-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพสีน้ำและปากกา:ในโรงเรียน บ.ว.ยามเย็น 2546 -ปณิธิ)
ใจของคนวนวกผกแปรเปลี่ยน
ดูวนเวียนว่อกแว่กแตกสับสน
ถ้าใจรักโปรดกลับมาอย่ากังวล
มีหลายคนรออยู่สู้ต่อไป
@ใจของคน สับสน ปนเปนัก
เดี๋ยวก็รัก เดี๋ยวก็ลา น่าใจหาย
อย่าลุ่มหลง อย่าลังเล อย่าเสียดาย
รู้ผ่อนคลาย ใจหน่อย ค่อยดีเอง@
ภาพสวยมาก อยากวาดได้ดังนี้บ้าง
คำกวีก็มีความหมายดีมาก
ชอบครับ
สวัสดีครับคุณครูปณิธิ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ภาพสวยมากค่ะชื่นชมฝีมือการวาดค่ะ บทกลอนเพราะมาก
ดีเหมือนกัน ไม่มี ที่สุดขั้ว ดุลย์ในตัว ให้เรามอง ทั้งสองด้าน
เพื่อสู้กับ ปัญหาได้ ใจเบิกบาน มีสิ่งคาน เอาไว้ ยามใจตรม
@@@ทุกทุกสิ่งทุกทุกอย่างต่างมีด้าน
ไว้เพื่อคานความสมดุลย์ให้ชีวิต
ตั้งสติเอาไว้ในดวงจิต
เพื่อให้คิดก่อนพูดและก่อนทำ@@@
งดงามทั้งภาพและกลอนค่ะ
สรรเสริญ สุข ทุกข์ นินทา
ล้วนเกิดมามีให้เห็นเป็นสองด้าน
ไม่มีใดจีรังนิรันดร์กาล
วนเวียนในสังสาร....ชั่วกาลกัลป์
...เหมือนจะถอย กลับไม่ถอย เพราะคอยรัก....
แม้นถูกหัก ถูกขังกัก ถูกผลักใส
เฉกพระจันทร์ ขับกล่อม พักผ่อนใจ
แตะมือให้ ตะวันเช้า ตราบเนานาน...
ขอบคุณบทกลอนของ ทิมดาบ ครับผม
ปณิธิ ภูศรีเทศ