ต้มเหล้าข้าวโพด : กิจกรรมการเก็บข้อมูลนักวิจัยคนจน


พ่อเฒ่าสั่งให้ อะซาผะ เอานักวิจัย ไปเก็บ - - - ฮา

พ่อเฒ่ายี่หริผะ บอกให้ อะซาผะ มาแจ้งให้ผมว่า พรุ่งนี้เช้าจะพาไปเก็บสมุนไพรที่ลีซูใช้ต้มเหล้าในป่าลึก

 

ผมตื่นเต้นยิ่งนัก นอกจากจะได้ไปแอ่วดอยแล้ว ยังได้มีโอกาสเรียนรู้เรื่องสมุนไพรลีซู โดยเฉพาะสมุนไพรที่ใช้ประกอบการต้มเหล้าอีก

ผมเตรียมตัวทันทีที่อะซาผะแจ้งตั้งแต่แรก เพราะต้องออมแรงไว้เดินป่า เตรียมอุปกรณ์ยังชีพที่จำเป็น และเตรียมร่างกายโดยการพักผ่อน เพราะคนบนดอยเดินป่าทนและมีแรงอึดมากกว่าเรานัก...ถึงเป็นพ่อเฒ่าอายุมากก็เถอะ

เช้าวันนั้นผมแบกเป้ใบเดิม วิ่งตามพ่อเฒ่าเข้าป่าไป คนในหมู่บ้านทักทาย ถามตลอดทางว่าผมจะไปไหนหรือ...?

เดิน เดิน และก็เดิน เมื่อไหร่จะถึงสักทีละพ่อเฒ่า...(เสียงขอความเห็นใจจากผม...เบา เบา) พ่อเฒ่าปลอบใจว่า อีกนิดก็จะถึงแล้ว...นิดเดียว..

กว่าจะถึง...ฮึ่ม!!! นี่ นิดเดียว นะครับพ่อเฒ่า

สมุนไพรที่พ่อเฒ่าเก็บ ใส่ย่ามมีหลายๆชนิด หน้าตาแปลกๆ ผมบันทึกรายละเอียดแทบไม่ทัน สมุนไพรเหล่านี้หายาก ต้องไปเก็บในป่าลึก ที่อากาศค่อนข้างเย็น

ว่าด้วยเรื่อง ยี่เพอะ (เหล้าป่า) ลีซู ชาวลีซูจะให้ความสำคัญในการต้มเหล้ามาก พิถีพิถันในการเลือกวัตถุดิบ ที่ประกอบด้วยสมุนไพรหลากชนิด ที่นำไปผสมกับแป้งเหล้า ใช้ข้าวโพดเป็นวัตถุดิบที่สำคัญ เรียกว่า คื่อซายี่เพอะ หรือ เหล้าข้าวโพดนั่นเอง น้ำใสๆเหมือนตาตั๊กแตนเลยทีเดียว

เหล้า  เป็นเครื่องดื่มที่ชาวลีซูต้องมีติดบ้าน ใช้ในการทำพิธีเลี้ยงผี และต้อนรับแขกพิเศษ รสชาติบาดคอเสียเหลือเกิน ชาวลีซูถือกันว่า ใครต้มเหล้าได้ รสชาติดี คือ ฝีมือของลูกผู้ชาย

พ่อเฒ่ายี่หริผะ เป็นหมอสมุนไพร(แนซึซือซู) ที่ขึ้นชื่อ รสชาติเหล้าที่สุดยอดในแดนดอยแห่งนี้

ไม่กี่วันผมมาอยู่ที่บ้านพ่อเฒ่า ช่วยสุมฟืนต้มเหล้าข้าวโพด อย่างสนุกสนาน ได้คุยกับพ่อเฒ่าไปด้วย (พ่อเฒ๋ารักเอ็นดูผม เหมือนลูกหลาน) ก็เลยเล่าเคล็ดลับ ให้อย่างไม่ปิดบัง

เอ้า...ลองชิมนะ  พ่อเฒ่ายก จอกไม้ไผ่ให้ผมชิมเหล้าข้าวโพดของแกเรื่อยๆ ๑ จอก ๒ จอก....

เอาอีก...นั่นหละ... พ่อเฒ่าเชียร์ตอนที่ผมยกจอกดื่มอย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้เสียงผมคงอ้อแอ้เต็มทนแล้ว หยุดไม่ได้...ครับ ท่านผู้ชม!!!!

พ่อเฒ่ากับหนุ่มนักวิจัยคนจน คุยกันสนุกสนาน(เพราะฤทธิ์เหล้าข้าวโพดของแกแน่..ๆ   

ข้อมง ข้อมูลไม่สนใจแล้ว...กรึ๊บ)

พ่อเฒ่า ผมไม่ไหวแล้วครับ....อ๊วก

(พ่อเฒ่าสั่งให้ อะซาผะ เอานักวิจัย ไปเก็บ  - - - ฮา)

** อาซาผะ เป็นชื่อของลูกชายพ่อเฒ่า
หมายเลขบันทึก: 43065เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2006 09:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

just visiting your researching life...looks interesting to understand living skills in a tribal community....

I am very impressed in your motivation of working with all tribal people. This is such a precious evidence for your research in a further development of herble medicine in a local community. 

Nice story ....I feel relaxing from here in Perth and passing best wishes to you at there krab.  

อาจารย์ Pop 

ก็พยายามเขียนเรื่องให้มันสนุกๆ ครับ  บางทีงานวิชาการจะเขียนให้ซีเรียส เดี๋ยวจะเสียบรรยากาศของการเรียนรู้

ซึ่งงานวิชาการของผมในชีวิตจริงก็สนุกสนานครับผม

หากบันทึกของผมให้อาจารย์สนุก ผ่อนคลายก็ยินดีและดีใจ ครับผม

ขอบคุณครับ

 

  • อ่านแล้วได้บรรกาศดีมากครับ
  • คงมีอะไรดีๆ อีกมากที่อยู่นอกกรอบการการเก็บข้อมูลงานวิจัย  แต่ทุกเรื่องสามารถเขียนเป็นงานวิจัยได้ (วิจัยในวิถีชีวิต)
  • ขอส่งแรงใจมาให้ครับ

พี่สิงห์ป่าสัก

วันนี้ได้มาอ่านบันทึกเก่าๆของผม

- - - -

งานสนาม ที่เราทำงานอยู่ มีสิ่งที่เราพบเห็น และเจอข้างทางเยอะแยะ ขึ้นอยู่กับว่าจะนำเสนอแบบไหนนะครับ 

อยากให้งานวิชาการเป็นงานสนุกๆครับ ซึ่งหลายๆคนบอกว่ามันเครียดไปหน่อย...

ขอบคุณครับ สำหรับแรงใจ...(มีพลังขึ้นเยอะเลยครับ)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท