ลีลาชีวิตแห่งดวงดาว-4
ลีลาชีวิตแห่งดวงดาว-4
โสภณ เปียสนิท
...........................
เธอยิ้มกว้าง “อากาศดี มหาวิทยาลัยดี ที่พักดี มีแฟนดี” “แสดงว่าประทับใจ” “ใช่ค่ะ อาจารย์” “เล่าไปซิ น่าสนใจ” “เรื่องไหนค่ะ” “เอาเฉพาะที่อยากเล่าแล้วกัน” “หนูชอบบรรยากาศที่โน่นมาก” “อยู่กี่ปี” ผมถามทั้งที่พอเดาเวลาได้ “สองปีกว่าค่ะ” “ก็น่าจะมีความสุขดี” “ดีมาก แฟนพาไปเที่ยวหลายแห่งเลย” “ดีแล้ว ความรักสวยงาม” “ค่ะ สวยงาม แต่ไม่คงทน” “อ้าว หมายความว่า....” “หลังจากจบปอโทแล้ว ก็ดูว่ามันจืดจาง” “อย่างไร” “เขาไม่ตาม ไม่ค่อยถาม ไม่ง้อ” ผมเริ่มรู้สึกแปลกแปร่งในความรักของเธอ
ในใจสงสัยชีวิตช่วงเรียนระดับมัธยมของเธอ “แล้วตอนมัธยมไม่มีความรักหรือ” เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ในแววตาของเธอ สมตามคำที่กล่าวไว้ว่า “ดวงตาเป็นหน้าต่างของดวงใจ ดวงตาเป็นเช่นไร ดวงใจก็เป็นเช่นนั้น” “มีซิค่ะ แต่มันเป็นความรักแบบเด็ก พั๊พพี่เลิฟ ไม่จีรัง” “เล่าไปหน่อย ถ้าเล่าได้” “มีชายหนุ่มชายแก่มารักหนูหลายคน” “แล้วเธอไม่รักเขาหรือ” “ไม่อยากจะเรียกว่ารัก” “มันยังไง” “ก็แค่คุยกัน ไปเที่ยวกัน ดูหนัง ทานข้าว สนุกดี”
เธอเห็นเรื่องราวแบบนี้เป็นความสนุก “รถไฟไม่ชนกันบ้างหรือ” “โห ไม่เว้นแต่ละวัน ต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมสับราง หลบๆ ซ่อนๆ” ผมมองเธอนิ่งๆ นึกเป็นห่วงว่า การล้อเล่นกับความรักในวัยสาวหนุ่มเป็นอันตราย “รู้เปล่าว่า ทำเช่นนั้นไม่ค่อยดีนัก” “รู้ค่ะ แต่ว่ามันเหมือนเป็นรสชาติของชีวิต” “ระวังตัวให้ดีด้วย ชีวิตเดินไปตามหลักกรรม” “หมายความว่าอย่างไรคะ” “หมายความว่า อย่าประมาท” เธอทำหน้างุนงง ไม่เข้าใจว่าผมหมายถึงอะไร
นั่งนิ่งเหม่อมองสายน้ำแควใหญ่ไหลล่อง ใจคนก็เหมือนน้ำมีปกติไหลลงสู่ที่ต่ำเสมอ รู้สึกเป็นห่วงว่า เธอล้อเล่นกับชีวิตมากเกินไปหรือเปล่า เธอแปลกใจว่า เหตุใดผมเงียบไป “ไม่เป็นไรหรอก อาจารย์ หนูมีความสุขดี” “ระวังหน่อยแล้วกัน แล้วใครส่งเรียน” ผมเปลี่ยนเรื่องกะทันหัน “แม่และแควนๆ” เธอเจตนาพูดคำเพี้ยนไปนิดหน่อย “แล้วแม่เป็นอย่างไรบ้าง” “แม่สบายดี ตามประสาคนแก่”
.......................................................................................................
ความเห็น (16)
เห็นความรักเป็นเรื่องเล่นๆนะ สมัยนี้เด็กๆมัธยม ยิ่งแล้วใหญ่ปล่อยตนเองไม่รู้จักรักตัวเอง
ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ค่ะ
- รออ่านต่อตอนต่อไปนะคะครู....
สวัสดีท่านอาจารย์ มาทักทายยามค่ำ
เรียนคุณนิภาครับ
เมื่อความรักถักทออย่าล้อเล่น
อย่ามองเห็นรักร้างแค่ทางผ่าน
คราวที่รักร้างราคราร้าวราน
ทรมานนานยาวปวดร้าวใจ
เรียนครูนายครับ
โลกนี้ยิ่งจริงแท้คือแปรเปลี่ยน
วันหมุนเวียนตามวัยไม่คืนหลัง
ถึงอย่างไรโลกนี้ไม่จีรัง
ไม่อยากหวังวันเก่าให้เศร้าใจ
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
ดอกอะไรครับที่นำมาให้ดู
ดอกพยอมหรือ ไม่รู้จักเลย
ตอนนี้ดวงดาวของผม อยู่ระหว่างการทำใจ
คาดว่า กาลเวลาอาจรักษาใจเธอให้เป็นสุขได้
สวัสดีค่ะ
แวะมาเป็นแควน ๆ ประจำบล็อกค่ะ
เรียนคุณมะเดื่อครับ
เป็นดอกหรือผลของอะไรครับ
รูปทรงคล้ายๆ ดอกบัว
ช่างน่างงงันจริง
เรียนครูคิมครับ
อ่านหนังสืออีกเมื่อใดก็นำเสนอแง่มุมไว้เรื่อยๆ นะครับ
เป็นการช่วยเหลือกัน ส่งเสริมการอ่าน
เมื่อก่อน "ต่วยตูน" มีชื่อเรื่อง "บันทึกถึงนักอ่าน" โดยคุณ ทัศน์ทรง ชมภูมิ่ง (ถ้าผมจำไม่ผิด)
ชีวิตลิขิตได้หรือไม่หนอ
หรือต้องรอชะตากรรมนำทางส่ง
จะเดินหน้าหรือมาหลังยังงงงง
หรือต้องปลงจึงจะตรงไม่หลงทาง
“แม่สบายดี ตามประสาคนแก่” ใคร่ขอแปลส่วนนี้ที่อยากได้
เรื่องของแฟนเสียงดังพูดตั้งใจ เรื่องของแม่แล้วไงอะไรกัน
เรื่องของแม่ยิ่งใหญ่ใคร่พูดถึง แม่เป็นหนึ่งกว่าทุกเรื่องเนื่องฉะนั้น
หากทุกคนคิดได้ในเร็วพลัน แม่เท่านั้นสำคัญสุดฉุดให้มอง
ทำอะไรให้แม่บ้างใคร่อยากรู้ ได้คอยดูอยู่อย่างไรให้สนอง
กินอิ่มดีมีสุขไหมให้ลูกมอง มั่นสอดส่องความสุขแม่ลูกแลดู
เรียนคุณยายครับ
เมื่อสักครู่ เห็นที่คุณยายเล่าเรื่องอีนางอีกแล้ว
เดี๋ยวจะตามไปอ่านครับ อีนางน้อยนี่ช่างน่าสนใจเสียจริง
กว่าจะพ้นทุ่งข้าวมาเป็นดาวพยาบาล อิอิ
เรียนคุณวิโรจน์ครับ
ขอบคุณที่แวะมา
และบทกวีอันไพเราะมาฝากไว้ ณ ที่แห่งนี้ด้วย
กับหนุ่มสาวสมัยนี้เค้าคิดว่า "มีโอกาส" ก็รีบตักตวงเข้าไว้
บางทีน่าจะเรียกว่า "ประมาท" ก็คงไม่ผิดนักนะครับ
เรียนคุณขวัญชัยครับ
จริงดังที่ว่ามา หลายคนพลาดพลั้งจนไม่อาจกู้คืน
แต่ว่าน้องดาวดีหน่อย ยังได้คิดไม่ทำลายเด็ก
ไม่อย่างนั้น หนักกว่าเดิมแน่