ในวิถีของการปลูกพืชเชิงเดี่ยว(ข้าวลูกผสม)เกษตรกรจะต้องใช้เทคโนโลยี และปัจจัยการผลิตของ บรรษัท คือ เมล็ดพันธุ์ รวมไปถึงปุ๋ยเคมีสารเคมีกำจัดศัตรูพืช และเครื่องจักรกล เมื่อเริ่มลงทุนจึงต้องกู้ เงิน หรือขอสินเชื่อมาลงทุนโดยมีหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้อง ให้สินเชื่อในรูปแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นปุ๋ยเคมี สารเคมี หรือเงินทุน ซึ่งหน่อยงานของรัฐนี้จะไปสัมพันธ์กับบรรษัทผู้ผลิต เพื่อนำปัจจัยต่างๆเช่น ปุ๋ย หรือสารเคมีฯมาให้เกษตรกรในรูปแบบสินเชื่อ เมื่อเกษตรกรปลูกพืชและเก็บเกี่ยวผลผลิตไปขาย ก็จะต้องนำเงินมาใช้หนี้ที่กู้มาลงทุน ครั้นถึงฤดูการผลิตครั้งต่อไป เกษตรกรก็ต้องเริ่มต้นด้วยการขอสินเชื่อ เพื่อซื้อปัจจัยการผลิตเช่นเดิม เพราะปัจจัยการผลิตไม่ได้เป็นของเกษตรกร การปลูกพืชเชิงเดี่ยวเป็นการผลิตที่ต้องใช้เงินเพื่อเริ่มวงจร จึงกลายเป็นวัฏจักรการผูกขาดทางการผลิตที่เกษตรกรไม่สามารถเรียกร้องได้เลย
ไม่มีความเห็น