ดอกสร้อย...ตามรอยข่าว ๑ การสูญเสียที่ชายแดน


ขอบคุณภาพจากhttp://cdn.learners.in.th/assets/media/files/000/238/160/original_pegion1.jpg?1285471343
               ผู้เอ๋ยผู้กล้า                          สนทนาทักทายภายเมื่อกี้
         เสียงหัวเราะหยอกล้อต่อพจี          เพียงไม่กี่นาทีที่เงียบไป
         ต่อแต่นี้เสียงเย้าแหย่พ่อแม่ครับ     เลือนหายลับแล้วคำเคยถามไถ่
         เหลือแต่หยดน้ำตาความอาลัย       เหลือชาวไทยสดุดีผู้พลีเอย
                    22 มกราคม 2554 15:22

 

             น้ำเอ๋ยน้ำตา                    จะหลั่งมากี่ครั้งจึงหลั่งหมด
      คนอยู่หลังฟังข่าวเศร้ารันทด      เกินใจอดหลั่งน้ำตาคราได้ยิน
      หัวอกแม่คงแต่จะร่ำไห้             หัวอกพ่อคงสลายไปเสียสิ้น
      หัวอกสุดที่รักจักเลือดริน           ทุกที่ถิ่นพร่างพร่าน้ำตาเอย
               23 มกราคม 2554 07:12
 
 
          แผ่นเอ๋ยแผ่นดิน                         เมื่อทั่วถิ่นทุกข์เข็ญจำเป็นป้อง
    ทิ้งความสุขทิ้งครอบครัวรั้วเรือนทอง    ทิ้งนวลน้องอยู่ห่างต่างเขตแดน
    ต้องระมัดระวังนั่งผวา                       เดี๋ยวก็คว้าปืนขวับจับไว้แม่น
    หากประมาทพลาดไซร้คือตายแทน     ปกป้องแผ่นแดนดินถิ่นใต้เอย
          23 มกราคม 2554 07:23
 
 
              เสียเอ๋ยเสียดาย                              ลูกผู้ชายเก่งกาจชาติทหาร
คอยปกป้องแผ่นดินถิ่นร้าวราน                       ต้องทนทุกข์สะท้านทุกวี่วัน
คอยระวังวังเวงใจในคืนค่ำ                            แม้เดินย่ำแต่ละก้าวยังหนาวสั่น
เพียงหนึ่งเผลอเพียงหนึ่งพลาดอาจพลั้งพลัน    และเมื่อนั้นลูกเมียเสียดายเอย

        24 มกราคม 2554 18:20

     ข่าว คำพูดสุดท้ายที่ปลายสายของ  ร.อ.กฤช คัมภีรญาณ   เสียงสุดท้ายถึงที่รัก

 

                  

            ภูมิเอ๋ยภูมิใจ                       เพื่อชาติไทยคงอยู่แม่สู้ฝืน
  แม้เป็นห่วงหวั่นผวาทุกคราคืน        ก็จำกลืนเก็บอารมณ์ข่มใจตน
  เมื่อข่าวร้ายให้มาว่าลูกจาก            น้ำตาพรากหลั่งมากว่าห่าฝน
  หากเพื่อชาติคงอยู่แม่สู้ทน             เปลี่ยนหมองหม่นมาภูมิใจในลูกเอย

              24 มกราคม 2554 21:16

             ที่มา ความภูมิใจของแม่

 

ภาพจากhttp://www.dhammathai.org/watthai/south/pic/suanmokkh1.jpg

     วิญเอ๋ยวิญญาณ                    คงใคร่ขานถามไถ่เหตุใดหรือ
ความขัดแย้งสูเราเปล่าลงมือ         แล้วไยยื้อไยแย่งกลั่นแกล้งเรา
 เราต่างมีโซ่ห่วงบ่วงความรัก         มีภาระหน่วงหนักเลี้ยงดูเขา
ลูกเมียแม่คงย่ำแย่เกินบรรเทา        เมื่อพบเอาร่างสิ้นวิญญาณเอย

         25 มกราคม 2554 21:35

ลอบวางบึ้มชาวบ้านสะบ้าย้อยดับ 9 ศพ

 

                      ภาพจากhttp://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/1868236.jpg

      ที่เอ๋ยที่รัก                            จำหยุดพักแรงใจต่อไฟฝัน
ขอจงหลับสงบเย็นเป็นนิรันดร์       ณ สวรรค์แห่งฟ้าธาตรี
ที่คงค้างทางฝันฉันจะต่อ             จะไม่ท้อแม้เคียงข้างไร้ร่างพี่
จะซื่อตรงต่อรักด้วยภักดี              จะโอบเอื้อปฐพีที่รักเอย
    29 มกราคม 2554 15:16

    ที่มา หลับให้สบายที่รัก หัวใจแฟนวีรบุรุษ

 

    

หมายเลขบันทึก: 423142เขียนเมื่อ 29 มกราคม 2011 15:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

    มาอ่านกลอนดอกสร้อย คำว่าดอกสร้อยมีที่มาที่ไปยังไงครับคุณครู อย่าง กาพย์ยานี ๑๑ ก็พอรู้ว่า มาจากรัตนสูตร ที่ดัดแปลงมาจากฉันท์ที่ขึ้นต้นด้วย บาลีว่า ยานีธ ภูตานิ สมาคตานิ ฯปฯ

               นักเอ๋ยนักรบ                พอเป็นศพถึงจะได้กลับไปบ้าน

ให้พ่อแม่พี่น้องส่งวิญญาน           ให้ลูกหลาน ผู้อยู่หลังหลั่งน้ำตา

               นักเอ๋ยนักสู้                  อาจเป็นครู เป็นตำรวจ ทหารกล้า

ทุกหัวใจเลิศล้วนควรบูชา             ที่ยืนหยัดรักษาบ้านเมือง เอย

  • นักเอ๋ยนักรบ 
  • ฤๅสยบ ยอมให้ ใครข่มขู่
  •  นักรบไทย ไม่พรั่น หวั่นศรัตรู  
  • แม้ยืนอยู่ บนเส้นดาย หมายดำรง
  • ดำรงชาติ ศาสน์ กษัตริย์ คู่ปัถพี 
  • ธำรงสิทธิ์ เสรี ที่สูงส่ง
  • เมื่อนักสู้ มอดม้วย คลุมด้วยธง  
  • ชื่อยังคง คู่หล้า คู่ฟ้าเอย
  • รำลึกถึงทหารกล้า ผู้เสียสละเพื่อชาติไทย
  • มาอ่านบทกวีที่ลึกซึ้ง คมคายและงดงามครับ
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

 

สวัสดีค่ะ คุณสันติสุข  และคุณครูปณิธิ

          นักเอ๋ยนักรบ                     เพื่อผองภพแม้ชีวันแบ่งปันให้

ทิ้งพ่อแม่ที่รักพำนักไกล                 ทิ้งห่วงไยโหยหาด้วยอาวรณ์

ทิ้งหมอนหนุนอุ่นหนาครานอนหลับ   ทิ้งบาร์ผับสาวน้อยคอยออดอ้อน

ทิ้งสิ่งเอื้อเพื่อสุขทุกบทตอน             ชื่อกระฉ่อนเมื่อเป็นศพนักรบเอย

 

มาเยี่ยมเยือนและนำความรักมาฝากครับ

 

ชีพกำหนดงดงามด้วย “ความรัก”

เป็นเสาหลักแท้จริงอันยิ่งใหญ่

เป็นหลักยึดเหนี่ยวรั้งอยู่ข้างใน

เป็นหลักใจป้องกันอันตราย

 


สวัสดีค่ะ ท่าน Ico48

ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน
และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน
เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล

เฉลิมศักดิ์ (ศิลาพร) รงคผลิ

โอ้โห...งดงามด้วยภาษาทั้งเจ้าของบ้านและแขกผู้มาเยือน

น่ารักจังเลยค่ะ ซาบซึ้งทุกบทกลอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูต้อยติ่ง

  •  ขอบคุณดอกไม้ที่มอบให้ค่ะ
  • ฝากไว้สักบทสิคะ
  • ขอบคุณค่ะ

 

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท