เขียนเพื่อสอนตัวเอง
เมื่อฉันฝึกภาวนาบทสาม
บทสามความเบิกบาน ทางสืบสานภาวนา
หล่อเลี้ยงและรักษา เพื่อกายจิตสู่สบาย
ทบทวนเชื่อมโยงฝึก เพียรระลึกและมั่นหมาย
ห้าขั้นควรผ่อนคลาย ให้รู้สึกสงบเบา
ขั้นหนึ่งฉันรู้ว่า พลังพาหายใจเข้า
ยามออกแบบทำเนา ผ่อนลมยาวดุจใยไหม
ขั้นสองฉันพึงนิ่ง บนความจริงที่หายใจ
สูดลึกสู่ภายใน ส่งออกช้าเนิบช้าลง
ขั้นสามฉันสงบ ประดุจพบโลกหยุดลง
ตรองลมหายใจส่ง ฉันรู้สึกว่าสบาย
ขั้นสี่ฉันชื่นยิ้ม รู้เอิบอิ่มพอประปราย
หายใจออกจึงคลาย ดั่งปลดปล่อยสิ่งสัมผัส
ขั้นห้าฉันได้รู้ ในการอยู่ที่ชี้ชัด
กังวลควรขจัด ปัจจุบันขณะจริง
ทบทวนกายและจิต ให้สนิทสงบนิ่ง
หนึ่งเดียวกลมเกลียวจริง กลับมาสู่เวลาพลัน
เชื่อมโยงความเป็นอยู่ ดำรงรู้มหัศจรรย์
หายใจเพื่อชีวัน ชำระใจจิตวิญญาณ
ความสุขอันยิ่งใหญ่ เกิดที่ใจอันเบิกบาน
สงบและนิ่งนาน จิตและกายเลี้ยงรักษา
หายใจช้าและลึก ตระหนักนึกทุกเวลา
สงบจะนำพา ปลอดโปร่งสบายนุ่มนวล
สำคัญถ้อยคำนี้ กล่าวย้ำที่มีสมควร
หายใจเข้าออกทวน ซ้ำซ้ำทำตามขั้นตอน
ฉันเพียรเขียนร้อยกรอง คิดตรึกตรองไว้เพื่อสอน
กำหนดฝึกเป็นบทกลอน ร้อยในคำซ้ำมากมาย
บันทึกนี้มิได้ จะตั้งใจหรือมุ่งหมาย
ริสอนหรือก้าวก่าย แต่เขียนเพื่อสอนตัวเอง
ความเห็น (8)
- สวัสดีค่ะ
- สอนลำดวนด้วยค่ะ
- ขอบคุณมากได้จดจำนำไปใช้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณลำดวน
ทั้งหมดมี ๓๔ บทฝึกค่ะ หากเราเคยฝึกมาก่อนแล้วก็จะง่าย และเริ่มฝึกก็ง่ายค่ะ ภายหลังหากมีโอกาสไปฝึกวิปัสสนาก็จะง่ายขึ้นค่ะ
วิธีการเหมือนการเรียนแบบเรียนภาษาไทยมาตรฐานค่ะ เริ่มตั้งแต่ง่าย ซ้ำ ๆ ไปหายาก คำที่นำมาร้อยเรียงคือซ้ำ ๆ ค่ะ
สวัสดีครับ....
ด้านเนื้อหาผมประทับใจทุกตัวอักษร...
และด้านอรรถรส ผมชอบบทนี้เป็นพิเศษครับ
'...ความสุขอันยิ่งใหญ่ เกิดที่ใจอันเบิกบาน
สงบและนิ่งนาน จิตและกายเลี้ยงรักษา....'
ขอบคุณที่ได้อ่านครับ
ข้างบนผมเองครับ
- สวัสดีครับ คุณจันทน์รักษ์
- ชอบมากครับผม ได้ข้อคิดดีๆ
สวัสดีค่ะคุณทิมดาบ
เนื้อหาอักษรมีน้อย อยู่ที่ลมหายใจ ผ่อนคลาย ลึกช้า ยิ้ม กลับมาปัจจุบัน ประมาณนี้ค่ะ เมื่อนำมาร้อยเรียงจึงได้คำซ้ำ ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ
เป็นบทฝึกจากหลวงปู่ติช นัท ฮันห์ค่ะ ลองฝึกไปเรื่อย ๆ ร่วมสมัยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปณิธิ ภูศรีเทศ
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ฝึกเขียนจากความจริง ค่อยเป็นค่อยไปทั้งสองอย่างค่ะ