ขัดแย้งไปหมด

เริ่มที่เรา

นักปราชญ์หลายคนพูดว่า ที่สุดของการพัฒนาคือการพัฒนาที่ตัวเราเป็นลำดับแรก

ผมเจอเหตุการณ์สัองเหตุการณ์ในเรื่องเดียวกัน แต่เจอปัญหาเดียวกัน ปํญหาที่ว่าคือปัญหา

การจราจร ที่ทำให้คิดว่าเมื่อเราไม่พัฒนาตัวเองก่อน แล้วจะพัฒนาคนอื่นได้อย่างไร เรื่องมี

อยู่ว่า ผมขับรถออกไปทานอาหารกับภรรยาสุดที่รัก ที่ร้านส้มตำป้าพรรณ แถวสามสิบเมตร

ในเมืองหาดใหญ่ ประเทศไทย หลังจากรับประทานเสร็จ ก็ขับรถออกมาจะเลี้ยวขวา ถนน

ปากซอยเข้าร้าน รถค่อนข้างติด แต่ก็มีเครื่องหมายจราจรตีเส้นทับห้ามจอด เพื่อให้รถเข้า

ออกได้ เมื่อเห็นสัญญาณไฟแดงซ้ายมือ เราประมาณรถที่ผ่านไปคงจอดพอดีก่อนเส้นทึบ

เหยียบคันเร่งเบาออกตัว มีรถเก๋งซีดาน ราคาแพงหนึ่งตีไฟ จะผ่านไม่ยอมให้เราไป  ซ้ำร้าย

มาจอดขวางทางออกเสียอีก นั่งคุยกับภรรยาว่า เขาไม่รู้กติกาหรือนี่ แล้วรอต่อไป

เมื่อสัญญาณไฟแดงอีกครั้ง คราวรถผสมปูนซีแพค รถขับคงเรียนหนังสือไม่มาก เหนื่อย

ด้วย กับรถทัวร์ ขับมาเมื่อระยะจอดเว้นทางให้เราขับผ่านไปได้ เรายกมือขอบคุณ แล้วคุย

กับภรรยา การศึกษาไม่พัฒนาสามัญสำนึกคน เข้าทางที่เราคิดเสมอว่า ความรู้เปลี่ยนแปลงได้ แต่สันดานคนเปลี่ยนไม่ได้

 วันรุ่งขึ้น ปัญหาเดียวกัน แต่วันนี้ รถตำรวจสภ คลอง..... จอดทับเส้นทึบห้ามจอดที่แยกพลพิชัย อ้าว แล้วตำรวจยังไม่รู้เรื่องจะให้ประชาชนรู้เรื่องได้อย่างไร ครับผม