อดีต กับความทรงจำที่ลางเลือน

คววววามเปลี่ยนเป็นเรื่องปกกกกกกกติ

                 อาจารย์ปริญญา ตันสกุล แบ่งคนเราออกเป็น 3 จำพวก พวกแรกคือสามัญชนหรือปุถุชน ตนธรรมดาที่ดำเนินชีวิตตามบริบทของชุมขนและสิ่งแวดล้อมแสวงหาเพื่อการดำเนินชีวิต ไม่มืเล่ห์เหลี่ยม คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น พวกที่ 2 ปัญญาชน พวกนี้แสวงหาความรู้เพื่อยกระดับของตนเอง จิตใต้สำนึกต่ำ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ในตนเองเป็นส่วนใหญ่ พวกที่ 3 วิญญูชน พวกนี้ได้รับการพัฒนาทางจิตใจ ไม่ได้คำนึงถึงฐานความเป็นอยู่ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนนรวม มีจิตใจที่ดี มีความคิด รู้ดี รู้ชั่ว

 

หลังนี้บ้านไม้มีใต้ถุน ที่พักหลบแดดฝน ยามว่าง

                    ชีวิตผมเป็นคนจน มีพี่น้องหลายคน เมื่อเด็กๆเรียกว่าอดมื้อกินมื้อ ก็ว่าได้ บ้านเป็นบ้านไม้ สองชั้น มีบ่อน้ำอยู่ในบ้าน มีถนนลูกร้งกว้างประมาณ 2-3 เมตรผ่านหน้าบ้าน ไม่มีไฟฟ้า ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด บริเวณบ้านมีเงาะพื้นเมือง อยู่ 2 ต้น(ลูกพรวน) มีกระท้อนป่า มีลูกหวาน และหน้าบ้านมีผักหวานบ้านอยู่หลายต้นด้วยกัน ยามเด็กก็เก้บผลไม่พวกนี้กินประทังความหิว อย่างหวังเลยว่าจะได้กินอะไรที่แปลกๆเพราะในสมัยนั้นมันก็ไม่มีอะไรต่ออะไรเหมือนเดี่ยวนี้

เพื่อนที่แสนดี เฝ้าบ้าน

                       คนเราเกิดจากธรรมชาติ อาศัยกินอยู่กับธรรมชาติ อยู่กับป่า อยู่กับน้ำ ใกล้น้ำทำนา ใกล้ป่าทำสวน พึ่งพาซึ่งกันและกัน เมื่อวันเวลาผ่านไปคนเริ่มมากขึ้น คนเริ่มฉลาดขึ้น ความโลภก็มีมากขึ้นธรรมชาติก็ถูกบุกรุกทำลายจนไม่เหลือนอะไรเช่นวันนี้ บ้านเราปีนี้หน้าแล้งไม่มี สงกรานต์จะมีความหมายอะไรในเมื่อฝนตกทุกวัน ทีสำคัญผลไม้ทุกชนิดไม่ติดผล ชาวสวนก็รับกรรมกันไป

หลังนี้เก่าเต็มที 50 กว่าปี

                วันนี้เอาภาพกระท่อม ที่พักที่สวนมาให้ดูกันครับ หลังเล็กนั่นเป็นหลังที่ผมใช้มาหลบร้อน มันที่นอนที่พัที่แสนจะโรแมนติก ไม้องปัดกวาดเช็ดถูแคเอาเสื่อมาปูก็นอนได้แล้ว ยามร้อนก็นอนเย็นสบาย ยามหนาวก็อุ่นดี ก่อกองไฟใถนก็ยังได้ อยู่ใต้ต้นทุเรียน วันดีคืนดีมีทุเรียนตกลงมาตื่นเต้นดีอยู่ ส่วนอยู่หลังเป็นบ้านไม่หลังนี้สร้างมานาน ยกให้คนกรีดยางอยู่ ก็สบายดี อยู่ใต้ร่มเงาของใบยาง

สวนยางพลัดใบ สวนคนอื่น ฮิๆๆ

                  เครื่องอำนวยความสะดวกมีพร้อมสรรพ น้ำประปาต่อสายยางมาจากภูเขาด้านบนสวน ทางรถคอนกรีตเชียวครับ มอเตอร์ไซค์คู่ชีพนันทิดา ซี 700 ไฟฟ้าพร้อมใช้ สะดวกสบายหันไปทางไหนเจอสีเขียว ต้นยาง ต้นทุเรียน ลองกอง หมาอีก 2 ตัว มันก็น่าจะมีความสุข นะครับ ด้านบนขึ้นไปยังมีต้นไม่ใหญ่อีกหลายต้นเก็ยไว้เป็นที่ดูดซับความชื้น....อยากสะท้อนอดีตชีวิตของคนชาวบ้านชาวสวนชาวไร่ชาวนาในชนบท การประกอบอาชีพ ความเป็นอยู่ การสร้างหลักฐานให้กับชีวิต

ของผมนันทิดา  ยามาฮ่าของลูกจ้าง

                     มีคนบอกว่าวิชาชีพของบรรพบุรุษเป็นสิ่งแรกที่ลูกหลานควรเรียนรู้ เช่นลูกชาวนาก็ต้องทำนาเป็น ลูกชาวสวนยางก็ควรจะกรีดยางเป็น ถ้าเราจะบอกเล่าสิ่งเหล่านี้ให้เยาวชนในวันนี้เขาคงนึกภาพไม่ออกจินตนากรไม่ถูก เพราะสิ่งที่เขาเห็นอยู่ในทุกวันนี้เป็นเป็นสิ่งที่พวกปัญญาชนสร้างขึ้นมา พวกสามัญชนตนธรรมดาเช่นเรายากที่จะไขว้คว้า มันเป็นเรียกของกิเลสตัณหา ความโลภ วิญญูชนเขาไม่ทำกัน  มาจากธรรมชาติ วันหนึ่งก็กลับคืนสู่ธรรมชาติ

[หนุ่ม ร้อยเกาะ]

• เราเราแล้ว จำได้ขนาดนี้ก็ยังแจ๋ว อยู่เลย คับ