ชีวิตคือความเป็นอยู่ ทั้งคนและสัตว์เมื่อเกิดมาในโลกนี้ต้องประกอบด้วยชีวิต คือความเป็นอยู่เพราะทุกชีวิตต้องมีความเป็นไปต่างๆ เช่น การเคลื่อนไหวตามลักษณะของชีวิต เช่น อิริยาบถ ๔ คือ ยืน เดิน นั่น และนอน[1] หรือ อาการอื่นๆ เช่น กิน ดื่ม ทำ พูด คิด เป็นต้น เมื่อชีวิตคือความเป็นอยู่ ดังนั้นในทัศนะของพระพุทธศาสนาชีวิตจึงหมายถึงสิ่งทั้ง ๕[2] ที่ประกอบกันขึ้น กล่าวคือ รูป หมายถึงสิ่งที่มองเห็นได้ด้วยตา เช่น มือ เท้า หน้า เป็นต้น เวทนา หมายถึงความรู้สุข ทุกข์ หรือเฉยๆ สัญญา หมายถึงความทรงจำ เช่น จำรูป จำเสียง กลิ่น รส สัมผัส สังขาร หมายถึงสิ่งที่ทำให้เกิดความดี ความชั่ว วิญญาณ หมายถึงความรู้สึกที่เกิดจากตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ ซึ่งส่วนทั้ง ๕ นี้รวมตัวกันขึ้นเรียกว่า ชีวิต (อ่านบทความฉบับเต็ม)
ไม่มีความเห็น