ผมห่างหายจาก Gotoknow ไปเสียนาน
แต่ก็คิดถึงอยู่เรื่อยๆ (แก้ตัว ๑) มีภารกิจเรียนหนังสือ (แก้ตัว ๒) และทำงาน (แก้ตัว ๓)
การเรียนรัฐประศาสนาศาตร์ เป็นวิชาที่กว้างดีมาก ได้เรียนเกี่ยวกับระบบสังคมไทย จึงเข้าใจคำว่าไพร่ (ที่จริงยกเลิกหมดไปแล้วเป็นทางการตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๕) สังคมอุปถัมภ์ แล้วมาเรียนเกี่ยวกับระบบการเมืองไทย ทำให้ทราบว่าอำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชน (แต่เราไม่ได้ใช้) เรียนระบบเศรษฐกิจมหภาค ทำให้รู้ว่ารัฐบาลไทยไม่ยอมทำให้คนไทยรวยเสียที แต่การเรียนมักจะเรียนจุดอ่อน เรียนไปก็นึกตำหนิรัฐบาลไป แต่ก็ฉุกคิดว่าที่จริงคนมาเป็นรัฐบาลก็คงไม่ฉลาดน้อย แต่น่าจะมีเหตุที่ทำให้ไม่อาจสร้างความก้าวหน้าและความเป็นดีอยู่ดีให้แก่ประชาชนส่วนใหญ่ได้
ได้รู้ข้อจำกัดของระบบเศรษฐศาสตร์ว่าดำเนินการบนสมมุติฐานที่ไม่เป็นความจริงหลายอย่าง เช่นคนแต่ละคนมีเหตุมีผล แต่ความจริงคนไม่มีเหตุผล คนโลภมีมาก จึงสร้างความยากลำบากให้แก่คนส่วนใหญ่
ชอบเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกัน มีน้ำใจไมตรีให้แก่กันมากมาย ช่วยกันเรียนช่วยกันอัดเทป (แต่ไม่ได้ฟัง) แม้ว่าเราจะเปลี่ยนหัวหน้าชั้นมาสามคนแล้ว ผมรอดตัวมาได้หวุดหวิดทุกทีไป อิอิ มีกิจกรรมร่วมมากมายซึ่งตั้งอยู่บนสมมุติฐานว่าเอานักศึกษาต่างที่กัน มารในงานเดียวกันแล้วจะได้รู้จักกัน (ซึ่งไม่เกิดผล) และเอานักศึกษาที่เดียวกันไปร่วมกิจกรรมกัน จะได้เกิดความสัมพันธ์ดีขึ้น (ได้ผล)
แล้วจะมาเล่าใหม่นะครับ
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจค่ะคุณหมอ สู้ ๆ ๆ ๆ นะคะ
ขอให้คุณหมอได้เป็นหัวหน้าชั้นบ้างค่ะ
สวัสดีค่ะ..