งดงาม


จันทร์เสี้ยวจับขอบฟ้า             ดาริกาจับเวหน

เมฆขาวพราวยามยล               แผ่กระจายประปรายบาง

 

ลมโชยรื่นร้อนผ่าว                  ความอบอ้าวผ่านเจือจาง

ยกเท้าค่อยก้าวย่าง                 จังหวะเดินวางเท้าลง

 

เท้าซ้ายแลเท้าขวา                ในเวลาไม่ลืมหลง

จดจ่อรวดเร็วคง                     ฝึกประจำใจตื่นพลัน

 

กำหนดครบจำหยุด                ไม่สะดุดหรือเหหัน

มองฟ้าอีกคราครัน                 ดวงดาวเดือนเมฆงดงาม

 

                                         

๒๒  เมษายน  ๒๕๕๔

 

คำสำคัญ (Tags): #งดงาม
หมายเลขบันทึก: 436523เขียนเมื่อ 22 เมษายน 2011 22:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
  • สวัสดีค่ะ
  • งดงาม ยามก้าวเดิน
  • งดงาม ในเนื้อหา ภาษา
  • ขอบคุณค่ะ

ดาวล้อมเดือน..

ไม่เด่นเช่นจันทร์ฉาย             แต่คงคล้ายแสงหิ่งห้อย

แวดล้อมบุหลันลอย                ส่องแสงน้อยเพียงครู่ยาม

หากจันทร์อยู่โดดเดี่ยว           จันทร์แรมเสี้ยวบ่งดงาม

ดาราช่วยหาบหาม                  แวดล้อมตามศศิธร

ยามใดที่จันทร์ดับ                   จะลาลับทิฆัมพร

มวลหมู่ดารากร                       มินิ่งนอนสาดแสงไป...

 

              

 

    

จันทร์เพ็ญโดดเด่นจ้า        กลางหาว

สว่างยิ่งกว่าดาว                ทั่วฟ้า

งามระยับแพรวพราว           ดุจดั่ง เพชรนา

งามยิ่งในโลกหล้า              เลิศฟ้าละลานตา         

 

รกสระอามาก ขอแก้ใหม่.

จันทร์เพ็ญโดดเด่นจ้า        กลางหาว

สว่างยิ่งกว่าดาว                ทั่วฟ้า

งามระยับแพรวพราว           ดุจดั่ง เพชรนา

งามยิ่งในโลกหล้า              เลิศล้ำความงาม.

 

จันทร์เพ็ญดูเด่นโค้ง          คัคนานต์

สว่างดับบริวาร                 แวดล้อม

ดาราส่องประสาน             แสงวุบ วับนา

จันทร์แจ่มจนดาวห้อม        หุบให้จันทร์ฉาย.(ครูภาทิพ) 

...เอาโคลง มาล่อให้แต่งโคลง เล่นล้อต่อโคลงก็ดีเหมือนกัน

สวัสดีค่ะคุณลำดวน

ลำดวนชมชื่นว่า              ภาษางามยามยลเนื้อ

เป็นเม้นท์ที่เอื้อเฟื้อ         เสริมให้มีกำลังใจ

เจตนาจะมาเรียน             รู้ร้อยเพียรมิหวั่นไหว

ต้องสู้ทนเพื่อให้              สานฝันวลีคำงาม              

นมัสการพระคุณเจ้าพระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ทิวาพัฒน์

ขอรับเรียนเขียนกาพย์            ให้ซึ้งซาบดีกว่านี้

คิดหาคำมากมี                      ล้วนซ้ำซ้ำไม่พึงใจ

โครงสี่เสียงดีเลิศ                  กำหนดเกิดสุดไฉน

จันทน์รักษ์อ่อนเกินไป           จะรับได้ในเรียนโคลง

หรือจันทร์จะอับแสง         ไม่แสดงฝากฝีมือ

แรกแรกค่อยฝึกปรือ          แต่งทุกมื้อหรือยากเกิน

โคลงสี่ในคราวแรก           ก็ไม่แปลกต้องขัดเขิน

แก้ไขให้เพลิดเพลิน          ก็จำเริญเสนาะกรรณ

ครูหนึ่งซึ่งเก่งกาจ             ครูสามารถเรื่องโคลงฉันท์

ครูหนึ่งคอยแบ่งปัน           ครูคนนั้นชื่อ "ภาทิพ"

เมื่อครู่ถ้า ปรับตรงนี้นิดนึงก็พอฟังดีอีก โคลงสี่นี้คราวแรก - จักจำเริญเสนาะกรรณ ขออภัยในความรีบร้อน

เพื่อนหรือนั้นคือเพื่อน        มิลืมเลือนสิ่งดีดี
ผิดถูกเพื่อนช่วยชี้             มิตรไมตรีไม่จืดจาง
เงียบเหงามิโดดเดี่ยว         เพื่อนนั้นเทียวแบ่งเบาบาง
อยู่เดียวอกอ้างว้าง            คัคคนางค์หรือไร้เดือน

นมัสการเจ้าค่ะพระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ทิวาพัฒน์

เพื่อนคือมวลความคิด             เพื่อนสนิทกลุ่มมิตรหมาย

เพื่อนดีมีหญิงชาย                  นิยามเพื่อนมากคุณค่า

เพื่อนงามคือธรรมะ                 นำลดละกิเลสหนา

เพื่อนดีทุกเวลา                     คือหนังสือสุดจริงใจ

ตามอ่านย้อนหลังมาครับ ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท