จดหมายถึงเพื่อน “โรงพยาบาลแวงน้อย”


จริงๆแล้วผู้เขียนกำลังจะล้มตัวลงนอน แต่ก็อดนำเอาข้อคิด ข้อเขียน ข้อสงสัยและข้อเสนอแนะของเพื่อนร่วมบริการสาธารณสุขที่เพิ่งไปเยี่ยมเยียนวันนี้พร้อมท่าน อ.จิตเจริญ ไชยาคำ ณ โรงพยาบาลแวงน้อย ขอนแก่น มาอ่านก่อนนอนไม่ได้

และเมื่ออ่านจบก็ไม่สามารถลงนอนต่อไปได้...ต้องลุกมาเล่าความในใจและอธิบายด้วยความรู้สึกลึกๆของเพื่อนร่วมวิถีชีวิตบริการพยาบาลคนหนึ่ง...ซึ่งสิ่งที่กำลังจะพูดต่อไปนี้มิได้ใส่หัวโขนของผู้เยี่ยมเยียนโรงพยาบาลหรือเป็นตัวแทนของใครหรือหน่วยงานใด

...หากแต่ออกมาจากความรู้สึกของผู้ที่ “เป็นเพื่อนผู้เคยประสบความคับข้องใจคล้ายกันมาก่อน” และอยากเป็น “เพื่อนช่วยเพื่อน" เท่าที่ทำได้อย่างแท้จริง

ผู้เขียนรับรู้ได้ถึงความมุ่งมั่นเป็นอย่างมากของผู้นำ

ผู้เขียนรับรู้ได้ถึงความพยายาม ทุ่มเท เสียสละของทีมที่มุมานะตั้งใจทำให้ดีที่สุดในข้อจำกัดของโรงพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นระยะทางที่ห่างไกล การคมนาคมที่ไม่สะดวก หรือแม้ทรัพยากรบุคคลที่ไม่เอื้อต่อการพัฒนา

ผู้เขียนทราบดีว่าทุกท่านเตรียมตัวตั้งใจที่จะนำผลงานที่ภาคภูมิใจเสนอให้ได้รู้ ได้เห็นทุกเรื่อง และอยากได้ยินข้อเสนอแนะมากๆเพราะอยากปรับปรุงแก้ไข แต่ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ข้อเสนอแนะหลายเรื่องไม่ได้ถูกหยิบยก

...แต่ผู้เขียนอยากเรียนให้ท่านทราบว่า หากท่านคิดว่าวันนี้เป็นวันที่ท่านพร้อมที่สุดสำหรับการเยี่ยม ขอให้ท่านคงสิ่งต่างๆที่ท่านมีเหล่านี้ไว้เป็นขั้นต่ำสุดแล้วนำข้อคิดเห็นที่ได้รับวันนี้ไปปรับปรุงและพัฒนาต่อยอดเพิ่มขึ้น เพราะเท่าที่อ่านคำตอบข้อคำถามจากท่าน อ.JJ ว่าท่านเรียนรู้อะไรในวันนี้นั้น...ทีมของท่านอธิบายข้อความที่บ่งบอกว่าเข้าใจแนวคิดคุณภาพแล้ว ท่านเข้าใจวิธีเชื่อมโยงความเสี่ยงที่เกิดสู่ระบบและการบริหารจัดการแล้ว..ดังตัวอย่างระบบความเสี่ยงที่ได้นำเสนอ

...เพียงขอให้ระบบอื่นๆทุกระบบโรงพยาบาลมีวิธีคิดและล้อตามตัวอย่างของระบบบริหารความเสี่ยงดังกล่าว

...ผู้เขียนอยากเรียนท่านว่า คำตอบว่าถูกหรือไม่ เหมาะสมหรือไม่ ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายในวันนี้...หากท่านตอบตนเองได้ว่า “ทำไมท่านจึงจำเป็นต้องปฏิบัติแบบนี้ ทำไมต้องทำงานอิงมาตรฐาน ทำไมต้องเรียนรู้ด้วยกันจากการทำงานในทีม” ด้วยตัวของท่านเอง คำตอบนั้นจะเป็นที่มาของความยั่งยืนในงานคุณภาพโรงพยาบาลของท่านเอง มิใช่มีคุณภาพเพียงเพื่อให้ผู้เยี่ยมได้ดูเพียงได้คะแนนเท่านั้น

...แล้วจะนำข้อสงสัย/ข้อข้องใจที่เพื่อนๆเขียนทิ้งไว้มากมายมาทยอยพูดคุยด้วยนะคะ

ผู้เขียนขอขอบคุณทุกท่านที่ทำให้ได้เกิดการเรียนรู้ร่วมกัน

ขอให้ทุกท่านสนุกกับการทำงานคุณภาพเพื่อผู้ป่วยและผู้คนในชุมชนของท่านค่ะ

จะคอยให้กำลังใจเสมอ

กฤษณา สำเร็จ

หมายเลขบันทึก: 433372เขียนเมื่อ 30 มีนาคม 2011 00:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

ใช่เลยครับต้องตอบตัวเองให้ได้ว่า ทำไม่ถึงต้องทำงานคุณภาพโรงพยาบาล

กลับจากงาน HA ผมชวนทุกคนที่ไปร่วมงานมานั่งคุย ให้ทุกเล่าว่า คิดอย่างไร เห็นอะไร แล้วจะกลับมาทำอะไรในโรงพยาบาล

ล่าสุดประชุมกรรมการลูกจ้าง ทิ้งคำถามให้ทุกคนไปคิดไปหาว่า ...งานคุณภาพคืออะไร โดยไม่ต้องตอบในวันนั้น

ขอบคุณทุกความคิดที่ให้เรียนและพัฒนาตนเอง

เรียนท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ค่ะ

ใหม่ๆก็ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ ว่า "ทำไมต้องทำ ทุกวันนี้ก็ทำงานประจำเหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว..." แต่พอลึกซึ้งถึง "ความเป็นผู้ให้" ในทุกเรื่อง... สุดท้ายก็จะหลงอยู่ในการพัฒนาที่ไม่มีวันหยุด เพราะสนุกที่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น แม้จะไม่ได้ในวันแรก ในครั้งแรก... แต่อย่างน้อยก็ได้ คิดและประลองฝีมือร่วมกัน ค่ะ

ขอบคุณท่านค่ะ

สวัสดีครับพี่ติ๋ว...

คลุกคลีอยู่ในวงการ HA ผ่าน SHA มาพักใหญ่
ตอนแรกไม่ค่อยจะเข้าใจ
แหะ แหะ ตอนนี้ก็ยิ่งไม่เข้าใจ ฮิ ฮิ.... 

น้องหนานเกียรติ น้องรัก

ใครเข้าใจ HA หรือ SHA ได้ถือเป็นมหัศจรรย์ค่ะ... คนส่วนใหญ่เขาก็ไม่เข้าใจกันทั้งนั้นแหละเพราะคนที่ไม่เข้าใจมักถามหาว่าทำไปทำไม เรียกว่าถามหาเป้าหมาย... น้องน่ะเป็นคนส่วนใหญ่ ถูกต้องแล้วค่ะ...เป็นปกติ...

อย่างเราๆเข้าใจคำว่า "คุณภาพ" "งานคุณภาพ" "คนคุณภาพ" ก็พอ... สังเกตว่าพี่ติ๋วใช้คำว่า "เข้าใจ" นั่นหมายถึงเข้าไปในใจคำว่า "คุณภาพจริง"

โดยส่วนตัวแล้วพี่ยังคิดว่า "HA" หรือ "SHA" ก็ยังคือ... เครื่องมือหนึ่งของงานคุณภาพอีกนั่นแหละ

นำมันมาเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ "พวกเรา(ทีม)" ทำงานได้ดีขึ้น... เท่านั้นพอ...

ไง!... ยิ่งไม่เข้าใจมั้ย...

หากยังไม่เข้าใจต้องมานอนไขว่ห้างคุยกันแล้วแหละ... อิอิ

ขอบพระคุณสำหรับคำชี้แนะของอาจารย์ค่ะ ดิฉันค้นหาเนื้อหารพ.แวงน้อยจนเหนื่อยก็หาไม่เจอ เพิ่งมาพบพวกเราอยู่กับอาจารย์ที่นี่เอง ดิฉันเป็นสมาชิกน้อยๆคนนึงใน รพ. ค่ะ และมีความหวังลึกๆอยู่เหมือนกันว่าสิ่งที่อาจารย์ให้ข้อเสนอแนะจะเป็นกำลังใจให้พวกเราชาวแวงน้อยทุกคน ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ

 

สวัสดีคะ คุณ แม่น้ำ

ดีใจค่ะ ที่คุณตามหาจนพบ

เนื่องจากทาง GotoKnow กำลังปรับปรุงระบบค่ะ ทำให้เข้าค้นหายากสักหน่อย แม้แต่เจ้าของบันทึกเองยังคลำมาได้ยากเช่นกันค่ะ

แต่ก็ชื่นชมนะคะที่ตามมาจนพบ

พี่ได้พบและอ่านข้อมูลของ รพ.แวงน้อยที่นี่เพิ่มเติมค่ะ แต่ส่วนที่นำไปประกอบการเข้าเยี่ยมจะถือเอาชุดที่ทางโรงพยาบาลส่งให้ล่าสุดค่ะ

...อย่าลืมบอกพรรคพวกเรื่องการบ้านที่ท่าน อ. JJ มอบหมายไปนะคะ... 2 สัปดาห์หลังการเยี่ยมค่ะ

มีคำถามที่น่าสนใจมากๆหลายคำถาม ในแบบ AAR ค่ะ พี่ว่าจะนำมาทยอยเล่าให้ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันอยู่น่ะค่ะ คอยติดตามนะคะ

ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย โชคดีค่ะ...

เอ ท่านพี่ติ๋ว การโรงพยาบาล มาหรือยัง หนอ

การบ้าน รพ.แวงน้อยกำลังรวบรวมวางแผนร่วมกันอยู่ค่ะ จะส่งวันอังคารที่ 12 เม.ย. ค่ะ (2อาทิตย์พอดีนะคะ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจอีกครั้งนะคะ

ฮาๆๆๆ...ท่านอ.JJ

คุณ "แม่น้ำ" ลูกศิษย์ รพ.แวงน้อยตอบท่านแล้วค่ะ ...อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท