กลิ่นสุภาพ
กลิ่นสุภาพ (เพี้ยนแต่ง แกล้งวรรณกรรม):
ค่ำแล้ว ลมอ่อนเย็น เอนไผ่โยก
กลิ่นไฟโชก หมกหน่อแห้ว แจ่วปลาฝา
กลิ่นมะนาว เคล้าพุดแก้ว กะดังงา
คิดสัญญา เฮาว่ามั่น วันกลับคืน
บ้านริมดง ยืนโคลงเดี่ยว เปลี่ยวคนคู่
กลิ่นแกล้งรู้ แผ่ออกไอ ให้อกฝึน
กลิ่นบ้านนา ใต้ฟ้าดำ ยามค่ำคืน
หรือจะชื่น กลิ่นเธอ-เฮา เคล้ารวมกัน
ส่ายกระสับ พอหลับไป ไม่เต็มงีบ
โรดลุกรีบ รอจับรถ ก่อนไก่ขัน
รถข้ามคลอง เข้าทางหลวง บึ่งตะบัน
ก่อนเที่ยงวัน คงกินข้าว กับชาวเมือง
แต่เกิดมา ผ่านหน้าแล้ง หลายแหล่งป่า
ไม่เคยมา หมู่บ้านแผง ฝุ่นแต่งเหลือง
ถุงปล๊าสติก ขวดร้อยสี บุหรี่เรือง
ไอเสียเคือง ตาจมูก ลูกทุ่งไทย
รีบลงรถ ไล่ถามทาง นอกรังวัด
ที่คนขัด แย่งจัดสรร ปันอาศัย
แหล่งสลัม ล้ำบ้านเอื้อ เพื่อรอดภัย
คนมาไกล หลายพันถิ่น แอบกินนอน
แม่อ้ายเอื้อย ข้อยตามนาง จากบางแห้ว
หลายปีแล้ว ไม่กลับเยือน เหมือนบ้านถอน
ยินลือว่า ทำงานเต้น เล่นละคร
อยู่โรงบ่อน เรื่องจั้งได๋ ไผจะฮู้
จักตัดความ ตามนาง ทั่วบางย่ำ
หลายโมงกรำ คล่ำขยะ กลิ่นสุขา
หมูไก่กล้วย แมลงคั่ว อั่วปิ้งปลา
กลิ่นชีวา แวดล้อมปน วนวุ่นวาย
เห็นสาวแปลง แต่งหน้าตา ทาปากสวย
น้ำหอมรวย แอ่นอกชัน จนฝันหาย
เหมือนเทพี แหล่งสลัม แกล้งซ้ำชาย
เธอลอยกราย หอมเกินปริ่ม ริมน้ำครำ
ตะวันรอน อ่อนแรงใจ ในโลกแปลก
กลิ่นเสียงแถก แหวกม่านผ้า หน้าขนำ
เพิงเศษฝา หลังคาเตี้ย ต่อปะรำ
กระดาษคล้ำ ด่างดำจับ รับลายเคลือ
คนยากมา หางานเงิน เกินงานรับ
คนลวงสับ หลอกลักไถ จนไม่เหลือ
หนุ่มหาเหล้า สาวหาบุญ ทุ่มจุนเจือ
หลายนางเชื่อ บุกลงใต้ ไปนอกเล้ย
บักหนุ่มซื่อ กะบือด้อย เร่งถอยหลัง
ความจำยัง หวังสดใส ได้เป็นเขย
ความจริงหล่า เลิดชีวิต เปลี่ยนทิศเชย
อย่าหวังเลย หล่าเคยฝัน ป้านคันดิน
คำเตือนยัง บังตาคลอ ย่อทางกลับ
คนไปลับ เหลือรูปต่าง ข้างสายสิญจน์
ผ่านปล่องเมรุ เห็นไฟศพ ฟ้ากลบดิน
หายตายสิ้น กลิ่นหอมเหม็น ก็เป็นควัน
จากวันนั้น ถึงวันนี้ ไม่มีอีก
วันติดปีก บินหลีกหาย ทลายฝัน
วันที่เธอ อ้อนกะพ้อ ขอเคียงกัน
คืนนี้ฉัน ฝันตาเบิก เลิกใจตรอม
ละอองน้ำ ค่ำนี้เย็น ก่อนเป็นหยด
กลิ่นหญ้าสด ไอดินพลุ่ง ทุ่งนาหอม
กลิ่นน้ำปลัก ควายพักเหนื่อย ไม่แปลกปลอม
หลับฝันยอม รับบุญสร้าง นางกับนา
...สร...
สุนทร รัตนมนัส เดือน ๔ ปีเถาะ ๕๔
This is a part of a series of Thai poems that I call "แกล้งวรรณกรรม" -- of course we all know what that means ;-)
ความเห็น (2)
อนุโมทนาสำหรับบทกลอนดีๆ ที่อุดมไปด้วยความหมายและคุณค่าทางวรรณกรรม
นมัสการ และขอบคุณ ธรรมหรรษา,
Your comment is very kind.
I look at life and society and I try to sum up my understanding of the way things are -- in a poetic way in hope that wordsmiths (กวี) who visit Gotoknow.org would see the flaws in my observation and would write or do things to improve this situation.
Kindness helps me. I will do my best to pass it on ;-)