ลมหนาวพัดโชยเอื่อย กองไฟน้อยที่ถ่านมอดเหลือเพียงแต่เถ้าธุลีสีหมอกวางระเกะระกะ แสงตะวันยามเช้าทอประกายรับวันใหม่ ท้องทุ่งสีทองมองไปสุดตา กลิ่นกองฟางคละเคล้ากับกลิ่นไอดินใกล้หนองน้ำ มะขามต้นใหญ่ยังคงยืนนิ่งไม่ไหวติงแม้กระทั่งแรงลมที่พัดผ่านหนาวหนักเพียงใด ไผ่สีสุกกอใหญ่ประสานเสียงทักทายกระถินยอดอ่อน กลิ่นกรุ่นกองขี้ควายในคอก.. เป็นสัญญาลักษณ์ของชาวบ้านดอนธรรมดา ที่มืออันหยาบกร้านเกี่ยวเก็บรวงข้าวยอดแล้วยอดเล่า ผ่านร้อนผ่านหนาวมานานนับสิบปี
อ่านแล้วทำให้นึกถึงบรรยากาศบ้านนอกชัดเจนแจ่มใสขึ้นมาทันที เลยขอนำภาพวาดมาร่วมแลกเปลี่ยนในบันทึกของท่าน ขอบคุณนะครับ
อธิบายภาพ : ลอมฟาง ซุ้มฟางสำหรับนอนหน้าหนาว นั่งผิงไฟ(ณ บ้านตาลิน) อำเภอหนองบัว นครสวรรค์ วาดโดย ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์(๒๕๕๒) จากบล็อกเวทีคนหนองบัว
(nongbua-community / toc)