เยี่ยมพระธรรมจาริกภาคสนาม 4: อาศรมธรรมจาริกบ้านผาปูน อมก๋อย
ในที่สุดทั้งคณะได้โยกเยกๆทยอยกันมาถึงอาศรมธรรมจาริกบ้านผาปูน จอดรถตามระเบียบจนครบ ที่ทางแคบไปถนัดตา เนื่องจากคณะเราไปช้ากว่ากำหนด ก็เลยไม่ได้ลงไปเดินดูสภาพรอบๆ รวมทั้งโรงเรียนที่ต้องเดินลงไปข้างล่าง ชาวบ้าน (ชาวเขา) ทยอยมาเพิ่มเรื่อยๆ พอลงจากรถก็ทักทายกัน เพราะส่วนมากเคยพบกันแล้ว
อาศรมพระธรรมจาริกบ้านผาปูน เริ่มก่อตั้ง ตั้งแต่วันที่ 29 เมษายน 2537 โดยได้รับการสนับสนุนจากโครงการพระธรรมจาริกส่วนภูมิภาค วัดศรีโสดา เชียงใหม่ และได้แต่งตั้งให้เป็นศูนย์อบรมศีลธรรมและส่งเสริมพระพุทธศาสนาบนพื้นที่สูง เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2538
นักศึกษากลุ่มสตรีชาวเขาที่ตอนนี้เรียนที่แม่โจ้มาให้การต้อนรับ คนเสื้อเขียวคืออจ.ประกิตตา เธอสอนที่โครงการพัฒนาสตรีชาวเขา ลูกศิษย์สาวเรียกแม่กันทุกคน
เจ้าอาศรมซึ่งท่านบอกว่าท่านเป็นกะเหรี่ยงโป และที่บริเวณนี้เป็นกลุ่มกะเหรี่ยงโป
พระ เณรนั่งประจำศาลาเรียบร้อยรอประมาณ 50 กว่ารูป (มาจากอาศรมต่างๆที่ไกลออกไป) คณะพระผู้ใหญ่ทักทายกลุ่มพระธรรมจาริก
พระธรรมจาริกและครูพระจากอาศรมต่างๆ เณรน้อยชาวเขา
ชาวเราก็จัดการรื้อของตั้งแผงเตรียมของแจก มีนักศึกษากลุ่มสตรีชาวเขาจากแม่โจ้ที่ถูกฝึกอบรมมาแล้วกับคุณครูประกิตตามาช่วยกันหลายสิบคน ซึ่งตลอดเส้นทางครั้งนี้คณะของคุณครูประกิตตาและครอบครัวได้ให้การดูแลด้านอาหารแก่คณะสงฆ์และทุกคนอย่างดียิ่ง และพระอาจารย์ได้แนะนำให้เราได้รู้จักและบอกว่าคอมพิวเตอร์หลายตัวเมื่อปีที่แล้วที่ให้ไปนั้น ได้นำไปให้ที่โรงเรียนสอนกลุ่มสตรีชาวเขาที่เธอสอน/ดูแลเด็กๆชาวเขา
ระหว่างท่านทำวัตรเย็นเราได้เดินรอบๆดูบริเวณ เห็นมีการกางเตนท์ของนศ.ที่เตรียมมาช่วยงาน และเผื่อมาถึงชาวเรา แต่เราและคณะส่วนมากเตรียมถุงนอนและเตนท์มาเองแล้ว เพราะตรวจสอบอุณหภูมิแล้วว่า 4-10 องศาเซลเซียส ชาวเขาทยอยมาเพิ่มเรื่อยๆ และตั้งแถวคอย
หลังจากเจ้าคณะภาค16 ให้โอวาท นำสวดมนต์ทำวัตรเย็น ถวายผ้าป่า แล้วก็เป็นรายการแจกของ
ถวายผ้าป่าแก่พระธรรมจาริก
ซึ่งได้มีครูจากโรงเรียนบ้านผาปูนได้พาเด็กๆชาวเขามาเข้าแถวรับของแจก เป็นตุ๊กตา ขนม ส่วนผู้ใหญ่ให้ผ้าห่ม เสื้อ แจกก็ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง
ทยอยเข้าแถว รับขนม ตุ๊กตา เงินกินขนม สมุด เครื่องเขียน
เจ้าคณะภาค16 และคณะร่วมกันแจกๆๆๆ ปลื้มใจกันทั้งคนให้ คนรับ และคนเชียร์
หนูนอยเสื้อชมพู กระโปรงเหลืองชื่อแอนนี่ โชดดีที่ได้ตุ๊กตากระต่ายตัวใหญ่กว่าเพื่อน
ของเตรียมให้พระธรรมจาริกที่นี่ คุณครูถวายรายงานผลการดำเนินงานของโรงเรียน
หลังจากนี้ทุกคนจึงทยอยทานอาหาร อาบน้ำที่เย็นเหมือนน้ำในตู้เย็น (งานนี้ตัวใครตัวมัน ใครใคร่อาบ อาบ ใครหนาวมาก เงียบๆไม่อาบ หุ หุ) ได้กางเตนท์นอน/จำวัดไกล้ห้าทุ่ม
สวัสดีค่ะ
ตามมาชื่นใจเช่นเดียวกับอาจารย์ขจิตค่ะ
เรื่องอากาศหนาวเย็น...สัมผัสมาแล้วที่เปียงซ้อค่ะ คงเช่นเดียวกัน
สาธุบุญเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
อจ.มาล้วงถามความลับ เลยตอบไม่ได้ บอกได้เพียงว่า
ใครหนาวมาก เงียบๆไม่อาบ หุ หุ :) :)
สวัสดีค่ะ ครูคิม
ขอบคุณค่ะ ที่มาให้กำลังใจ และร่วมอนุโมทนาบุญกันเสมอ
ไปเริ่มตั้งแต่ต้นทางแล้วตามคณะมาเรื่อยจนถึงตอนนี้ค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยอีกครั้งนะคะ
การเดินทางเช่นนี้ทำให้พบเห็นอะไรหลายอย่าง ได้เห็นชีวิตดีค่ะ อะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบก็ได้พบทั้งดีและไม่ดี ซึ่งที่ดีอาจมากกว่าอยู่แล้ว แต่สิ่งไม่ถูกใจก็ถือว่าดีที่เกิดขึ้นทำให้เราได้เรียนรู้ เป็นบททดสอบใช่มั้ยคะ^___^
สวัสดีค่ะ
เห็นความเสียสละและอดทนของพระธรรมจาริกอย่างมาก ที่สละความสุขสบายส่วนตัว มาทุ่มเทพลังกายและใจให้พี่น้องผู้อยู่ห่างไกล ผู้ซึ่งไม่มีโอกาสสัมผัสถึงความสะดวกสบายเหมือนเรา ๆ ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น ให้มีการศึกษาเพื่อจะได้พัฒนาตน ชุมชน หมู่บ้านและแผ่นดินเกิด
บางที่ก็สะท้อนมามองตัวเองว่าเรามีชีวิตที่สบายกว่ามากนัก หากจะทำอะไรที่ช่วยสนับสนุนท่านได้ ก็อยากจะเป็นธุระให้มากกว่านี้ค่ะ
ขอบคุณที่มาร่วมอนุโมทนาบุญค่ะ :)
ขอขอบพระคุณที่มาแจกของให้นักเรียนและชาวบ้านนะคะ วันนั้นยังจำได้ว่าพระอาจารย์ท่านมอบหมูทอด และยังมีท่านผู้ใหญ่ใจดี มอบปลากระป๋องและขนมให้ประทับใจมากๆ ค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้ง จากครูขวัญ ครูโรเรียนบ้านผาปูนค่ะ
ขอขอบพระคุณที่มาแจกของให้นักเรียนและชาวบ้านนะคะ วันนั้นยังจำได้ว่าพระอาจารย์ท่านมอบหมูทอด และยังมีท่านผู้ใหญ่ใจดี มอบปลากระป๋องและขนมให้ประทับใจมากๆ ค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้ง จากครูขวัญ ครูโรเรียนบ้านผาปูนค่ะ