ฟ้าหลังฝน
ท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนอบอ้าว กลางเดือนเมษายน หลังจากที่ผ่านช่วงสงกรานต์ ที่สนุกสนานของชาวไทย ฉันนัด อสม. มาประชุมกลุ่มย่อย เพื่อหารือการจัดกิจกรรมของชมรมผู้สูงอายุในหมู่บ้าน ทุกคนมาพร้อมหน้ากันเกือบพร้อมเพรียง ยังขาด อสม. เพียงคนเดียว
พวกเราไม่ได้รอช้า มีการพูดคุย นำเสนอกิจกรรมที่เหมาะสมกับคนในพื้นที่ การประชุมออกรส สนุกสนานและได้สาระอย่างที่ทีมงานตั้งใจไว้ ใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง ก็สรุปกิจกรรมได้
ช่วงเวลาที่พวกเราเก็บสัมภาระ จะออกจากห้องประชุมขนาดเล็กๆ นั้น อสม.คนสุดท้ายก็เดินเข้าห้องมา ด้วยหน้าตายิ้มแย้มเบิกบาน ตามบุคลิกลักษณะนิสัยประจำตัว พวกเราทักทายโอภาปราศรัยกัน แล้วหลายคนก็ทยอยแยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันถามถึงสาเหตุที่ พี่ อสม. มาเข้าร่วมประชุมสาย พี่เขายิ้มแล้วบอกว่า ต้องดูแลหลานชาย วัย 4 วัน ฉันถามเพิ่มเติม จึงได้รู้ว่า ทีมเยี่ยมบ้านพวกเรา ยังไม่มีใครทราบข่าว และยังไม่ได้เยี่ยมหลังคลอดเลย เมื่อเสร็จภาระกิจจัดประชุม จึงได้พาไปเยี่ยมที่บ้านทันที
หนูน้อยตัวเล็กๆ น้ำหนักแรกเกิดประมาณ 2500 g. กำลังนอนหลับสบาย พวกเราก็ดูแล วัดเส้นรอบศีรษะ วัดความยาว ชั่งน้ำหนัก ฯ แม่ของเด็กดูแข็งแรงหน้าตาสดชื่นดี และจากสมุดบันทึกแม่และเด็กสีชมพู ไม่มีประวัติการฉีัดวัคซีนบาดทะยักของแม่ก่อนคลอด
ฉันพูดคุยกับแม่ของเด็ก เธอก็ตอบอย่างอายๆ ว่าเธอไม่ได้ฝากท้องเลย ไปพบแพทย์ครั้งเดียว ก่อนคลอด เธอบอกว่า ตอนที่ท้องเธอไม่ได้บอกแม่ หรือญาติคนใหนเลย ไปแอบเช่าห้องคนเดียว เธอตั้งใจ จะไม่ให้คนในครอบครัวรู้เรื่องนี้ แม่ของเด็กไม่ใช่เด็กวัยรุ่น เธออายุย่าง 34 ปีแล้ว แต่ปัญหาของเธอ คือ พ่อของเด็กมีครอบครัวอยู่แล้ว การคบกัน จึงเป็นปัญหาสำหรับคนในครอบครัวของเธอเอง และถึงวันนี้ เธอก็เลิกกับพ่อของเด็ก และกลับมาบ้านเกิด เพื่อเลี้ยงลูกน้อยเพียงลำพัง โดยมีคนในครอบครัว ให้ความรักและช่วยเหลืออย่างเต็มที่
พวกเรา ได้ให้คำแนะนำ ทั้งการดูแลเลี้ยงลูก และมุมมอง แนวคิด หรือแนวทางในการใช้ชีวิตกับความเปลี่ยนแปลงใหม่ที่เข้ามา พร้อมทั้งให้กำลังใจเธอ และคนในครอบครัว
ฉันนึกถึงงานที่พวกเรากำลังวางแผน เพื่อที่จะทำงานได้ตามตัวชี้วัด การหาแนวทางแก้ไขปัญหากิจกรรมที่ตกเกณฑ์ เราต้องทำอย่างไร ให้หญิงมีครรภ์ฝากท้องให้ครบอย่างน้อย 4 ครั้งก่อนคลอด ต้องมีการพบแพทย์อย่างน้อย 1 ครั้ง ต้องเจาะตรวจเลือด ต้องฉีดวัคซีน เราจัดอบรม อสม.นมแม่ ที่มีหน้าที่สำรวจ ดูแล แจ้งข่าว การตั้งครรภ์ ของคนในเขตบ้านที่ตนเองรับผิดชอบ พอเจอเรื่องแบบนี้ ฉันก็ได้แต่ยิ้มในใจ มีอะไรมากมาย ที่ไม่เป็นไปดังคาดหวัง ฉันได้แต่หวัง ให้พวกเรายังค้นพบความงาม ในสังคมที่หลากหลายปัญหา และต่างเยียวยาให้แก่กัน เป็นพลังให้ทุกชีวิตมีความหวังสร้างสรรค์สิ่งดีดีต่อไป
ช่วงที่พวกเราเดินทางกลับโรงพยาบาล ท้องฟ้าที่ร้อนระอุ เมื่อตอนสายๆ ของวันนี้ ได้เปลี่ยนเป็นเมฆฝนดำทะมึน และสักพัก ฝนก็ตกมืดฟ้ามัวดิน ในวันที่ 19 เมษายน 2554 ท้องฟ้าหลังฝน ช่างสดใส และฉ่ำเย็นซะจริงเชียว.
ความเห็น (3)
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาชมความงดงามของฟ้าหลังฝนค่ะ
- ระลึกถึงกันเสมอค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ...
หลาน ๆ คงเปิดเทอมวันแรกใช่ไหมครับ ?
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
รักและคิดถึงเพื่อนเสมอ
@น้องนก ขอบคุณที่คิดถึงกันนะคะ ขอให้มีความสุขในทุกๆ วันค่ะ
@ทิมดาบ สวัสดีค่ะ เด็กๆ เปิดเทอมแล้ว วุ่นวายและมีความสุขกับการรับส่งลูกๆค่ะ
ระลึกถึงเพื่อนเช่นกันจ้า