ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมาช่วยคนใต้...ขอบคุณทุกน้ำใจที่หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย


ขอบคุณทุกน้ำใจที่หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย ขอบคุณทุกความช่วยเหลือ และทุกความพยายามที่จะเกื้อกูลและให้กำลังใจคนใต้

อย่างน้อยวันนี้เราก็ได้รับข่าวดีจากพี่ ๆ น้อง ๆ นบพิตำ กรุงชิง โรงเหล็ก ว่าเขายังคงต่อสู้ต่อไป แม้ว่าเหตุการณ์ครั้งนี้มันหนักหนานัก ต้องเดินเท้า โหนสลิง ออกมาจากหมู่บ้านหลังจากหน่วยงานต่าง  ๆ ได้เชื่อมต่อการเดินทางได้บ้างบางส่วน น้องบอกว่าเสบียงอาหารหมดแล้ว และที่แน่ ๆ เขาจำเป็นต้องเดินเท้าออกมา เพื่อมาหานมให้ลูก ซึ่งมันไม่มีเหลือแล้ว  ผู้ใหญ่ไม่เป็นไร แต่เด็ก  ๆ จะเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องได้อาหาร นม ชีวิตเหมือนในภาพยนต์ก็ไม่ปาน มันเหมือนที่เราได้ดูกัน แต่นี้มันเป็นเหตุการณ์จริง   ๆ  เดิมพันกันด้วยชีวิต ไม่มีคำว่าแก้ไขได้ ทุกนาทีก็ชีวิต มันผิดพลาดไม่ได้ น้องต้องทำทุกวิถีทางเพื่อจะต้องออกมาจากหมู่บ้าน เพื่อหาเสบียงไปให้ลูกน้อย  ๆ และคนอื่น ๆ ในหมู่บ้าน 

หัวใจชาวบ้านยังแกร่ง ยังสู้ ๆๆๆ มาก  ๆ ขอให้มันผ่านพ้นไปด้วยดีน่ะ ให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปโดยเร็ว  .....

แม้นไม่มีแม้แสงแห่งตะวัน มีเพียงเสียงลม เสียงฝนที่กระหน่ำมาไม่ขาดสาย ทุกขณะของการดำรงอยู่เป็นไปด้วยการตั้งตารอคอย ให้สิ่งต่าง ๆ ผ่านพ้นไปด้วยดี พยายามปลอบตัวเองและพี่น้องผองเพื่อน ให้ผ่านพ้นวิกฤตเหล่านี้ไปให้ได้  รอให้แสงแห่งให้ตะวันสาดส่องมาอีกครั้ง เพื่อจะได้ก้าวเดินต่อไป

ผลกระทบครั้งนี้ยิ่งใหญ่นัก มันหนักหนามากมาย ไม่มีคำบรรยายใด  ๆ ที่จะเล่าอธิบายได้ มันสาหัสจริง  ๆ น่ะ มองไปทางไหนก็มีแต่ความสูญเสีย บ้านเรือน ทรัพย์สิน นาไร่ และที่แน่  ๆ กำลังใจของเรามันก็ต้องหดหายไปบ้างเหมือนกัน แม้จะอดทนต่อสู้กับวิกฤตที่เกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่องไม่เว้นแม้แต่วินาทีเดียว

           ฝนไม่เคยขาดเม็ด

           น้ำไม่เคยขาดจากดิน

           ดินโคลนท่วมท้นหมู่บ้าน

           อื่น ๆ อีกมากมาย

           ไม่มีแสงตะวัน ไม่มีเสียงนกร้อง

           รอวันฝนซาเม็ดลงบ้าง

           ฟ้าแย้มมาบ้างให้พอได้เห็นรอยยิ้ม...กันบ้าง

ในท่ามกลางภาวะวิกฤต ครั้งนี้............ขอบคุณทุกคนในโลกใบนี้ที่ช่วยแบ่งปันน้ำใจมาไม่ขาดสาย ขอบคุณจริง   ๆ ขอบคุณทุกแรงกาย แรงใจที่ส่งมา ขอบคุณทุกความห่วงใย ที่ได้ส่งผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นทางไหน .........

        สู้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  สู้ต่อไป เพื่อจะผ่านพ้นเหตุการณ์วิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้ แล้วเราจะก้าวเดินไปด้วยกัน

           

หมายเลขบันทึก: 433697เขียนเมื่อ 1 เมษายน 2011 16:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอให้เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวใต้จงเข้มแข็ง  สู้ต่อไป  อย่าย่อท้อ  คนที่เดือดร้อนน้อยกว่าจงช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนมากกว่าตามกำลังนะคะ

ขอบคุณค่ะคุณแก้ว  ให้กำลังใจคุณแก้วเช่นกัน

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท