นีนาถ
นาง รัชนีนาถ จารุอดุลย์ แพงพง

นิทานที่ 35 ขวานและหม้อ


นิทานที่ 35

 

 

จักกล่าว ซาวนาผู้ยากไฮ้       เฮือนเป่เพพัง

     ไปยืมขวาน                     เศรษฐีเฮือนใกล้

เข้าป่า หาลำไม้                    มาแปลงเหย้าอยู่

เศรษฐี ใจ่แผ่กว้าง               วางให้ซ่อยเหลือ

 

ชาวนา ตัดแต่เซ้า                จนบ่ายโหยแฮง

     ดวงขวานหลุด                ตะเหลิดไปเหลือด้าม

มันก็ วนหาค้น                     ตามสุมไม้ฟุ่ม

     จนเมื่อยล้า                     ขวานกล้าก็บ่เห็น  แท้แล้ว

 

คล้อยค่ำ กำแต่ด้าม             ไปส่งขวานคืน

เศรษฐี ตีทรวงเอิก               ลูบแยงยังด้าม

     ขวานมูนเค้า                   ของตระกูลหลายเซ่น*

แม่นจัก หาซดใซ้                 หรือเท่าเทียบเทียม มึงเอย!

  

ซาวนา ซึมโศกไห้               หาลูกเมียแพง

มื้อใหม่ พากันไป                 บ่อนขวานหลุดด้าม

     นางเมียพ้อ                    เห็นกวางในฟุ่ม

     มีเลือดย้อย                    ฮอยท้องบาดฟัน

 

เขาก็ คัวแหกท้อง                เลยพบดวงขวาน

หาบคอน กวางคืนเฮือน       ส่งขวานทั้งซิ้น

เศรษฐี ดีใจได้                     ขวานคืน ซิ้นแซบ

ขาดเขิน ของเครื่องใซ้        มายืมได้ซู่ยาม แท้เน้อ!

 

ครั้งหนึ่ง ลูกซายเศรษฐีไข้    อ้อนออดยามกิน

ขอแม่ สรรหาเฮ็ด                 ตอกแตกบานมาป้อน

ในเฮือน มีมวลหม้อ              ทองแดงหลายขนาด

บัดว่า หม้อกระเบื้อง             ดินปั้นผัดบ่มี

 

นางจึ่ง ไปฮอดเหย้า             คนม่อซาวนา

      ยืมภาซนะ                     เครื่องครัวมาคั่ว

หม้อดิน หมอายฮ้อน*          เข้าขาวตอกแตก

      หอมกลิ่นกั้ว                  ลูกซายถ้าม่ำกิน

 

ตอกแตก บานอั่งหม้อ         รอแต่พอเย็น

     แมวสองโต                    ยอกกันกวนใกล้

     เลยตำหม้อ                    ดินเผาแตกเคิ่ง

     เข้าซะฟ้ง                      แมวย้านแล่นหนี

 

 นางเศรษฐี จับหม้อ             สองเปี่ยงคืนของ

ชาวนา ตีทรวงเอิก              จ่มจาเสียงเศร้า

บัดนี้ ของมูนเค้า                 หลายเซ่นคนแตกเปี่ยง แหล่ะนอ

หมดเฮือน มีท่นี้                  หุงต้มก็หน่วยเดียว ท่านเฮย!   

 

อันว่า ของเครื่องใซ้            ล้วนต่างผลสนอง

บ่อาจ ตีราคา                     ถืกแพงยามใซ้

     ขวานกับหม้อ                อุทาหรณ์หวนฮ่ำ

เสียวสวาด สอนสั่งซี้          ให้คนค้นคิดครวญ แท้แล้ว

(19 มกรา 2011)

 

 

* หลายเซ่น - หลายชั่วอายุคน

* หมอายฮ้อน - ร้อนระอุ

หมายเลขบันทึก: 421987เขียนเมื่อ 23 มกราคม 2011 02:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2012 13:23 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

นิทานสอนธรรมนำคติ              ท่านดำรินำมาว่าไว้

เห็นดีด้วยช่วยส่งเสริมเติมไป    รักษาศิลป์สืบได้ดีจริง

ขอบคุณมากๆค่ะที่แวะเข้ามาอ่าน และยังส่งกำลังใจให้อีก....

แวะมาชมค่ะ

  • พยายามทำความเข้าใจเรื่องภาษาก็พอจะเข้าใจค่ะ
  • การนำวรรณกรรมท้องถิ่นสมัยโบราณ มาเผยแพร่สืบทอดไว้เช่นนี้
  • นับเป็นการทำสิ่งที่ดีมาก ๆ ค่ะ ขอชื่นชมคุณนีนาถในการอนุรักษ์ภาษา 
  • จะได้สืบทอดเรื่องราว มรดกชาติ ส่งต่อรุ่นต่อรุ่น ไม่ให้สูญหาย
  • ขอบพระคุณนะคะ

 

ถ้าถอดความเป็นภาษาไทยด้วย จะกว้างขวางยิ่งขึ้นครับ

ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาอ่านและให้ความคิดเห็น....

จะพยายามค่ะ

อย่าลืมแวะเข้ามาอีกนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท