วันปิดครัวกาชาดเคลื่อนที่ช่วยน้ำท่วม...กำลังใจจากชาวGTK
วันปิดครัวกาชาดเคลื่อนที่ช่วยน้ำท่วม สุราษฎร์ธานีและกำลังใจจากชาวGTKส่วนหนึ่งที่มอบให้ จนท.ครัวกาชาดที่มาช่วยทุกคน
๓๐ มีนาคม-๑๐ เมษายน ๕๔
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา แม้กระทั่งครั้งนี้ แต่งานนี้ยิ่งเลิกเร็วเท่าไหร่ ก็เป็นเรื่องดี นั่นก็คือ วันปิดครัวกาชาดเคลื่อนที่ เพราะนั่นหมายถึงว่าสถานการณ์เกือบทุกอย่างเข้าที่แล้ว ชาวบ้าน หรือผู้ที่ประสบภัยส่วนใหญ่สามารถดูแลตัวเองได้แล้ว ครัวกาชาดเคลื่อนที่ก็จะปิดครัวเดินทางกลับยังหน่วยงานที่ประจำของแต่ละคน
ในครั้งนี้เช่นกันอุทกภัยในหน้าร้อน ในภาคใต้ก็มีหน่วยงานหลายๆหน่วยร่วมด้วยช่วยกันแล้วแต่กำลังความสามารถ ที่meepole ได้นำมาเขียนลงนี้ ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเพราะบังเอิญว่าหน่วยครัวกาชาดเคลื่อนที่หน่วยนี้ได้มาปฏิบัติงานครั้งแรกที่หนองขรี พุนพิน ตั้งแต่วันที่ ๓๐ มีนาคม ซึ่งเป็นช่วงต้นที่ฝนตกมาแล้วประมาณ7-8 วันและน้ำเริ่มมากขึ้นท่วมไปทั่ว แต่ทำได้ 2 วันก็ต้องย้ายที่มาที่วัดกลางใหม่ อ.เมือง เพราะน้ำท่วมที่ตั้งครัวเช่นกัน ซึ่งจริงๆแล้วสถานที่นี้เหมาะมาก เพราะอยู่กลางเมือง ก้วางขวาง เจ้าอาวาสใจกว้างเหมือนสถานที่ :) การคมนาคมก็สะดวก จ่ายสั่งซื้อของก็สะดวก
เอาเป็นว่าโชคดีของ meepole และผู้สูงวัยหลายๆคนที่บอกว่าถ้าอยู่ไกลถึงหนองขรีก็คงไม่มีใครไปช่วยได้เพราะเดินทางกันลำบาก แต่ละคนล้วนคนอาวุโสแล้ว (60-70 up) ที่มากที่สุดที่ทราบคือ 72 ขวบ (อาจมีมากกว่านี้ แต่บังเอิญไม่ได้ถาม บางทีกลัวสะเทือนใจนะ หุ หุ ) น้อยสุดเป็นเด็กผู้ชายมาในช่วงแรกกับพ่อ อายุประมาณ 12-13 ขวบช่วยงานทุกอย่างน่ารักจัง
เนื่องจากเป็นงานจิตอาสา แต่ละวันก็มีคนมาผลัดกันเรื่อยๆ ไม่มีเวลาเริ่ม หรือกลับ มาเพิ่มตลอดเวลาแล้วแต่สะดวก เหนื่อยนักก็นั่งพัก บางช่วงมีคนมามากคนที่อยู่ยาวก็พักให้คนมาใหม่ช่วยกันแบ่งบุญ หลายคนก็อยู่ถึงเย็นซึ่งจะเป็นงานปอกไข่ ไว้ทำไข่พะโล้สำหรับแจกในมื้อเช้าของวันถัดไป ส่วนที่ไม่ค่อยได้พักคือจนท.ครัวกาชาดวันแรกๆมีกัน 4-5 คน งานก็หนัก เพราะติดน้ำท่วมกลุ่มที่มาผลัดเปลี่ยนจากกรุงเทพเข้าตัวเมืองไม่ได้ อีกหลายวันจึงหาทางเข้าได้ก็มีเท่าที่เห็นในภาพ ประมาณ 13 คน
บางครั้งทำงานไปเวลาพัก ก็นั่งมองพวกจนท.แต่ละคนดูยังเด็ก (สงสัยเพราะเราแก่) แต่วันหลังทราบอายุแต่ละคนอายุพอควร มีครอบครัวกันแล้วก็มี มีลูกก็มี แต่ทุกคนก็บอกว่าเมื่อมีเหตุ ได้รับคำสั่งก็ออกหน่วย แต่ครั้งนี้เป็นครั้งที่นานมาก meepole ได้มีโอกาสมาช่วยครัวกาชาดเคลื่อนที่ครั้งนี้เป็นครั้งแรก จึงได้เรียนรู้ และเห็นการทำงานที่อยู่เบื้องหลังของความทุกข์ยากของผู้ประสบภัยว่า เราโชคดีที่เกิดเป็นคนไทย มีคนดีที่มีน้ำใจ มีมโนธรรม จนท.ชุดนี้หลายๆคนอยู่ตั้งแต่วันแรกถึงวันสุดท้ายเกือบสองอาทิตย์ และแถมอีกวันท้ายๆโรงแรมไดมอนด์ที่พักบอกว่าไม่มีน้ำใช้ เพราะปั๊มน้ำเสีย ?? เลยแย่หน่อย (มารู้วันที่ไปเลี้ยงส่งแล้ว)
ในเรื่องครัวกาชาดสู่พุนพิน http://gotoknow.org/blog/global/433985 meepole ได้เขียนขอบคุณไว้ ดังนี้
"ขอบคุณแทนชาวสุราษฏร์ธานีและทุกคนที่ประสบภัย ในการทำหน้าที่ของจนท.ครัวกาชาดเคลื่อนที่ชุดนี้ ที่ทำงานด้วยความตั้งใจ จริงใจ จริงจังในงานและที่สำคัญนอกจากหน้าที่แล้ว มโนธรรมที่มีในใจตนเป็นตัวขับเคลื่อน ให้สามารถอดทนต่อการทำงานช่วยเหลือที่ต่อเนื่องยาวนาน เช่นนี้ได้ ขอบคุณอีกครั้งจริงๆค่ะ"
และทราบว่าหัวหน้าหน่วยเคลื่อนที่ครั้งนี้ คุณไก่ ได้เข้ามาตอบไว้ดังนี้ค่ะ
"ด้วยความสุขใจที่ได้พบว่าคนไทยมีน้ำใจต่อกันเสมอโดยเฉพาะในสถานการณ์ที่มีผู้สูญเสียใน อุทกภัยในหน้าร้อน พวกเราชาวกาชาดสุขใจยิ่งนักที่ได้ร่วมงานกับชาวสุราษฏร์ธานี๓๐ มีนาคม-๑๐ เมษายน ๕๔ ด้วยรักและห่วงใยประชาชนทุกคนที่ประสบภัย "
ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเป็นห่วง ความมีน้ำใจที่นอกเหนือจากการปฏิบัติหน้าที่
และหากมีโอกาสเข้ามาอ่านในบล็อกนี้อีก ก็จะเห็นว่ามีผู้เข้ามาอ่าน และมาให้กำลังใจและมามอบดอกไม้ซึ่งmeepole เชื่อว่านั่นคือดอกไม้และคำชื่นชมจากทุกคนสู่เจ้าหน้าที่ครัวกาชาดเคลื่อนที่ชุดนี้ค่ะ
ประมวลเจ้าของดอกไม้ และกำลังใจที่มอบให้ ส่งให้จนท.ครัวกาชาดเคลื่อนที่ สุราษฎร์ธานีชุดนี้ ทุกคนค่ะ
...ปริม ทัดบุปผา...,
คิม นพวรรณ, และ
นาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ
กานดา น้ำมันมะพร้าว
krugui Chutima
ลุงชาติ
วศิน ชูมณี
ขจิต ฝอยทอง
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
แก้ว
อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล
ลำดวน
มาตายี
หนานเกียรติ
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
อัมพร
โอ๋-อโณ
โสภณ เปียสนิท
ครู ป.1
นาง จิตติมา แซ่ตั้ง ,
คุณยาย,
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ.
และในวันสุดท้ายของการทำครัวนี้ เนื่องจากอาหารที่สั่งเข้ามามีน้อย และคนที่มาช่วยก็ทำกันคล่องแล้ว (หลายคนเสร็จงานนี้บอกไปขายข้าวแกงได้เพราะมัดถุง บรรจุอาหาร ตัก คล่องไปหมด) งานจึงเสร็จเร็ว มีเวลานั่งพักแบบสบายๆเป็นครั้งแรก จึงได้เก็บภาพอิริยาบทที่น่ารักของแต่ละคนที่ประทับใจ มาให้ชื่นชมกัน และขอบอกว่าพวกเธอไม่ได้พักแบบสบายเช่นนี้ในวันอื่นๆ เพราะวันอื่นจะรีบทาน และรีบทำงานต่อ
บน วันสุดท้ายมีทหารอากาศมาช่วยตัก ผูก อาหาร
ล่าง ทหารบกอันนี้มือใหม่หัดผัด
ล่าง วันนี้วันสุดท้าย ผู้สูงวัยไม่ได้มา แต่มีทหารมาช่วย และบางคนที่มาทุกวันก็ยังมา เช่น meepole หุ หุ (ส่วนมากที่เห็นในรูปนี้จะมาประจำค่ะ)
บนขวา มือหุงข้าว ผัดอาหาร รายนี้ทำทั้งวันจริงๆ
ล่าง มือผัดอาหาร แต่สงสัยเหมือนกัน ทำหน้ามองอาหารแบบนั้น หมายความว่า ???
ภาพนี้เบลอ แต่ตั้งใจเอาลง เพราะเป็นรูปเดียวของหนูเสื้อดำที่จับภาพได้ ในวันนั้นเพราะเธอเดินทำงานง่วนไปมาเร็วมาก จนกล้องขี้เกียจตาม
ล่าง คุณเก๋ หัวหน้าหน่วยนี้อีกคนที่ทำงานเต็มที่จริงๆ ว่าแต่หนูต่ายมานั่งกระซิบเรื่องที่หมอดูหรือเปล่า ?? :)
ที่มักจะลืมกันแต่เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดส่วนหนึ่งคือ แผนกล้างจาน ภาชนะทุกอย่าง งานนี้ได้จ้างคนงานชาวพม่ามาช่วยสองคน น่ารักไม่วุ่นวาย ทำงานง่วนทั้งวัน
วันนี้ (10 เม.ย.) ตอนเที่ยงพอท่านเจ้าคณะภาค 16 มาเยี่ยมให้กำลังใจ พร้อมจะช่วยรับเอาของออกแจกจ่ายอีก ปรากฎว่าคุณจนท.ทั้งหลายบอกว่าจะขอถ่ายภาพเป็นที่ระลึก วันปิดครัวกับท่านเจ้าคณะภาค ทุกคนที่มาช่วยงานวันนั้นก็เลยหยุดงานวิ่งมากัน ได้รูปหน้าแฉล้ม มันๆ (เพราะวิ่งมาจากงานกันไม่ว่างทาแป้ง) ไม่มีรูป meepole ตลอดงานค่ะเพราะชอบถ่ายภาพมาก :)
ล่าง เฉพาะจนท.ครัวกาชาดเคลื่อนที่ทั้งชุด
เสื้อน้ำตาลแดง ใส่แว่นยืนหลังท่านเจ้าคณะภาค คือคุณไก่ หัวหน้าชุด
เสื้อชมพูขวามือ คุณแหม่ม นี่อยู่กาชาดสิรินทร นครศรีธรรมราช มาตั้งแต่วันแรกจนจบ
หลังสุดขวาใส่แว่น คุณเก๋ รายนี้ประสานงาน เดิน ยืนทั้งวัน เห็นนั่งก็ตอนทานข้าว
ล่างซ้าย สังเกตุยายด้านหลังให้ดีค่ะ
ขวา นั่นแน่แอบมานวดคุณไก่นั่นเอง ทราบมาว่ายายมาช่วยงานเหมือนกัน และยายบอกว่ายายนวดเป็น ดูหมอได้ วันนี้หลายคนเสร็จยาย ทั้งดูหมอ ให้หมอดู ให้หมอนวด (แต่ไม่มีใครนวดหมอ) คงหายเมื่อยกันไปบ้างนะ เพราะยืนเดินทั้งวัน และก็กลับไปคงมีคู่หลายคนเนาะ (ยายบอกหรือเปล่านี่..)
และภาพสุดท้าย ขอปิดด้วย...หากจะมีการประกวด ขอส่งภาพนี้ค่ะ ธรรมชาติ และเพิ่งเห็นวันนี้ที่เธอนั่งทอดอารมณ์ทานข้าว วันอื่นแอบเห็นหยิบจานตักอาหารรีบทาน บางทีทานค้าง มีคนมารับของก็ต้องลุกต่อ
คุณเก๋ หัวหน้างานอีกคน ที่ทำงานด้วยใบหน้าสงบเย็น เธอคงไม่รู้ว่ามีคนแอบกระซิบประทับใจกัน
ไม่ต้องมีคำสรุปใดๆตรงท้ายนี้ นอกจากคำเดิมคือ ขอบคุณทุกๆคน และอีกหลายๆคนที่อยู่เบื้องหลังของเบื้องหลังที่ meepole ไม่ทราบ และทุกๆน้ำใจที่มาช่วยกัน ตลอดจนทุกท่านที่ตามอ่านและให้กำลังใจในการส่งเสริมให้เขียนเรื่องดีๆมาเล่าสู่กันอ่านค่ะ
ความเห็น (12)
ดีใจที่พี่mee_pole จะได้พักบ้าง ดีใจแทนพี่ๆน้องด้วยครับ ที่ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ แบบที่บอก ห่วงคนที่ไม่มีอะไรจะทำเพราะที่บ้านน้ำเอาของไปจนหมด
สวัสดีค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าหน้าที่ และผู้เกี่ยวข้องทุก ๆ ท่านนะคะ
งานนี้คงเหนื่อยกันมาก ขอให้พักผ่อน ดูแลสุขภาพตัวเองกันบ้าง
อ่านบทความนี้ด้วยความอิ่มเอม และขอบพระคุณแทนพี่น้องชาวใต้ที่เดือดร้อนทุกคน
ขอบพระคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ
- เห็นกิจกรรมแล้วปลื้มใจแทนผู้ประสบภัยจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะmee_pole
- เป็นเลิศค่ะ ขอบอก
สวัสดีค่ะ อ.
 |
ยังได้พักไม่เต็มที่เพราะงานบ้านค้างเป็นพะเรอ ออกไปงานนอกบ้านคราวนี้นานที่สุดในชีวิตเช่นกันค่ะ เพื่อฝึกตัวเองด้วย ยังต้องเขียนอีกสองตอน มีคนรอจะเอาไปส่งเป็นรายงานไปยังที่ต่างๆแบบสำเร็จรูปเลย หุ หุ (ไม่เป็นไร คนชอบเขียน)
|
สวัสดีค่ะครู 
|
ขอบคุณค่ะสำหรับความห่วงใยและคำชื่นชมให้กำลังใจตลอดมา จิตที่เมตตา และมีมุทิตาจิต ย่อมส่งผลให้มีความสุขที่สงบ ในทุกเมื่อค่ะ
ดีจังเลยครับ ทำเป็นรายงานทางราชการไปเลย พี่ mee_pole มีภาพแล้ว เคยมีครูเอาเรื่องการประชุมจากบล็อก ไปรายงานเจ้านาย แถมภาพประกอบด้วยครับ 555
|
|
555 (ยืมของอจ.มาใช้) ตอนนี้มี 3 หน่วยงานจะเอาไปใช้ ดีใจที่เป็นประโยชน์และตั้งใจให้ใช้ประโยชน์ (มีlink ไปแล้ว) แต่รับรองว่าไม่มีหน่วยงานของmeepoleแน่นอน เพราะmeepoleไม่มีตัวตน คนที่นั่นยังไม่เคยรู้ (มีอ.ขจิตที่รู้ หุ หุ)
สวัสดีค่ะ
อ.ดาธิณี
ช่วยๆกันเท่าที่สามารถทำได้ในระดับหนึ่ง แต่จริงๆแล้วหลายครอบครัวต้องการกำลังใจมาก ต้องการผู้ประคับประคองจิตใจในระดับหนึ่งหลังจากนี้ แต่ไม่รู้จะช่วยได้อย่างไรค่ะ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่หมีขั้วโลก
เห็นภาพบรรยากาศ แล้วน้ำใจมิแห้งหาย มาชม เชียร์เหล่าอาสากาชาดสปิริตแรงกล้า ทั้งหญิงชาย มิเลือกวัย
หลังจากนี้ก็ได้ผ่อนพักกันบ้างแล้วนะคะ ส่งความคิดถึงค่ะพี่หมี :)
สวัสดีค่ะน้อง
|
ขอบคุณค่ะ ดีใจจังที่แวะมาอีก หายไปนาน คิดถึงนะคะ
ทราบว่าไปทำงาน รักษาสุขภาพด้วยค่ะ และอย่าห่างหายไปนานนัก :)