๖๔.ภาพจริงอันงดงามที่เปียงซ้อ


            กิจกรรมเริ่มต้นที่การเตรียมความพร้อมของนักเรียนโดยการฝึกสมาธิ “เกมโหด”  เป็นเครื่องมือการนับเลขของนักเรียน  ยังพบความปั่นปวนไร้ระเบียบวินัยพอสมควร  ตามประสาของนักเรียนวัยนี้  ผลการจัดกิจกรรมผ่านไป ๓๐ นาทีปรากฏว่า “นักเรียนยังไม่สามารถนับเลข ๑ – ๑๐๐  ได้”  จึงพักไว้ก่อน 

           สาเหตุที่นักเรียนนับเลขไม่ได้เนื่องจากนักเรียนยังไม่มีสมาธิ  ตื่นเต้น  หัวเราะเพื่อนที่นับผิด  บางคนนับช้า  บางคนนับเบา ๆ  บางคนตะโกนหรือสะกิดบอกเพื่อน  ทำให้เพื่อนสับสนไปด้วย และยังไม่คุ้นเคยกับวิทยากร นักเรียนหลายคนไม่เคยนับเลขผิดเลย  แต่หลายคนยังผิดซ้ำซาก

            การแบ่งกลุ่มโดยครูเมธ์ใช้กิจกรรมเกม   ได้กลุ่มนักเรียนจำนวน  ๕ กลุ่ม ๆ ละ ๘ คน  คละกันระหว่างนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ และ ๒ มีครูประจำ ๑ ท่าน แต่ละกลุ่มต้องเรียนรู้ “ขั้นนำของทักษะการตั้งคำถาม”  โดยหนานเกียรติและท่านวอญ่า  จัดกิจกรรมให้นักเรียนไปสัมภาษณ์ครูประจำกลุ่มในเวลา ๓๐ นาที

           นักเรียนได้เล่นเกมโหดอีกครั้งหนึ่ง  สังเกตว่านักเรียนมีพฤติกรรมค่อนข้างเงียบลงกว่าครั้งแรกใช้เวลาอีก ๓๐ นาที  ทีแรกเข้าใจว่าผ่านแล้ว ปรากฏว่าน้องออโต้  หลานชายอายุ ๘ ขวบที่ติดตามไปด้วยประท้วงว่า “คุณครูเมธ์ครับไม่มีการนับเลข ๙๘  ข้ามไป ๙๙ เลยครับ

           ภายหลังจึงให้นักเรียนถอดบทเรียนร่วมกันว่า “ทำไมจึงนับเลขไม่จบ”  นักเรียนได้แสดงความคิดเห็นและสรุปว่า “ขอนับใหม่”  โดยจะต้องมีพฤติกรรม “ไม่ส่งเสียงดัง  นับในใจตามเพื่อน  ไม่สะกิดบอก ไม่หัวเราะเยาะเพื่อน  นับเสียงดังให้เพื่อนทั้งกลุ่มได้ยิน  และมีสมาธิ”  นักเรียนจึงนับอีกครั้งภายใน ๑๗ นาที

           ระหว่างกิจกรรมจะมีการแจกรางวัลให้แก่นักเรียนที่มีความสามารถในการกล้าแสดงออก  รางวัลได้แก่เสื้อกันหนาว เป้ใส่หนังสือ เต้นท์  ถุงนอน ผ้าห่ม  ผ้าเช็ดตัว  ผ้าขนหนู  สมุด ปากกา  ตุ๊กตา  เสื้อยืด  ปฏิทิน  ขนม  ฯลฯ  ทำให้นักเรียนมีความมั่นใจในการกล้าแสดงออกมากขึ้น  รางวัลที่จัดให้มีทั้งรางวัลเดี่ยวและรางวัลกลุ่ม

           นักเรียนมีความสนใจเรียนรู้ “ทักษะการตั้งคำถาม”  มากมีการจดบันทึก ไม่แสดงอาการเบื่อหน่ายหรือหาวนอน  ใฝ่เรียนใฝ่รู้และสามารถถามในเรื่องที่สงสัย  ร่วมกิจกรรมอย่างมีความสุข  และนัดหมายการไปเรียนรู้เรื่องราวที่สำคัญในชุมชนบ้านเปียงซ้อต่อไป

          ภาพงดงามท่ามกลางอากาศหนาวเย็นในเวลากลางคืนของคืนแรก  ผู้อำนวยการโรงเรียนและคณะครูให้การดูแลพวกเรา  ซึ่งเป็นความประทับใจและซาบซึ้งที่สุด คุณครูผู้ชายจะนำเตาใส่ถ่านมาตั้งไว้ให้ผิงใต้โต๊ะ  สิ่งที่อยากจะบอกอีกประการหนึ่งคือ “ไม่ว่าจะวางโน้ตบุคไว้ส่วนไหนของโรงเรียน  สัญญาณ wireless จากดาวเทียมสัญญาณสุดยอดทีเดียว  ใช้งานได้ดีไม่ต่างกับที่บ้านเลย” พวกเราแต่ละคนไม่อยากจะเข้านอนเพราะอากาศหนาวมากตามที่เล่ามาหลายตอนแล้ว

          กิจกรรมนักเรียนราบรื่น มีการเตรียมพร้อมและวางแผนมาอย่างดี ชื่นใจกับการเอาใจใส่ดูแลจากคณะครู  “หนาวกายแต่ไม่หนาวใจ”  ภาพจริงอันงดงามอีกอย่างคือทั้งครูผู้ชายและครูผู้หญิงช่วยกันเตรียม ทำอาหารอย่างร่วมมือร่วมใจ  น่ารักมาก

 

หมายเลขบันทึก: 424169เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 22:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วนึกถึงภาพ จับปูใส่กระด้ง เลยค่ะ

ภาพงดงามจริงๆค่ะพี่คิม

แววตาเด็กๆที่นี่  ดูซื่อดี  ต่างกับเด็กเมือง

  • ตอนนี้เปียงซ้อ คงเป็นเปียงซ้อที่อบอุ่นเปี่ยมรักไปแล้วครับ แถมสัญญาณดาวเทียมแรงดี แสดงว่าพื้นที่อยู่สูงใกล้ดาวเทียมนะครับนั่น
  • คุณครูและเด็กๆ ที่เปียงซ้อ คงคิดถึงและประทับใจพี่คิม และทุกท่านที่ร่วมทำกิจกรรมไปอีกนานครับ

งดงามทั้งผู้ให้และผู้รับ

อากาศคงหนาวมากๆเลยนะคะคุณครู

สวัสดีค่ะพี่คิม

  • ณ วันนั้นที่เปียงซ้อคงหนาวมาก
  • ณ วันนี้ ที่พิษณุโลกหนาวมั้ยคะพี่คิม
  • แวะมาติดตาม  คิดถึงเสมอค่ะ

สวัสดีคะ ภาพงดงามจริงๆคะ

เป็นกิจกรรมสร้างสรรค์เชิงคุณภาพคะ

ขอขอบคุณมากๆที่ส่งหนังสือดีมีคุณค่ายิ่งไปให้..ขอมอบดอกไม้แทนคำขอบคุณในวันแห่งความรัก..และขอปรบมือให้ในกิจกรรมดีๆที่มีคุณค่ายิ่งสำหรับเด็กๆอ่านแล้วชื่นชมและชื่นใจมากๆค่ะ

                        

สวัสดีค่ะอาจารย์mee_pole

ในบรรดาเด็กบ้านนอกที่เคยเห็น  พบว่าเด็กที่นี่น่ารักสุด ๆ ไม่ดื้อและไม่ก้าวร้าวต่อเพื่อนต่อครูค่ะ  เด็กรักใคร่กันดีมาก 

รู้สึกว่าโชคดีค่ะที่ได้ไปจัดที่โรงเรียนนี้

สวัสดีค่ะnana งาน พสว.ศอ.8

เด็กที่นี่  ก็ไม่ใช่ว่าจะตามสมัยไม่ทันนะคะ  เขามีเน็ต มีคุณครูเป็นสื่อนำสิ่งดี ๆ ไปให้พวกเขาค่ะ

เพียงแต่เขามีวินัย  เคารพครู  และเป็นไปตามประสาเด็ก ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะชำนาญ เขื่อนแก้ว

ถ้าไม่ได้ไปจัดค่ายที่นี่คงจะเสียใจ หรือบุญน้อยค่ะน้อง  ... จริงหรือคะ  เขาอยู่ดอยสูงกว่าระดับน้ำทะเล  ๑๓๔๐ เมตรค่ะ

รับรองน้ำไม่ท่วมแน่นอน  เน็ตคนละบริษัทที่โรงเรียนแถวบ้านพี่คิมค่ะ

ประทับใจทุกอย่าง  มาติดตามอ่านอีกนะคะ

สวัสดีค่ะnamsha

ค่ะ  สุดโหดเลยหละเรื่องความหนาวประมาณ ๔ - ๕ องศาค่ะ  ตอนกลางคืนพวกเราไม่กล้าอาบน้ำ  เพราะหนาวตลอดทั้งวันเลยนะคะ

สวัสดีค่ะอิงจันทร์

พิษณุโลก เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาวค่ะ  ก่อนไปอิสานร้อน ๒ วันจึงไม่มีเสื้อกันหนาวไป  พอไปอิสานหนาวอีก

เมื่อวานหนาวนิดหน่อย  แต่วันนี้ค่อนข้างร้อนอีกละ  เด็ก ๆ ในซอยเป็นไข้ไม่สบายกันแทบทุกบ้านเลยค่ะ

คิดถึงเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะSoisumalee

ยินดีที่ได้รู้จัก  ขอต้อนรับสู่บล็อกของพี่คิมนะคะ  ยังมีเรื่องต้องเล่าต่อมากมาย  อย่าลืมมาติดตามอ่านอีกนะคะ

สวัสดีค่ะพี่Preeda

พี่สบายดีนะคะ  คราวก่อนใส่รหัสผิด  เขาส่งคืนค่ะ  คราวนี้พยายามดูให้ดีกลัวจะเหมือนคราวก่อนค่ะ

ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านที่มอบดอกไม้ให้ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

  • วันนี้น้องไปขายธูปเทียนทอง ที่วัดที่เขามีงานปิดทองฝังลูกนิมิตร ค่ะ
  • กำลังรอรถมารับ จึงนั่งดูบล็อก อ่านบันทึกเพื่อน ๆ  ไปเรื่อย ๆ
  • ได้เม้นท์บ้างสักบันทึกสองบันทึกก็ยังดีค่ะ
  • เพลงเก่า ๆ  ครูอิงรวบรวมไว้ที่ "อิงจันทร์ ณ เรือนปั้นหยา" หาฟังได้ค่ะ
  • แต่ไม่สะดวกเพราะต้องคลิ๊กทีละเพลง  ใช้แผ่นฟังดีกว่าค่ะ
  • มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ
  • (ตอนนี้อยากเขียนบันทึกเกี่ยวกับภูมิปัญญาท้องถิ่น ของคนภาคใต้ ค่ะ ก่อนที่จะล้มหายตายจากไปพร้อม ๆ กับคนเฒ่าคนแก่  ต้องรีบบันทึกไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลาน เหลน ค่ะ)

สวัสดีค่ะน้องอิงจันทร์

อยู่แบบไร้เทียมทานค่ะ ไม่ทำอะไรเลยวัน ๆ นั่ง นอน รดน้ำต้นไม้  อ่านหนังสือและไปหาเพลงเก่ามาฟังค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณยาย

หล่อ สวยน่ารัก เหมือนคุณแม่เลยนะคะ  สุขสันต์เช่นกันค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท