ความเกื้อกูลของครอบครัวน้อยๆ : ความเสียสละของแม่
"หมะอยากให้ลูกกับป๊าได้กินของดีๆ ลูกกับป๊ากินหมดไม่เป็นไร ขอให้กินให้อิ่ม"
บ่อยครั้งที่มักจะได้ยินประโยคนี้จากแม่บ่อยๆ เมื่อถึงเทศกาลหรือมื้ออาหารที่แม่ได้ซื้ออาหารทะเลมาให้ครอบครัวเราได้กินกัน
จริงๆ แล้วที่บ้านของเรากินอยู่ตามฐานะ กินแบบไม่ได้ฟุ่มเฟือยอะไร แต่เมื่อถึงเทศกาล เช่น ตรุษจีน ปีใหม่ ทำบุญเดือนสิบ หรือช่วงเวลาที่แม่ได้เจออาหารที่แปลกใหม่และราคาแพงขึ้นจากมื้อประจำวัน จริงๆ เมื่อสมัยเด็กมากๆ เราก็ไม่รู้หรอกว่าอาหารที่แม่ซื้อมันมีราคาเป็นอย่างไร เพียงแต่จำได้ว่าในบางช่วงจะได้กินกุ้งทะเล ปูทะเลหรือปลาทะเลอื่นๆ ที่ตัวใหญ่ๆ หน่อย แต่เมื่ออายุโตหน่อย อยู่ช่วงประถม 4 คงจะได้มั้ง แม่เริ่มพาไปเดินซื้อกับข้าวในตลาดตอนเช้าด้วย เรามีหน้าที่หลักในการช่วยถือของ สมัยนั้นมีบางวันงองแงบ้างล่ะ ไม่อยากตื่นเช้า อยากดูการ์ตูนซะมากกว่า ฮ่าๆ
พอเริ่มไปตลาดกับแม่ เราได้เห็นและได้เรียนรู้เรื่องการเลือกซื้อของ ไม่ว่าจะเป็นอาหารสด อาหารแห้ง และยังรวมไปถึงราคาของอาหารที่เพิ่งจะรู้ว่าบางอย่างที่ได้กินไปเนี๊ยะ มันแพงเหมือนกันนะ ที่รู้ว่าแพงเพราะสมัยนั้น ถ้าอาหารอะไรราคาขึ้นหลักร้อย เราก็รู้สึกแล้วว่ามันแพงแล้วนะ แต่ก็แอบดีใจเวลาที่แม่ซื้อมาทำกับข้าวให้กิน
และมีอยู่ช่วงหนึ่ง เราเริ่มสังเกตว่าแม่จะไม่ค่อยกินพวกกุ้ง ปู หรือปลาที่ซื้อมามากนัก ตอนแรกก็เข้าใจว่าอาจะเป็นเพราะแม่เป็นโรคความดันจึงไม่อยากจะกินพวกอาหารทะเลเยอะ แต่แล้ววันนึงแม่ก็เล่าให้ฟังว่า สมัยก่อน ตอนที่แม่ยังเล็กๆ ตาจะออกเรือไปหาอาหารทะเลมาให้แม่และพี่ๆ น้องๆ ได้กินกันอย่างเต็มที่ แม่บอกว่าถึงแม้จะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ก็ไม่เคยอด เพราะตาและยายดูแลเป็นอย่างดี แม่ได้กินอาหารทะเลดีๆ มาเยอะแล้ว แถมมีเล่าต่อว่าปลาบางอย่างที่ตอนนี้เห็นว่าตัวใหญ่ๆ ที่แม่ซื้อมาให้กินนั้น มันยังตัวเล็กกว่าสมัยที่แม่กินอีก ได้ฟังแม่เล่าก็เห็นภาพถึงความอุดมสมบูรณ์ในเรื่องของอาหารการกินที่ตากับยายดูแลแม่เป็นอย่างดี
แม่ยังบอกต่อว่า มาถึงคราวที่มีลูก แม่ก็อยากให้ลูกได้กินบ้าง ลูกกินให้อิ่ม ป๊ากินให้อิ่ม แม่กินอย่างอื่นก็ได้ เพราะได้กินของแบบนี้มาเยอะแล้ว นอกจากนี้ สิ่งที่เรายังได้เห็นอีกก็คือ ครอบครัวพี่น้องแม่ทุกคน เวลากลับบ้านไปเยี่ยมตากับยาย ทุกคนจะซื้ออาหารที่ตากับยายชอบ ซื้ออย่างดี ทำอย่างดี เลือกแต่สิ่งดีๆ เพราะอยากให้ตากับยายได้กินของดีและอร่อย
จากความเสียสละที่เราได้เรียนรู้จากแม่ ทำให้เรามีต้นทุนในการใช้ชีวิตจนเติบโตมาถึงทุกวันนี้ ทุกครั้งที่ซื้อของให้แม่กับพ่อ เราก็จะนึกถึงแต่สิ่งดีๆ อยากให้แม่กับพ่อได้รับสิ่งดีๆ เพราะเป็นสิ่งที่จะทำให้พ่อกับแม่มีความสุขรับรู้ถึงความห่วงใยที่ลูกมีให้ และต้องขอบคุณแม่ที่ได้เป็นแบบอย่างของผู้ที่เสียสละในครอบครัวเล็กๆ ที่เกื้อกูลกันอย่างนี้
ความเห็น (6)
ดีใจด้วยนะครับที่ทุนที่คุณพ่อคุณแม่ (รวมทั้งคุณตายาย) ลงทุนไว้ไม่สูญเปล่าและหายไป
เป็นตัวอย่างอันดีงามที่อยากให้ทุกคนได้เห็นและรับรู้ สังคมของเราจะได้มีต้นทุนที่มีมูลค่าสูงๆ มากๆ งัยละครับ (ผมหมายถึงต้นทุนด้านคุณงามความดีแบบที่คุณมะปรางเปรี้ยวมีนะครับ)
อ่านแล้วนึกถึงอดีตครับ ดีจัง
ขอบคุณครับ ;)...
แม่ คำสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่ที่สุด
ข้างต้นคือผมเอง "ครูหยุย" ลืมใส่ระหัสสำหรับเครื่องนี้
ขอบคุณ คุณ suanคุณวิสูตร อ.Wasawat Deemarn และครูหยุยมากนะคะ
เป็นเรื่องที่เมื่อนึกถึงแล้วก็มีความสุขทุกที ก็เลยอยากจะแบ่งปันความรู้สึกนี้ให้แก่ผู้อื่นบ้างน่ะค่ะ อีกอย่างยังได้เก็บเป็นความรู้สึกดีๆ เมื่อย้อนกลับมาอ่านทีไรก็มีความสุขกับสิ่งที่เราได้รับนะค่ะ
นอกจากนี้แล้ว สิ่งที่เรียนรู้จากแม่ ยังทำให้เรารู้จักเสียสละ ไม่ใช่แต่เพื่อครอบครัวตัวเอง แต่เพื่อเพื่อนๆ ในสังคมอีกด้วยค่ะ ^^