ขนมโค....
ระหว่างที่กำลังยืนรอขนมอยู่มันว่างมากไม่มีอะไรทำเลยขออนุญาตคุณป้าเจ้าของร้านขนมเก็บภาพนิดๆหน่อยๆเล็กๆน้อย ๆมาฝากเพื่อนๆเพราะเราเชื่อว่ายังมีเพื่อนๆอีกหลายคนที่ไม่รู้จักขนมชนิดนี้ค่ะ...
ขนมโคเป็นขนมพื้นบ้านของชาวปักษ์ใต้ขนานแท้จำได้ว่าตอนเด็กๆเราและเพื่อนๆรวมทั้งญาติสนิทมิตรสหาย มักจะทำทานกันอยู่บ่อยๆเพราะเป็นขนมที่ทำง่าย ไม่ยุ่งยากซับซ้อน เด็กทำได้ ผู้ใหญ่ทำดีและการทำขนมโคยังเป็นการเสริมสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างพี่น้องพ้องเพื่อนอีกด้วย
ขนมโค
จัดเป็นของว่างในหมวดของหวานก็ว่าได้ตัวเนื้อขนมทำจากแป้งข้าวเหนียวผสมน้ำใบเตยให้มีกลิ่นหอมอ่อนๆ
ส่วนไส้ข้างในใช้น้ำตาลแว่นหั่นสี่เหลี่ยมลูกเต๋า
เมื่อทำการห่อแป้งกับน้ำตาลแว่นแล้วก็นำไปต้มในน้ำเดือดให้สุกลูกที่สุกสังเกตุได้ง่ายเพราะจะลอยขึ้นมาบนผิวน้ำ
ส่วนลูกที่จมอยู่ในน้ำแสดงว่ายังไม่สุกค่ะ เราทำการช้อนลูกที่ลอยน้ำแล ะตักขึ้นให้สะเด็ดน้ำ
แล้วจึงตักใส่กระด้งไม้ไผ่ที่ ถูกรองพื้นเตรียมไว้ด้วยมะพร้าวทึนทึกขูดฝอยผสมเกลือ(มะพร้าวขูดอาจนึ่งก่อนเพื่อไม่ให้มะพร้าวเสียง่ายส่วนการใช้กระด้งไม้ไผ่แทนถาดเพราะทำให้ขนมร่อนและคลุก กับมะพร้าวได้ง่ายเนื่องด้วยคุณสมบัติของไม้ไผ่คือจะทำหน้าที่ซับน้ำจากขนมอีกที ทำให้ขนมไม่แฉะคลุกมะพร้าวติดง่ายและทั่วถึง )
ขั้นตอนสุดท้ายคือโรยด้วยถัวเขียวเลาะเปลือกคั่วสดๆใหม่ จะทำให้ได้ถั่วคั่วที่มีกลิ่นหอมมาก
เพียงเท่านี้ก็เป็นอันเสร็จ สิ้นกระบวนการทำขนมโคค่ะ ^-^
ปัจจุบันขนมโคซึ่งจัดว่าเป็นขนมที่ทำง่าย
กลายเป็นขนมที่หากินได้ยากแ ต่ที่ยากกว่าคือหาเจ้าที่ทำได้อร่อยจริงๆนั้นแทบไม่มีเ ลย
แต่ยังเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งว่าที่อ.เมือง จ.สงขลา
ยังมีหลงเหลืออยู่อีกหนึ่งเจ้า
เป็นเจ้าที่ทำขนมโคขายเป็นอาชีพทำอย่างจริงจังเป็นล่ำเป็นส ันขายมาหลายสิบปีจนสามารถส่ งลูกๆเรียนจนจบปริญญามาด้วย หม้อต้มขนมโคเลยก็ว่าได้
ความอร่อยและพิเศษของขนมโคเ จ้านี้คือ
ความพิถีพิถันในการคัดเลือก
คัดสรรวัตถุดิบและส่วนผสมใน การรังสรรค์ขนมโคแต่ละลูก
ตัวเนื้อแป้งขนมของที่ร้านน ี้ยังคงใช้กรรมวิธีโบราณในก ารโม่แป้งสดเองแบบวันต่อวัน ไม่มีการใช้แป้งถุงให้เหม็น หืนหรือแข็งกระด้างให้เสียอ ารมณ์เวลาทาน
นอกจากนี้ยังผสมน้ำใบเตยคั้ นกันสดๆ
ไม่เจือสีลงไปในแป้งสดที่โม ่เองด้วย
เสร็จจากนางเอกของเราก็มาถึ งวิธีการ เลือกน้ำตาลแว่นที่จะมาทำเป ็นไส้ขนมนั้น ได้ผ่านการสาะแสวงหา ลองผิดลองถูกอยู่นานพอสมควร กว่าจะลงตัวได้น้ำตาลแว่นที ่ดีมีคุณภาพจริงๆ คือตัวน้ำตาลที่เราทำเป็นไส ้ขนมนั้นเวลาต้มแป้งแล้วน้ำ ตาลแว่นที่อยู่ข้างในต้องไม่เหลว เยิ้ม ย้อย ละลายกับตัวแป้ง ถ้าเป็นน้ำตาลดีคือตัวน้ำตาลแว่นต้องไม่เปลี่ยนสภาพแต่ยังคงเป็นก้อนแข็งกำลังดีให้ได้เคี้ยวกันเพลินอยู่แม้ว่าขนมจะถูกต้มผ่านน้ำเดือดๆมาแล้วก็ตามทีค่ะ ดังนั้นเทคนิคการเลือกใช้น้ำตาลแว่นจะต้องสั่งกันกับเจ้าประจำที่เชื่อถือได้นั้นเพราะตัวไส้ก็เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะทำให้ขนมโคอร่อยหรือกร่อย
ถ้าจะไม่พูดถึงเรื่องมะพร้าวก็เหมือนจะยังไม่เป็นขนมโค มะพร้าวที่นำมาคลุกกับขนมก็ต้องเลือกใช้ที่ไม่อ่อนไม่แก่จนเกินไปที่สำคัญคุณป้าจะต้องนำมาลงมือขูดเองไม่ซื้อแบบที่เค้าขูดไว้แล้วเพราะที่ร้านมักจะไม่พิถีพิถันในการขูดคือจะขูดถึงเนื้อกะลาทำให้มะพร้าวไม่ขาวสะอาด และที่สำคัญคือเวลานำมาคลุกกับขนมทำให้คนกินรู้สึกว่าขนมอร่อยน้อยลงเพราะมะพร้าวจะแข็งและเป็นก้าง พาลให้เสียอารมณ์เวลาทานกันเปล่าวๆ
ขนมโคดูๆแล้วเหมือนจะทำง่ายแต่ทำให้หอร่อยนั้นยากเพราะต้องพิถีพิถันทุกขั้นตอน เนื่องจากเป็นขนมไทยแท้แต่โบราณเลยต้องมีอะไรให้สลับซับซ้อนหน่อยหรือเคล็ดลับเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เสียชื่อกุลสตรีไทยในอดีตที่ขึ้นชื่อเรื่องการประณี ประดิษฐ์ประดอยในการทำเครื่องคาวหวานยิ่งนักนั้นเองค่ะ :- )
เคล็ดไม่ลับสุดท้ายคือเทคนิคในการรับประทานขนมโคให้อร่อย
เราต้องห่อขนมด้วยใบตอง
กลัดห่อด้วยไม้ก้านมะพร้าว
อบไว้สักครู่ แต่อย่านานเกิน อบเพื่อให้ได้กลิ่นหอมของใบตองเป็นการเพิ่มอรรถรสเวลาทาน
หลังจากเปิดห่อ
ให้ใช้ก้านมะพร้าวจิ้มตัวขนมแทนส้อมหรือช้อน
แต่ที่สำคัญที่สุดคือขอย้ำว่า ต้องกินขนมตอนร้อน ๆ
เท่านั้นถึงจะรับรู้ได้ถึงความอร่อยมากของขนมชนิดนี้ค่ะ
***************************
ความเห็น (27)
น่าทานจังเลยน้องบี๋
ยังไม่เคยทานเลยจ้า....เดลิเวอร์ลี่มาด่วน
พี่กุ่ยขา.....
ไว้ขึ้นไปเชียงใหม่จะไปทำให้ทานนะคะ ทำงา่ยค่ะเดี๋ยวจะเตรียมเครื่องจากใต้ไปเลยค่ะ :_)
ตั๊กแก "นี้คือคำทักทายแบบ"น่ารัก"สำหรับเด็กๆ
สวัสดีครับ น้อง.. ยังจำกันได่บ่ "เห็นแล้วอยากินขนมโคอย่างแรงนิ"
สวัสดีค่ะ พี่เดชา :-)
ดีใจมากมายที่พี่มาทักทาย หนูจำพี่ได้เสมอค่ะ พี่เดชาคนใจดี คุยสนุก ^-^ พี่และน้องณัชชาสบายดีนะคะ
โอ็โห ใส่สูทผูกไทด์มาเยี่ยมกันเลย หล่อและสมาร์ทมากค่ะ :-)
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาที่นี่แต่ละเล่นใน Facebook เสียมากกว่าค่ะ พี่เดชามี FB ไหมค่ะ จะได้เพิ่มเป็นเพื่อนค่ะ
คิดถึงเสมอนะคะ
สวัสดีจ๊ะน้อง.. Baby
พี่ก็เคยมีแต่เล่นไม่ค่อยจะเป็น...ไม่รู้เพราะเราโง้ม้ายนะ :-)
ขอบคุณนะที่ยังจำได้ ย้ายที่ทำงานหรือว่ายังอยู่สงขลาเช่นเดิม
ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
แหมๆๆๆๆพี่เดชาก็อย่าว่าตัวเองอย่างนั้นสิค่ะ หัดเล่นบ่อยๆเดี๋ยวก็เป้นเอง พอเป็นแล้วจะติดใจ เพราะสะดวกรวดเร็วและได้เจอเพื่อนเก่าๆสมัยเด็กๆอีกเพียบเลยค่ะ
บี๋ยังอยู่สงขลาเหมือนเดิมค่ะ ทำงานที่เชฟรอนเหมือนเดิมจ้า...
สวัสดีค่ะเบบี๊
หายเงียบไปนานมาก งานยุ่งหรือจ้ะ
มาส่งความคิดถึง แหม เห็นหนมโค บ้านพี่เรียกหนมคู แล้วคิดถึงบ้าน
อืม เห็นในภาพ แม่ค้าเจ้าเก่าขนานแท้ แลจากช้อนเขียวสิ ชอบๆ ขอบคุณค่ะ
พี่ปู.....สวัสดีงามๆค่ะ ^^
ดีใจมั๊กมากที่พี่ปูมาเยี่ยมค่ะ...สบายดีไหมค่ะ ?
บี๋ไม่ค่อยได้เข้ามาที่ G2Kเลยค่ะ จะเล่น Facebook ซะมากกว่า
พี่ปูมี Facebook ไหมค่ะ ? บอกชื่อมานะคะ จะได้ขอ Add หน่อยค่ะ...คงง่ายที่จะติดต่อกันมากขึ้นค่ะ
พี่ปูเก่งจัง...ช่างสังเกตุมากเลย แม่ค้าเจ้านี้เค้าเก๋าจริงไรจริงค่ะ ภาชนะทุกอย่าง Classic หมดค่ะ ใช้มาตั้งแต่สมัยเริ่มขายใหม่ๆ
คิดถึงพี่ปูนะคะ :)
วันก่อนอานเรื่องราว การทำงานบนเรือ ยังนึกถึงเบบี๋เลยค่ะ
ก็สบายดีตามอัตภาพค่ะ อิ อิ งานเยอะแยะตาแป๊ะ เช่นกันค่ะ เลยห่างหายไปจาก เอฟบี นานๆ ทีจะเข้าไปได้ค่ะ Nora Sitta ค่ะ
เห็นช้อนเขียว แล้วคิดถึงบ้านยาย เมื่อก่อนมีสีแดง ด้วยนะคะ ฮา รู้สึกว่าเค้าจะมีเป็นเซ็ต ทัพพี จวัก ชาม เนี่ยแหละคะ ๕ ๕
ที่หาดใหญ่ มีของหรอยๆ เยอะจริงๆนะคะ อย่างวันก่อนอ่านบันทึกอ.หมอเต็ม ยังเอ่ยถึง ขนมไข่ เลย ไม่ได้ลิ้มรส นานๆ มากแล้ว
เบบี๋ คงชอบขนมหวานน่าดูชม ไว้ว่างๆ ก็อย่าลืมนำหนมหรอยๆ ลงบันทึกอีกนะคะ จะติดตามรอ ขอบคุณ และฝันดีเจ้า
พี่ปูจ๋า...หนูเข้าไป Add พี่แล้วนะคะ...เย้ๆๆๆ ต่อไปนี้เราคงได้คุยกันบ่อยขึ้นค่ะ :)))
พวกจาน ชาม สังกะสีพี่ปูเก็บไว้ดีๆนะคะ เพราะตอนนี้หายากและ Classic มากค่ะ ^^
บี๋เองเป็นเด็กสมบูรณ์ทานเก่งค่ะ อิๆๆๆๆ ทานได้ทั้งนั้นทั้งคาวและหวานค่ะ...ถ้าพี่ปูว่างๆลงมาเที่ยวสงขลานะคะ จะพาตระเวนร้านอร่อนๆค่ะ :)
ขนมไข่ที่พี่ปูพูดถึงคือขนมไข่ใส่เนยร้านนายเลิศใช่ไหมค่ะ ? ถ้าใช้ ต้นตำหรับอยู่สงขลาค่ะ..อยากทานไหม เดี๋ยวบี๋จัดส่งไปให้ค่ะ...สะดวกมากไม่ลำบากเลยค่ะ..มีความสุขที่คนที่เรารักได้ทานของอร่อยๆค่ะ :))
-สวัสดีค่ะคุณ Baby
-ขนมโคของปักษ์ใต้นี่ลักษณะคล้ายๆ ขนมต้มใส้งบนำอ้อยของภาคกลางนะคะ แต่ขั้นตอนการทำพิถีพิถันมากกว่า และก็คงจะ
อร่อย มากๆ ด้วย
สวัสดีค่ะ.. ครูแหม่มเสนา
อยากลองชิมขนมต้มใส่งบน้ำอ้อยจังเลยค่ะ ต้องอร่อยแน่น เพราะน่าจะหอมน้ำอ้อยนะคะ ^-^
ไว้มีโอกาสจะลองชิมให้ได้ค่ะ :-)))
สวัสดีค่ะน้องบี๋มาเยี่ยมเข้ามาพบวันนี้ (กำลังจะออกไปนอน)..สบายดีนะคะ เพิ่งทราบว่าชอบทำขนมนะเนี่ยๆๆ ..อยากทานจังเลยฝีมือคนงาม.. เพลงเพราะจังค่ะ
เอาหนมมาแก้บวชมั่งหา นานแล้วไม่ได้แวะมา
ผ่านปากยูนก้าไม่แวะ ปรือที
พี่ดา..ขา เดี๋ยวนี้ชอบชิมมากกว่าค่ะ ไม่ได้ทำนานแล้วจ้า :-))
คุณลุงวอญ่า...ดีใจมากหลายมาทักทาย ช่วงนี้หนูไม่ค่อยได้เข้ามาใน G2K ค่ะ คุณลุงมี Facebook ไหมค่ะ ? จะขอแอดหน่อยค่ะ :-)
ช่วงนี้ถือบวชอยู่ถ้าได้หนมโคไปเปิบตอนเย็นคงหรอยส์น่าดูนิ :-)))
สวัสดีค่ะน้องบี๋
เคยทานบ่อยค่ะและชอบด้วย..คนข้างๆเป็นคนสตูล...เขาเอาไปให้ทานบ่อย..อร่อยและชอบทั้งบ้านค่ะ
ขนมบ้านๆ อร่อยและทำไม่ยากค่ะ วันหน้าลองชวนเด็กๆทำดูนะคะ บี๋เชื่อว่าต้องสนุก อร่อยและมีความสุขกันถ้วนหน้าแน่นอนค่ะ...พี่กระแตหายเงียบไปเลย ที่บ้านน้ำท่วมไหมค่ะ ? เป็นห่วงค่ะ :-)
สวัสดีค่ะ
เห็นขนมโคแล้วน่ากินจัง...ยังไม่เคยกินเลยค่ะ...และชอบช้อนเคลือบสีเขียวมากเลย...นึกถึงตอนเด็กๆมีช้อนสีเคลือบสีเขียวอยู่หนึ่งคัน...ตักขนมขี้หนู...สีชมพู...สีเขียวและก็สีขาว...
สวัสดีค่ะ พี่ ดร. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ :-)
ขนมโคเป็นขนมโบราณของทางใต้ค่ะ แถวกรุงเทพก็น่าจะมีขาย แถวชุมชนที่มีคนใต้อาศัยอยู่ ถ้าเจอแล้วอย่าลืมลองทานดูนะคะ
มีครับ ชื่อนายนเรศ หอมหวล ต้องชมรมคนรัก "หอมหวล" เด็กๆลุยเสียเหม็ด
ส่ง Add friend ไปแล้วนะคะ...รับด้วยจ้า :-))
น้องบี๋ จ๋า หายเงียบไปเลย สบายดีนะคะ
เดี๋ยวนี้ พี่ปู ย้ายที่พักใหม่ มีหนมไทย ตอนเช้าแถวตลาดทุกวันเลยค่า
วันก่อน ยังได้กิน หนมโค หนมจาก หนมท่อนใต้
เป็นไงบ้างคะได้ลง ริก บ้างไหม รอ ชม และ ติดตาม
พี่ปูขาาาาาาา...ดีใจมากมายที่พี่ปูมาเยี่ยมและยังไม่ลืมกันค่ะ ถึงแม้เราไม่ได้คุย ได้เจอกันแต่ก็ระลึกถึงพี่ปูอยู่เสมอนะคะ
พี่ปูสบายดีน๊า...ไม่ทราบว่าพี่ปูย้ายไปอยู่ที่ไหนแล้วหรอค่ะ ?
กลับมาอยู่เกาะ ได้สักพักแล้วค่ะน้องบี๋
รออ่าน บันทึกใหม่ และติดตามข่าวคราว น้องนะคะ
ฝันดีก่อนค่ะ ตาจะปิดแล้ว
จ๊ะพี่ปู...ฝันดีนะคะ :-)
กำลังหาวิธีการทำขนมโคกับลูกชายวันหยุดครับ เจอบันทึกนี้พอดีเลยครับ ขอบคุณครับ