เดินทางไกลไปเปียงซ้อ (ถ้านึกถึงเมืองน่าน...ท่านจะนึกถึงอะไร)3.


ดร. เสรี พงศ์พิศ พูดถึง คนฮักเมืองน่านให้ฟัง ในการที่พวกเขาใช้ทุนคน และทุนทางปัญญามาพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ

        

         นันทบุรีศรีนครน่าน มีคำขวัญว่า "แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ  จิตรกรรมวัดภูมินทร์  ดินแดนส้มสีทอง เรืองรองพระธาตุแช๋แห้ง"

     มีอะไรมากมายหลายอย่างที่ให้นึกถึงเมืองน่าน  เมื่อนึกถึงเมืองน่านท่านจะนึกถึงอะไร แต่ละคนคงมีคำตอบไม่เหมือนกัน สำหรับผู้เขียน นึกถึงเมืองน่านสองอย่าง คือต้นน้ำน่าน กับชมรมฮักเมืองน่าน ที่ฝันอยากมาเยือนและมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 

       รู้จักกลุ่มฮักเมืองน่านจากการอ่านบันทึกของคุณ"พ่อน้องซอมพอ" ในGOTOKNOW และจากการทำกิจกรรมเครือข่ายชาวบ้าน เคยฟังอาจารย์ ดร.เสรี พงศ์พิศ พูดถึงคนฮักเมืองน่านให้ฟังในการที่ใช้ทุนคนและ ใช้ทุนทางปัญญา มาพิทักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ 

      ติดอยู่ในความจำมานาน มาเมืองน่านเป็นครั้งแรกไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รู้จักได้สนทนาปราศัยกับใครในกลุ่มคนฮักเมืองน่าน แต่เหมือนเป็นบุพเพ มีวาสนาได้มาพบกับพระอาจารย์สมคิด แห่งวัดโป่งคำ อำเภอสันติสุข เพียงไม่มากคำที่เอ่ยกล่าวก็เข้าใจ ในคนฮักเมืองน่าน

    บุพเพชักพามาไกลไปถึงเปียงซ้อก็ยังมีวาสนามาพานพบพระอาจารย์ ต้นแห่งอาศรมเปียงซ้อ อำเภอเฉลิมพระเกียรติ เท่านนั้นยังไม่พอ  บุพเพยังสานต่อก่อเกิดเหตุได้พบกับ สจ.เรืองเดช  จอมเมือง อดีตนักทำงานเคลื่อนไหวเพื่อประชาชนสมัยกองทุนการลงทุนทางสังคม  มาอย่างช่ำชอง  มองรู้ ดูออก  บอกได้ ใช้เป็น เห็นคุณค่า ของกองทุนและโครงการต่างๆ 

    นับเป็นอานิสงส์ ที่ได้เดินทางไกล แล้วได้พบสิ่งที่วาดหวังไว้นานแล้ว แต่ไม่หวังวาดว่าจะมาพบกันในงานนี้

 

 

 

พระอาจารย์ ต้น แห่งอาศรมเปียงซ้อ

หมายเลขบันทึก: 423416เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2011 22:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

อยากให้กลุ่มฮักเมืองน่าน กระจายตัวออกไปทั่วประเทศ กลายเป็นรักเมืองกาญจน์ รักมืองหัวหิน รักเมืองอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยๆ จนทั่วประเทศ

คงจะดีนะครับ

เปียงซ้อยังเป็นความฝันของพี่นะคะ

เสียดายที่บุญน้อยมาป่วยเสียก่อน

โอกาสหน้าต้องพยายามรักษาสุขภาพ

เพื่อได้มีโอกาสเช่นน้องวอญ่าบ้าง

ขอบคุณค่ะ

น่าน...ไง  พบแล้ว

การที่เราได้พบกัน หาใช่ความบังเอิญ  หากไม่มีวาสนาต่อกันคงไม่ได้พบกัน(จำคำท่านวอญ่ามาค่ะ)

มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดีครับท่นอาจารย์ โสภณ

 

(อยากให้กลุ่มฮักเมืองน่าน กระจายตัวออกไปทั่วประเทศ กลายเป็นรักเมืองกาญจน์ รักมืองหัวหิน รักเมืองอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยๆ จนทั่วประเทศ)

ความจริงกลุ่มคนรักเมือง รักบ้านเกิด มีทุกจังหวัด แต่ในเนื้องานกิจกรรม ไม่ได้นำมาบอกเล่าให้ชาวพารารับรู้ ยังจัดอยู่ในกลุ่ม เช่น

กลุ่มเด็กรักป่าภาคตะวันออก เยาวชนคนรักสายน้ำทะเลสาบสงขลา แต่กลุ่มเหล่านนี้ การนนำกรขบวนยังไม่โต

พี่ต้อยครับ   นับว่าโชคดีครับ ก่อนหน้าจะไปเปียงซ้อผมไปนอนตากน้ำค้างที่ป่าต้นน้ำพะโต๊ะมา เป็นหวัดอยู่สองสามวัน  หายทันไปเปียงซ้อ

สุขภาพต้องมาก่อนครับ

ก็....น่านนะซิ.....

นึกถึงความน่ารักของผู้คนรวมทั้งน้ำใจไมตรีที่ได้รับการหยิบยื่นให้

สิ่งสำคัญที่ลืมไม่ได้คือ"ข้าวหลาม"  

พี่บังวอญ่าคงยุ่งและไม่มีเวลาพอที่จะได้ชิมข้าวหลามเมืองน่านแน่ๆเลย..

  • สวัสดีครับท่านผู้เฒ่า
  • เคยไปน่านหลายครั้ง
  • และได้พบปะกับคนฮักเมืองน่านหลายท่าน
  • คิดเหมือน อ.โสภณ เปียสนิท ครับ
  • หากเกิดกลุ่มอย่างนี้ในพื้นที่อื่นมากๆ และกระจายทั่วประเทศ
  • เมื่องไทยต้องดีกว่าที่เป็นอยู่มากเลยครับ
  • สวัสดีค่ะ
  • บุษรานำการบ้านมาส่งค่ะบัง อิอิ
  • ขอบคุณค่ะ

            

            

สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่าวอญ่า

      ถ้านึกถึงน่าน จะคิดถึงผู้คนที่พูดภาษาเหนือฉบับเมืองน่านค่ะ ผู้คนน่ารัก อยากไปเมืองน่านที่ไกลๆๆออกไปจากเมืองนะคะ เพราะไปน่านทีไรมีภารกิจเฉพาะในเมืองเท่านั้นค่ะ ดีใจจังที่ท่านก้าวเข้ามาใกล้เชียงใหม่แล้วค่ะ...ขอให้รักษาสุขภาพนะคะ

ระลึกถึงเสมอค่ะ....เมียวดี

ความรักชาติ เริ่มต้นจาก ความรักและสามัคคีภายใน ชุมชน และหมู่บ้าน ที่ตนเองอยู่เป็นหน่วยย่อยๆ ก่อน

ดูคลิปนี้แล้ว ยิ้มได้ครับ

http://adintrend.com/show_ad.php?id=5714

 

สวัสดีครับน้องน้ำชา วันที่  12  นี้ทางรพ.ปากพะยูนจะไปศึกษางานที่รพ.บ้านหมออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ไป เพราะติดประชุมของสมาคมลูกจ้างที่ชุมพร

มีวาสนาจึงได้ไป  มีวาสนา จึงได้พบ คิดอย่างนั้นครับ

จริงครับครู ไม่มีโอกาสเจอข้าวหลามเลย อาหารการกิน ที่อร่อยที่สุด ในการเดินทางครั้งนี้คือ ไข่เขียวไม่ใส่อะไรที่สับๆ น่านบ้านเมืองน่าอยู่ผู้คนน่ารัก

สวัสดีครับน้องสิงห์

คนฮักเมืองน่าน มองผ่านจากการอ่านบันทึก และจากเวทีพูดคุยมีคนคุยให้ฟังบ่อย

จึงทำให้อยากได้แลกเปลี่ยนการทำงาน และประสบการณ์ของการทำเครือข่าย

สิทธิชุมชนและความเป็นพลเมืองร่วมกัน

ขอบคุณน้องนกที่นำภาพมาฝาก จะได้เอาไปลงภาพประกอบในหนังสือครับ

" ถ้านึกถึงเมืองน่าน...ท่านจะนึกถึงอะไร"   น่าน ... เคยเป็นจังหวัดที่อยากไปมากที่สุดจังหวัดหนึ่ง... แล้วก็ได้ไปสมใจนึก  ไปหลายครั้ง (ไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง) เข้าไปทางเวียงสา .. สองร้อยกว่าโค้ง... หลายคนไม่เคยเมารถ ก็เล่นเอาอ้วก...แต่ชอบมาก ๆชอบป่าไม้สักบนภูเขาทั้งสองข้างทาง  เห็นช้างลากซุงบนภูเขา  ขึ้นไปเยือน        "ภูสถาน "  เยือนหมู่บ้านม้ง กับไร่กะหล่ำปลีและข้าวโพด  ... นี่คือสิ่งที่นึกถึงเมืองน่าน

สวัสดีครับครู เมียวดี

น่าน บ้านเมืองน่าอยู่ ภาษาน่ารัก อ่อนหวานชื่นใจในน้ำคำ

มีโอกาสคงมาเยือนใหม่

สวัสดีครับคุณ ต้นกล้า

ขอบคุณ ที่นำคลิปมาฝาก ยิ้มๆๆๆๆ

 น่าน ... เคยเป็นจังหวัดที่อยากไปมากที่สุดจังหวัดหนึ่ง... แล้วก็ได้ไปสมใจนึก  ไปหลายครั้ง (ไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง) เข้าไปทางเวียงสา .. สองร้อยกว่าโค้ง... หลายคนไม่เคยเมารถ ก็เล่นเอาอ้วก...แต่ชอบมาก ๆชอบป่าไม้สักบนภูเขาทั้งสองข้างทาง  เห็นช้างลากซุงบนภูเขา  ขึ้นไปเยือน        "ภูสถาน "  เยือนหมู่บ้านม้ง กับไร่กะหล่ำปลีและข้าวโพด  ... นี่คือสิ่งที่นึกถึงเมืองน่าน

ขอบคุณครับคุณมะเดื่อที่มาช่วยนึกถึงเมืองน่าน

 

น่าน ไม่เคยไป  แต่วางแผน(เมื่อกี้ ทันทีที่อ่านจบ) ว่าจะไปค่ะ

รักประเทศไทย ร่วมกันกอดประเทศไทย ท่องไปทั่วไทย ในมุมที่ไป

ขอให้มีสุขในการเดินทาง(การเดินทางคือการทำงาน   การทำงานคือการพักผ่อน มีสุขทุกวันที่ได้ทำงาน)

เที่ยวทั่วไทย..ไปกับบันทึกของ "วอญ่าท่านผู้เฒ่า"

"การเดินทางคือการทำงาน..

การทำงานคือการพักผ่อน..

มีสุขทุกวันที่ได้ทำงาน.."

ชอบค่ะ แต่ไม่รู้จะทำได้ป่าว

สวัสดีครับคุณ ระพี มีความสุขในการทำงานถือว่ามีบุญแล้วครับ

(วันนี้เหนื่อยทั้งวันเพราะต้องเตรียมเอกสารประชุมลูกจ้างสาสุข300 ชุดที่ชุมพรในวันที่ 12 นี้)แต่ก็สุขที่ได้รวบรวมวรรณกรรมให้ลูกจ้างได้เรียนรู้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท