ประสบการณ์ 30 ปี
สวัสดีครับ
วันที่ 1 เมษายน 2554... ในช่วงเช้า ระหว่างที่ผมสอนนักศึกษา ผมได้กล่าวกับว่า... นักศึกษาที่กำลังศึกษาอยู่นี้ ถือว่าเป็นช่วงหนึ่งของชีวิต ที่มีโอกาสดี ได้มีโอกาสที่จะสร้างเสริมประสบการณ์ เก็บเกี่ยววิชาความรู้ เมื่อสำเร็จการศึกษาไปแล้ว ควรมองตนเอง คิด วิเคราะห์ แล้วลองหาแนวทางที่จะพัฒนาตนเองเพิ่มพูนทักษะทางอาชีพด้านใดด้านหนึ่ง หรือมากกว่าหนึ่งด้านก็ได้ พยายามทำให้ดี ทำให้เก่ง จนเกิดเป็นความชำนาญ ความถนัด หรือสร้างองค์ความรู้ในสิ่งที่ตนเองชอบขึ้นมาให้ได้ และที่สำคัญ... หากสามารถนำความรู้ที่มีอยู่นั้นไปใช้ ไปทำประโยชน์ ไปเผยแพร่ ต่อไปได้จะยิ่งดีมาก
ยิ่งมี ยิ่งให้
ยิ่งให้ ยิ่งมี
ชีวิตที่ผ่านมาของแต่ละคน มีความแตกต่างกัน มีหลายสิ่ง หลายอย่างที่ได้พบเห็น ได้เรียนรู้ ได้เก็บเกี่ยวสะสมไว้ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสนใจ หากสามารถถ่ายทอดออกไปสู่ที่ต่างๆ เพราะว่า องค์ความรู้ในตัวตนเองเรา ถือได้ว่า เป็น... ความรู้ที่ซ่อนเร้น (Tacit Knowledge) เป็นความรู้แฝงอยู่ในตัวคน ซึ่งเกิดขึ้นมาจากประสบการณ์ที่สั่งสมมายาวนาน เป็นภูมิปัญญา ใช้เท่าไรก็ไม่หมด มีแต่เพิ่มพูน ทำมาก ได้มาก
1 เมษายน พ.ศ.2524 เป็นวันที่ผมได้มาบรรจุเข้ารับราชการ มาทำงานวันแรก ณ ภาควิชารังสีวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น จนบัดนี้ล่วงเข้าปีที่ 30 แล้ว
เริ่มต้นทำงาน... ผมเริ่มต้นเข้าทำงานในตำแหน่ง เจ้าหน้าที่รังสีเทคนิค ระดับ 2 อัตราเงินเดือน 1,905 บาท
ปี พ.ศ.2522 ผมสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ขณะนั้น เรียก มศ. 5 ที่ โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย จ.ขอนแก่น ผมสอบคัดเลือกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ที่ คณะวิทยาศาสตร์ ม.ศรีนครินทรวิโรฒ (บางแสน) แต่ผมตัดสินใจ ไม่เลือกเรียนที่นั้น ทั้งๆที่ทราบดีว่า... การเรียนต่อในระดับ ป.ตรี เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยสร้างอนาคตให้กับตนเองได้
ตัดสินใจ... การเลือกเรียนที่หลักสูตร อนุปริญญา สาขารังสีเทคนิค คณะแพทยศาสตร์รามาธิบดี ม.มหิดล เพราะได้ทุนเรียนฟรี เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว ผมจะมีงานทำแน่นอน และ ที่สำคัญที่สุด... คือ ผมต้องการช่วยลดภาระค่าใช้จ่ายของครอบครัว ผมคิดว่าเป็นวิธีการตอบแทนพระคุณของแม่ได้วิธีหนึ่ง ไม่อยากให้ท่านต้องลำบาก ทำเท่าที่ผมสามารถจะทำได้ในตอนนั้น เนื่องจากครอบครัวผมมีพี่น้องรวมทั้งสิ้น 7 คน ผมเป็นคนสุดท้าย พี่ๆของผมก็อยู่ในช่วงวัยเรียนทุกคน แม่ต้องค้าขาย ดูแลกิจการคนเดียว ซึ่งแต่ก่อนนั้น แม่ไม่เคยทำงานแบบนี้เลย แม่ทำหน้าที่เป็นแม่บ้าน ดูแลลูกๆอย่างเดียว เมื่อพ่อของผมถึงแก่กรรม แม่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ซึ่งตอนนั้นผมอายุได้ประมาณ 10 ปี อยู่ชั้น ป.5
เลือกเรียนรังสีเทคนิค... ทั้งๆที่ในตอนนั้น ยังไม่รู้ว่ารังสีเทคนิคต้องทำหน้าที่อะไรบ้าง
เพียงแต่ทราบว่า... ทำงานที่ห้องเอกซเรย์ในโรงพยาบาล
อ่อนประสบการณ์... ในระหว่างการเรียน อาจารย์ป้อนความรู้อะไรให้ ก็รับบ้าง คืนอาจารย์ไปบ้าง เรียนๆ เล่นๆเท่าที่สามารถเก็บเกี่ยวได้ มีตก มีหล่นไปบ้าง ทำตามพี่สอน ทำตามทฤษฎี และลงมือทำด้วยตนเอง
ผมได้เห็นประโยชน์ของการลงมือทำด้วยตนเอง เพราะว่า...
หากไม่ ทำก็ไม่รู้ หากไม่ดู ก็ไม่เห็น
หากไม่ลงมือทำ(ด้วยตนเอง) ก็ทำ(จะ)ไม่เป็น
เมื่อลงมือทำแล้ว ก็(จะพบว่า)ไม่เห็นจะยากเท่าไร หากทำ(ด้วยความพยายาม ความตั้งใจ ใส่ใจ) อาจจะยากแรกๆ แต่ต่อไปก็เกิดความชำนาญได้
เพื่อน... เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จ ช่วยเหลือ แบ่งปัน
ญาติลุงป้าน้าอา... ระหว่างที่เรียน ได้พักอาศัยที่บ้านคุณลุง คุณยายและคุณแม่มอบทุนการศึกษา คุณน้าคุณอาดูแล แนะนำ ช่วยอบรมสั่งสอน
กตัญญู รู้คุณ... ใครก็ตามที่เคยมีพระคุณต่อเรา ไม่ว่าจะมากน้อยเพียงไร จะต้องกตัญญูรู้คุณท่าน ติดตามระลึกถึงเสมอด้วยความซาบซึ้งพยายามหาโอกาสตอบแทนคุณท่านให้ได้
สำเร็จการศึกษา... ได้เรียนรู้วิชาชีพรังสีเทคนิค ก็พยายามตั้งใจทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด (ทั้งๆที่ยังละอ่อนอยู่ ความรู้ก็ยังน้อย แต่ใจเต็มร้อย พร้อมที่จะทำงาน)
ไม่อยู่นิ่ง... หากมีเวลาว่างวันหยุด มักจะรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ออกไปเรียนรู้โลกภายนอกที่ทำงาน พักผ่อน เมื่อเพิ่มพูนทักษะชีวิต
ผมให้ความสำคัญกับ... การดูคนอื่นๆ การเรียนรู้จากคนอื่นๆ เรียนรู้ธรรมชาติ ช่วยเปิดมุมมองของชีวิต
มองหาอนาคต พัฒนาตนเอง... ระหว่างที่ทำงาน ก็เฝ้ารอว่า จะมีการเปิดหลักสูตรรังสีเทคนิค (ต่อเนื่อง)เพื่อสร้างโอกาสสำหรับผู้จบการศึกษาระดับอนุปริญญาให้ขึ้นไปสู่ระดับปริญญาตรี หรือไม่? เพราะมีหลายคนพูดว่าจะมี จะทำ แต่ก็... เงียบหายไป (หรือต้องไปเริ่มต้นเรียน ป.ตรี รังสีเทคนิค 4 ปี)
รอ... รออยู่นาน ไม่เห็นมีความคืบหน้าอะไร อายุก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจ เรียนต่อ ป.ตรี และสำเร็จการศึกษาที่ ม.รามคำแหง คณะรัฐศาสตร์ (ศบ.) และ คณะศึกษาศาสตร์ สาขาจิตวิทยา (วทบ.) ทำให้ได้ความรู้ทางการบริหารและจิตวิทยามาใช้ประยุกต์ในการทำงาน
ได้มีโอกาสทำให้คุณยายและคุณแม่ ภาคภูมิใจ
บวชเรียน... มีโอกาสดีได้ศึกษาธรรมะจากผู้รู้จริง บวชที่วัดหนองแวง เมืองเก่า จ.ขอนแก่น ไปศึกษาธรรมะกับหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี
ภาพถ่ายขณะบิณฑบาตรในวันคล้ายวันเกิดหลวงพ่อ
อดได้ ทนได้ รอได้ ดีได้
การสวดมนต์ เป็นส่วนหนึ่งของสติ สมาธิ
การแผ่เมตตา การได้รับความเมตตา เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
เปลี่ยนงาน... เพื่อนๆหลายคน ที่ทำงานด้วยในภาควิชารังสีวิทยา เริ่มเปลี่ยนงานจากรังสีเทคนิค ไปทำอาชีพอื่นๆ ใจผมเริ่มอยากเปลี่ยนบ้าง แต่เนื่องจาก รังสีแพทย์ พยาบาล พี่ๆน้องๆรังสีเทคนิค เพื่อนๆร่วมงานที่อยู่ด้วยกัน สนับสนุน ส่งเสริม พึ่งพาอาศัยกัน ทำงานแบบสหสาขาวิชาชีพ ทำงานด้วยกันอย่างมีความสุข เรื่องการเปลี่ยนงาน เปลี่ยนอาชีพจึงจางหายไป
เพราะคุณภาพ จึงทำให้ ไม่อยู่นิ่ง... รศ.นพ.จิตเจริญ ไชยาคำ และทีมงานในคณะแพทย์ พาทำงานพัฒนาคุณภาพ พาทบทวน ฝึกให้รู้จักการคิดวิเคราะห์ ที่เป็นระบบ เป็นวิทยาศาสตร์ คิดให้ได้ คิดแตกต่าง คิดนอกกรอบ เรียนรู้กิจกรรมเพื่อพัฒนาอยู่เรื่อยๆ ทำบ่อยๆ ทำอย่างต่อเนื่อง จนเริ่มมีผลงานในการพัฒนาหน่วยงาน มีงานวิจัยเป็นของตนเอง
บางส่วนของงานพัฒนาที่ได้ทำ... กิจกรรมคิวซีซี กับการพัฒนาคุณภาพงาน ร่วมกลุ่มกับบุคลากรทำงานพัฒนาหน่วยงาน
ฝีมือเขียนการ์ตูนของผม
เรียนรู้อย่างต่อเนื่อง... ให้ความสำคัญต่อการเรียน เรียนรู้ เรียนแล้วนำความรู้มาใช้ มาแบ่งปัน ทำอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการฝึกฝนบ่อยๆ
ฝึกอบรม... ฝึกอบรมทั้งในและต่างประเทศ สร้างความร่วมมือ เพื่อเพิ่มพูนทักษะในวิชาชีพของตนเอง ตอนนี้มีความถนัด มีทักษะทางเครื่องสร้างภาพทางรังสีวินิจฉัยมากขึ้น
เพราะการสะสม ทำให้เกิดรากฐานที่มั่นคง... จากนั้นผมก็พยายามหาแนวทางที่ตัวเองชอบ ได้เรียนรู้งานบริหาร งานพัฒนาคุณภาพ แต่ก็ไม่ทิ้งวิชาชีพ พัฒนาทักษะวิชาชีพ โดยการพยายามหาจุดอ่อน จุดบกพร่องในงานของตนเอง เรียนรู้สิ่งที่ผิดพลาด บกพร่อง แล้วหาทางป้องกัน พยายามลดความเสี่ยงภัย รับฟังเรียกจากผู้ใช้บริการ เก็บข้อมูลเหล่านี้ ทำงานประจำให้ก้าวไปสู่งานวิจัย
เล่าสู่กันฟัง แลกเปลี่ยนเรียนรู้... ไปยังที่ต่างๆ เรียนรู้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ทำตัวสบายๆ ทำให้เกิดผลต่อเนื่อง รู้ฟัง รู้คิด รู้เขา รู้เรา คิดได้ ได้คิด นำไปต่อยอด เพื่อการพัฒนา
เรียนต่อในระดับสูง... เมื่อไม่สามารถเรียนต่อระดับปริญญาตรี สาขารังสีเทคนิค จึงเปลี่ยนทางเรียนต่อ ป.โท สาขาวิทยาศาสตร์รังสี
เปลี่ยนตำแหน่ง... เมื่อสำเร็จการศึกษาระดับ ป.โท ผู้บริหารและทีมงาน เห็นความสามารถ เห็นผลการทำงานที่ผ่านมา ทำให้ได้รับโอกาสปรับเปลี่ยนตำแหน่งเป็น อาจารย์ระดับ 6 ใน พ.ศ.2538
สอน บริการ วิจัย อนุรักษ์วัฒนธรรม ฯลฯ... ผ่านมาจนครบ 30 ปี มีหลายสิ่งที่ได้ทำ มีอีกหลายสิ่งที่อยากทำ และยังไม่ได้ทำ
ประสบการณ์ ความรู้ ความเข้าใจ ความตั้งใจ การเปิดโอกาส การให้โอกาส จะเป็นแรงผลักดันไปสู่สิ่งนั้น และไปสู่คนอื่นๆที่เกี่ยวข้อง
สิ่งที่ขาดไม่ได้... ความรัก ความเข้าใจ กำลังใจ ความร่วมมือ ความเมตตาจากคนใกล้ชิด คนอยู่ไกล คนรู้ใจ และครอบครัวมีส่วนสำคัญ
ความเห็น (25)
เป็นจริงอย่างที่อาจารย์พูดมาเลยครับ ถ้าเรียนแล้วไม่ได้ปฏิบัติมันก็ไม่เกิดผลอะไรเลย ก็เหมือนกับวิชาอนาโตมี้ เรียนแต่ทฤษฎีดูแต่ภาพประกอบไม่เห็นของจริงก็ไม่รู้ว่าของจริงมันเป็นอย่างไร พอไปเข้าlab เจอของจริงแรกๆกล้าๆกลัวๆไม่กล้าจับ ทางอาจารย์ผู้สอนบอกว่าถ้าไม่จับก็จะไม่รู้ ก็เป็นจริงอย่างที่อาจารย์บอก พอได้ลงมือจับดูแล้วแยกวิเคราะห์ตามบทเรียนจึงไดรู้และเข้าใจตามบทเรียน
ขอบคุณครับอาจารย์ผมจะนำคำสอนของอาจารย์ไปปฎิบัตครับ
ดีใจ ภูมิใจที่ได้มีโอกาสเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ครับ
ภูมิใจที่ได้รับโอกาส ได้มาศึกษากับคุณครูต้นแบบครับ(ของผม)
แต่ไม่ลิขสิทธิ์นะครับ แม้นว่า Anatomy จะยากเพียงใดกับวัยที่พ้นผ่าน
ก็จะพยายามครับ ขอเป็นกำลังใจให้คุณครู ที่จะชี้นำ และให้โอกาสกับพวกเรา
ได้พัฒนา สร้างสรรค์ สิ่งดีดีให้กับวิชาชีพรังสีเทคนิค ต่อไปนะครับ
ครูครับ ขอโอกาสร้องเพลงนี้ให้คุณครูฟัง แม้นอาจจะไม่มีโอกาสได้ถ่ายทอดต่อก็ตาม แต่ยังคงอยู่ในใจ ของศิษย์ รังสีเทคนิค มข ทุกคนครับ
ครูบาอาจารย์ที่ท่านประทานความรู้มาให้
อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี
ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที
ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น
ครูมีบุญคุณจะต้องเทิดทูลเอาไว้เหนือเกล้า
ท่านสั่งสอนเราอบรมให้เราไม่เว้น
ท่านอุทิศไม่คิดถึงความยากเย็น
สอนให้รู้จัดเจนเฝ้าแนะเฝ้าเน้นมิได้อำพราง
พระคุณที่สามงดงามแจ่มใส
แต่ว่าใครหนอใครเปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็นเรือจ้าง
ถ้าหากจะคิดยิ่งคิดยิ่งเห็นว่าผิดทาง
มีใครไหนบ้างแนะนำแนวทางอย่างครู
บุญเคยทำมาตั้งแต่ปางใดเรายกให้ท่าน
ตั้งใจกราบกรานเคารพคุณท่านกตัญญู
โรคและภัยอย่ามาแพ้วพาลคุณครู
ขอกุศลผลบุญค้ำชู ให้ครูมีสุขชั่วนิรันดร
ให้ครูมีสุขชั่วนิรันดร
ศิษย์ มข.RT11
เห็นด้วยค่ะ ถ้าหากเรารักและทุ่มเท เต็มที่ในงานหรือสิ่งใดก็ตาม จะประสบผลสำเร็จได้และตัวเราเองก็จะเกิดความภาคภูมิใจในที่สุด เส้นทางสายอาชีพกว่า 17 ปีของหนูคล้ายๆกับอาจารย์ ณ วันนี้ ก็จะยังอยู่ในวิชาชีพนี้อย่างมืออาชีพต่อไปค่ะ
โอกาสมีใว้ให้เลือกเสมอ แต่การเลือกต้องอาศัยความรู้...
ลืมไม่ลงแม้ความจำไม่ค่อยดีแล้ว
เรียน อ.ต้อมที่เคารพ..ได้อ่านประวัติ(โดยย่อ)ของอาจารย์แล้วทึ่งมากและขอชื่นชมเป็นแบบอย่างที่ยอดเยี่ยมของชาวรังสีฯที่พัฒนาตนเองตลอดเวลาไม่หยุดเรียนรู้(แม้มีอุปสรรค..บ้าง) ทั้งรูปแบบการดำเนินชีวิตของอาจารย์ก็เป็นแบบอย่างที่ดี(อยู่อย่างพอเพียง..เป็น Family man..มากๆ..พูดจากความรู้สึกจริงๆ..ที่ได้เห็นจากการสังเกตตอนไปเรียนต่อเนื่องที่มข.ค่ะ) และพึ่งรู้ว่าอาจารย์เป็นรุ่นพี่กนว.ด้วยดีใจจังสถาบันเดียวกัน...เรียน ม.1 กนว.ปี2525และจบม.6 ปี 2531ค่ะ..ขอคารวะท่านศิษย์พี่ค่ะ...และยังโชคดีได้เป็นลูกศิษย์RT-KKU รุ่น 7 ด้วย..ดีใจ ภูมิใจ และจะขออนุญาตนำแบบอย่างที่ดีของอาจารย์ในหลายๆด้านไปใช้ด้วยค่ะ..วันนี้เขียนยาวเพราะชื่นชมจริงๆ...ขอบคุณค่ะ
มันผ่านไปอย่างรวดเร็ว 30ปีเข้าไปแล้ว ยินดีกับความก้าวหน้าของเพื่อนด้วยนะครับ
ยินดีกับความสำเร็จและความภาคภูมิใจของชีวิต ครับอาจารย์ ผมในฐานะเป็นทั้งรุ่นน้อง(รามา)และลูกศิษย์(มข) อาจารย์เป็นแบบอย่างที่ดีและน่าทึ่งมากเลยครับ ก็ขอให้อาจารย์มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงและมีความสุขในการทำงานต่อไป..นะครับ....
ผมขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างยิ่งสำหรับทุกๆสิ่ง ทุกๆคำสั่งสอนที่มอบให้กับศิษย์คนนี้จะไม่ลืมเลย ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรงนะครับ
เรียน ทุกท่าน
30 ปี ที่ผ่านมาในชีวิตการทำงานของผม หากมองดูย้อนไปเหมือนแว๊บเดียว แต่มันผ่านมาได้จากความยากลำบาก ความเบื่อ เหนื่อยล้า ความกดดันมาหลายอย่าง แต่มันผ่านมาได้ เพราะความพยายามสิ่งที่ตั้งใจ โดยมีคำสอนของครูอาจารย์ และประสบการณ์ที่ได้เรียนรู้มา อดได้ รอได้ ดีได้ ทำให้ดีที่สุด รวมถึงการได้รับโอกาสจากหัวหน้า เพื่อนๆ พี่น้องญาติมิตร ลูกศิษย์ และครอบครัวเป็นกำลังใจที่ดี
ขอบคุณที่มาเยี่ยม มาให้กำลังใจและคำอวยพร ครับ และจะตั้งใจทำสิ่งที่ดีๆต่อไป เพื่อตอบแทนคุณที่ผมได้รับโอกาสจากหลายสิ่ง หลายอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต ครับ
พี่เอื้อย
พี่เอื้อยรู้สึกชื่นชม และภูมิใจในตัวน้องต้อมที่สุดเลยค่ะ ... รักและคิดถึงเสมอๆนะคะ
เรียนท่านอาจรย์
ผมรู้สึกภูมิใจลึกๆๆที่ได้แอบทำบางอย่างคล้ายๆๆอาจารย์
ทำให้มองเห็นการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าต่อพี่น้องร่วมโลกและการบังคับ
วิถีชีวิตของตนเองอย่างมีความสูข
อาจารย์เป็นแบบอย่างที่ดีให้ศิษย์เสมอค่ะ
สวัสดครับ Alek และ วรากร
ครู อาจารย์ เฝ้ารอผลงาน รอดูความสำเร็จของลูกศิษย์
คลื่นลูกหลัง ไล่คลื่นลูกหน้า
ความสำเร็จของลูกศิษย์ คือ ความภาคภูมิใจของครู อาจารย์
ขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด ยุติธรรม เป็นแนวทางสู่ความสำเร็จและการสร้างผลงานที่ดีๆออกมาสู่ปวงชน
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ครับ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ที่มีคุณค่าครับอาจารย์
ยิ่งมี ยิ่งให้
ยิ่งให้ ยิ่งมี
เรียน พี่เอื้อย
ผมมีโอกาสดีๆอย่างนี้ ส่วนหนึ่งเกิดขึ้นจากคุณลุงพงษ์และพี่ๆน้องๆ
ขอบคุณที่ให้การดูแล ช่วยเหลือ เป็นกำลังใจ ให้คำแนะนำที่ดีมาตลอด ครับ
หนูดีใจที่เลือกเรียน มหาลัยขอนแก่นค่ะ หนูได้ข้อคิดดีดีจากคพูดและวิธีปฏิบัติของอาจารย์ ซึงอยู่นอกเหนือตำรา ทุกอย่างในหลักสูตร สามารถนำมาใช้ในการทำงานได้ โดยเฉพาะในตอนนี้ ไม่ว่าในงาน Ha งานวิจัย และ วิชาชีพค่ะ ขอบคุณค่ะอาจารย์
จุฬาลักษณ์ (โบว์)
อ.ต้อม เป็นกำลังใจที่ดีมากๆเลยค่ะ เมื่ออ่านบทความนี้ได้กระตุ้นความคิด กระตุกจิตสำนึกกันเลยทีเดียวค่ะ
หนูจะมุ่งมั่นทำตามความฝันของหนูต่อไปให้ได้ค่ะ ความพยายาม ความอดทนนำมาซึ่งความสำเร็จค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน และอาจารย์ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าอาจารย์เป็นต้นแบบที่ดี ที่ศิษย์สามารถดูอาจารย์เป็นแบบอย่าง
ฐิติพร RT
เรียน ทุกท่าน
ทำดีทุกวัน วันละนิดวันละหน่อย ย่อมเกิดงานที่ยิ่งใหญ่ได้ต่อไป
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ผมจะทำหน้าที่ ทีดีๆต่อไปเรื่อยๆ ครับ
ขอบคุณอาจารย์ที่นำสิ่งดีๆ มาให้พวกเราได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้อยู่เสมอค่ะ รู้สึกภูมิใจกับการทำงานค่ะ แรกๆมีความคิดเหมือนอาจารย์และพี่ท่านอื่นๆ คืออยากเปลี่ยนงาน แต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ ถึงแม้ว่าความก้าวหน้ายังน้อย แต่ก้อจะพยายามพลักดันให้วิชาชีพก้าวหน้าค่ะ ได้ความรู้และกำลังใจจากอาจารย์มากมายเหลือเกินค่ะ จะพยายามนำสิ่งที่อาจารย์สอนและแนะนำ มาใช้ในการทำงานและการดำเนินชีวิตค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ คิดถึงอาจารย์ พี่ๆและน้องๆ ที่ภาควิชาทุกคนค่ะ ปุ๊ก RT6
อ่านแล้วทำให้เราได้ทบทวน /มีโอกาสที่จะทำสิ่งดีดี
พี่เป็ด ค่ะ
รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมากเลยค่ะอาจารย์ ที่หนูได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์ อาจารย์เป็นต้นแบบของพวกเรา นอกจากตนเองแล้วเพื่อนๆก็ต้องช่วยเพื่อนให้มากๆเพราะเท่าที่เห็นหรือที่ได้สัมผัสมา ก็อยากให้น้องๆมีความรักความสามัคคีกัน มีอะไรช่วยเหลือกัน อย่าเด่นหรือทำเป็นเก่งอยู่คนเดียว เพราะถ้าเราไม่รู้จักแบ่งปันสิ่งที่ได้มาก็ไม่มีประโยชน์เพราะไม่ได้นำมาใช้เลย
เรียน อ.ต้อม
ผมได้รู้จัก อ.ต้อม ผ่านทางพี่หน่อย ร.พ.อุตรดิตถ์ ผมเคยได้มีโอกาสนั่งข้าง อ.ต้อม ที่ประชุมของสมาคมรังสีเทคนิคฯที่เชียงใหม่ ปี 53 แต่ไม่ได้รู้จักกับอาจารย์เลยไม่รู้จะคุยอะไรกับอาจารย์ แต่มาวันนี้ผมได้รู้จัก ได้พูดคุย ได้เรียนรู้วิธีการคิดและได้ชื่นชมกับความสามารถหลายๆอย่างของอาจารย์ ทั้งวิชาการ วิธีการเล่าเรื่องต่างๆใน blog ผมยินดีมากๆครับที่ได้รู้จักกับอาจารย์ต้อม
เรียน คุณพงษ์เทพ
ยินดีที่ได้รู้จักและร่วมงาน ครับ
ประสบการณ์ที่ผมมีผ่านการเรียนรู้มาจากหลายแหล่ง คุณครูของผมมีหลายท่าน รวมทั้งเพื่อนๆร่วมวิชาชีพ นักศึกษา ให้ความเมตตาแนะนำ ผมก็เก็บเล็กผสมน้อยมาเรื่อยๆ และจะต้องพัฒนาตนเองต่อๆไป
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ครับ