บ้านห้องแถว...ทางเลือกใหม่ของใคร ?
สังเกตเห็นหรือไม่ว่า ทุกวันนี้มีบ้านห้องแถวผุดขึ้นมากตามย่านชุมชนชานเมืองและ 2 ข้างทางถนนสายหลัก อะไรเป็นเหตุให้เกิดปรากฎการณ์นี้ ?
ถ้าตอบแบบสั้น ๆ ง่าย ๆ คำตอบคงจะออกมาทำนองว่า เจ้าของที่ดินแถวนั้นมองเห็นลู่ทางที่จะทำรายได้จากการเก็บค่าเช่าโดยดูจากรายอื่น ๆ ที่สร้างไปก่อนแล้ว เล็งเห็นช่องทางร่ำรวยจึงตัดสินใจลงทุนเปิดบ้าง
แต่ถ้าคิดใคร่ครวญให้ลึกไปอีกสักนิดจะได้คำตอบว่า มีกลุ่มลูกค้าจำนวนมากที่พร้อมจะเข้าใช้บริการบ้านห้องแถวยอมจ่ายเงินจำนวนหนึ่งซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับทางเลือกอื่นพบว่าถูกกว่า สะดวกกว่าจึงเข้าใช้บริการ
ถึงตรงนี้เราจะเห็นความแตกต่างระหว่างกลุ่มลูกค้า ผู้เขียนมองว่าผู้ที่เช่าบ้านห้องแถวอยู่มีตั้งแต่ครอบครัวที่เข้ามาทำงานในเมือง เป็นลูกจ้างในหน่วยงาน ห้าง/ร้าน/บริษัท เป็นแรงงานรับจ้างในตลาด ในโรงงาน บางคนทำงานอิสระขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง มาขายล็อตเตอรี่ มาเปิดท้ายขายของในรูปแบบแผงลอย 2 ข้างถนน บ้านห้องแถวบางหลังมีลูกค้าเป็นแรงงานพม่ามาอยู่รวมกันอย่างแออัดเพื่อทำงานหารายได้เลี้ยงชีวิตตนเองและครอบครัว
บ้านห้องแถวใกล้ ๆ สถานศึกษาจะมีนักเรียนมัธยมและอาชีวะที่พ่อแม่ส่งมาเรียนในเมืองมาเช่าอยู่รวมกัน และมักจะมีปัญหาการมั่วสุมทำในสิ่งที่ไม่ดีไม่งามตามมา
ระยะหลังสังเกตเห็นว่า บ้านห้องแถวไม่ได้กระจุกตัวอยู่แต่เฉพาะในตัวอำเภอเท่านั้น แต่ในย่านชุมชนของตำบลต่าง ๆ ผุดขึ้นมาก เป็นกระแสใหม่หรือที่เรียกว่า เทร็นด์ (Trend) ก็คงจะได้ มีลักษณะของลูกค้าแตกต่างออกไป คือ มักจะเป็นครอบครัวใหม่ ผัวหนุ่ม-เมียสาว แยกออกมาจากครัวเรือนของพ่อแม่ที่อยู่ในสวนทำการเกษตรมาอยู่กันเอง มาหากินจากการทำงานรับจ้าง ค้าขายเล็ก ๆ น้อย ๆ ดิ้นรนกันไปตามหนทางที่พอจะไขว่คว้าหามาได้เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในครอบครัว โดยเฉพาะลูกเล็กที่เพิ่งคลอดออกมา
คนหนุ่มสาวเหล่านี้ปฏิเสธการทำงานในสวนเหมือนคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ แล้วมาเลือกอยู่กับความสะดวกสบายของสังคมเมืองอย่างนั้นใช่ไหม ? หรือเขาไม่มีทางเลือกกันแน่ เพราะที่สวนของพ่อแม่ตอนนี้จำนองอยู่กับ ธกส. หรือไม่ก็เอาเอกสารสิทธิ์ไปเป็นหลักประกันเงินกู้อยู่ที่นายทุน หนี้ที่เอามาใช้เป็นทุนเพาะปลูกพืชเศรษฐกิจ มาต่อเติมปลูกสร้างบ้านใหม่ วันนี้นอกจากจะไม่ลดลงแล้วยังเพิ่มตัวเลขสูงขึ้นจากดอกเบี้ยทบต้นทุก ๆ เดือน เงินที่จะใช้เพื่อขยับขยายที่อยู่อาศัยเดิมเพิ่มเอาจากวงเงินกู้ทำไม่ได้แล้ว ตอนนี้นอนกลุ้มใจ ฝันร้ายอยู่ทุกค่ำคืนว่าที่ดินที่มีอยู่จะหลุดจากมือไปเป็นของนายทุน ความเครียด ความอึดอัด หาเงินมาใช้ไม่พอกับรายจ่ายหาทางออกไม่ได้จึงมักจะจบวันแต่ละวันที่อาการเมามายจากการดื่มเหล้า แล้วทะเลาะเบาะแว้งกันเอง จบลงด้วยการกดดันให้ครอบครัวของลูก ๆ แยกไปอยู่บ้านห้องแถว ไปหาทางเอาเองดิ้นรนกันไปเดือนต่อเดือน
สำหรับผู้เขียนเห็นว่า การผุดขึ้นมากของบ้านห้องแถวเป็นหนึ่งในสัญญาณเตือนภัยทางสังคมที่ทวีความซับซ้อนของปัญหาให้ต้องหันมามองกันใหม่ด้วยใจที่ใคร่ครวญ
นี่ยังไม่ได้พูดถึง ห้องพัก 24 ชม. ที่ผุดขึ้นมากเช่นกัน.
ความเห็น (1)
เรียน คุณไอศูรย์ ผมน้องใหม่เพิ่งนำเสนอแนวคิด ผ่านเว็บ
http://www.nature-dhama.ob.tc ฝากข้อคิดเห็นให้ผมบ้างเป็นพระคุณยิ่ง