล้ตัวมากที่สุด คงไม่พ้นเรื่องราวของแม่ ที่ทำให้มีแรงบันดาลใจ จนสามารถเขียนให้ลุล่วงด้วยดี "รักแม่เสมอ" ขอบคุณแม่กับทุกสิ่งที่มอบให้ตั้งแต่เกิด รักแม่เสมอครับ และตลอดไป...)

หากแม้ไม่มีแม่

คงเหมือนแพที่เคว้งคว้าง

พัดพาไร้ทิศทาง

สู่เบื้องล่างห้วงเหวลึก

เหมือนว่าวที่ป่านขาด

บนอากาศลอยเหนือตึก

ผ่านป่าพงไพรลึก

ความรู้สึกคงขาดไป

เหมือนนกน้อยพรากรัง

ห่างไกลฝั่งถิ่นอาศัย

ไร้ญาติที่รู้ใจ

โบยบินไปมุดมืดมิด

เหมือนก้อนหินบนเขา

พายุเป่าโถมสุดฤทธิ์

ไร้หลักให้เกาะติด

หล่นลงปลิดชีวิตวาย

เหมือนลูกชะนีน้อย

น้ำตาลอยเมื่อแม่หาย

ถูกพรานยิงดับตาย

อ้อมอกกายไม่เหลือแล้ว

ขาดแม่ต้องอาภัพ

เหมือนไฟดับไร้ผ่องแผ้ว

ลมหายใจบางแผ่ว

ความแน่แน่วเริ่มขาดลง...

ผมขออนุญาตภาพประกอบจากพี่วินทร์ เลียววาริณนะครับ .... http://www.winbookclub.com/image)

เขียนใน GotoKnow โดย ทิมดาบ
ใน คือ...การร่ายรำของตัวอักษร

คำสำคัญ (Tags): #ต้นไม้#บทกวี#พระคุณแม่#รักแม่#วันรับปริญญา#เมล็ดพืช#แม่#ใบไม้ร้องเพลง

หมายเลขบันทึก: 440034เขียนเมื่อ 20 พฤษภาคม 2011 20:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน